Της Μαρίας Χούκλη
1.Κακό πράγμα η προκατάληψη
Ο νεαρός 25-27 χρόνιων -από την αρχή της πτήσης έδειχνε κάπως αναστατωμένος. Μαύρα μαλλιά κατράμι, ελαφρώς σκούρο δέρμα και μαύρο μούσι. Ανακάθονταν συνεχώς στο θέση του και κοίταζε διαρκώς μια γύρω του, μια το ρολόι του. Έμοιαζε να ταξιδεύει μόνος. Ήμουν στην πίσω σειρά και μέρες που είναι, λόγω και του προορισμού, ε , ένα τσίμπημα ανησυχίας το είχα. Δεν σηκώθηκε καθόλου στη διάρκεια της πτήσης, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο νευρικός γινόταν. Κατέληξα στο σενάριο ότι κάτι ετοιμάζει στην προσγείωση. Δεν συνέβη τίποτα. Ντράπηκα να μοιραστώ τις γελοίες σκέψεις μου με τους συναδέλφους, αλλά ένας εξ αυτών που καθόταν δίπλα του μου αποκάλυψε το μυστήριο. Ο νεαρός ήταν Κρητικός και ερχόταν στις Βρυξέλλες με συντοπίτες του για να συμμετάσχουν σε μια διαμαρτυρία με άλλους Ευρωπαίους παραγωγούς. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκε σε αεροπλάνο και έτρεμε από τον φόβο του μην πέσει.
2. Αόρατα τα μέτρα ασφαλείας στις Βρυξέλλες.
Αν δεν γνωρίζαμε τη συγκυρία, δεν θα νοιαζόμασταν για τα μέτρα ασφαλείας. Τίποτα το ιδιαίτερο στο αεροδρόμιο της βελγικής πρωτεύουσας. Η ζώνη Σένγκεν δουλεύει μια χαρά. Πληροφορηθήκαμε μάλιστα ότι το επίπεδο συναγερμού στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών είναι στο επίπεδο 3, ενώ στο Ελευθέριος Βενιζέλος είναι στο 4. Η μόνη αξιοπρόσεκτη διαφορά είναι ότι τα τα Ευρώ-κτήρια τα φρουρούν σε μόνιμη βάση ένοπλοι άνδρες, κάτι που γινόταν μόνον όταν έχει Ευρωπαϊκά Συμβούλια ή κάποια Συνάντηση Κορυφής. Ούτε τανκς, ούτε στρατός στους δρόμους της πόλης. Ούτε πρόσθετα μέτρα ασφαλείας στο δαιδαλώδες Κτήριο του Ευρωκοινοβουλίου.
3. Το προσφυγικό μπορεί να γίνει το πρώτο καρφί στο φέρετρο της πολιτικής ενοποίησης της Ε.Ε.
Είναι ΤΟ θέμα που μονοπωλεί τις ευρωσυζητήσεις σε όλα τα θεσμικά επίπεδα. Η άρνηση των χωρών της πρώην ανατολικής Ευρώπης να δεχθούν πρόσφυγες στο έδαφός τους έχει απορρυθμίσει το σύστημα. Πιέζονται κομψά να αλλάξουν πολιτική η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Σλοβενία, αλλά μάλλον δεν ιδρώνει το αυτί τους. Δυσκολεύονται να πιέσουν και τα Σκόπια, αφού τα κράτη μέλη είναι ακόμη πιο σκληρά στο ζήτημα του μεταναστευτικού. Και ο μουντζούρης πέφτει στην Ελλάδα. Υπάρχει όμως η πεποίθηση σε εκπροσώπους του Ευρωκοινοβουλίου ότι αν η Αθήνα διευκολύνει στη διαχείριση του προσφυγικού και οι εταίροι θα την βοηθήσουν στα δημοσιονομικά. Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι δεν έχει κινηθεί η κυβέρνηση όπως πρέπει να ζητήσει και εκείνη «ανταλλάγματα» οικονομικά η αλλά ώστε να είναι μια win-win συμφωνία. Πάντως, σύμφωνα και με ευρωβουλευτές της αντιπολίτευσης, δεν υπήρξε πραγματική απειλή να εκτοπιστεί η χώρα από τη Ζώνη Schengen, αλλά λειτούργησε ως εκβιασμός στον αέρα για να δεχθεί την παρουσία της Frontex. Τρέμουν όλοι την έλευση της Άνοιξης, γιατί η πρόβλεψη είναι πως θα πολλαπλασιαστούν οι ανθρώπινες ροές από τη Μέση Ανατολή. Τρέμουν επίσης τα αφρικανικά κύματα.
4. Με την Τουρκία, όπως η γάτα με το ποντίκι.
Ε.Ε. και Τουρκία προσποιούνται ότι συμφώνησαν, ελπίζοντας και οι δυο πλευρές ότι θα κερδίσουν την παρτίδα.
(Αύριο η συνέχεια)
