Διαβάζοντας το πορτρέτο του υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Άκη Σκέρτσου που “φιλοτέχνησε” για τον Φιλελεύθερο ο Βασίλης Γεώργας, ξεχωρίσαμε όσα καταγράφονται ως θέσεις του συντονιστή του κυβερνητικού έργου για την Οικονομία.
Μια παρένθεση μόνο κι από την αρχή του σημειώματος για έμφαση. Δεν διέφυγε της προσοχής μας η πληροφορία ότι ο κ. Σκέρτσος δίνει έμφαση στη συμμετοχή των γυναικών στα πόστα διοίκησης και εξουσίας. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί η νέα κυβέρνηση πάσχει στον τομέα αυτό, το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στην πολύ ωραία συνέντευξη που έδωσε στη Zeinab Badawi στο BBC και την εκπομπή “Hard Talk”.
Η προέλευση του κ.Σκέρτσου από τον ΣΕΒ έκανε κάποιους να μιλήσουν για μια επιλογή που έχει σκοπό να υπηρετήσει τον νεοφιλελευθερισμό και την “ιδεολογία των αγορών”. Πράγματι, ο κ.Σκέρτσος είναι θιασώτης της ελεύθερης οικονομίας και τους ελευθέρως επιχειρείν αλλά διαβάσαμε με ενδιαφέρον ότι αυτό που προκρίνει είναι η κοινωνική συνοχή.
Στην περίφημη έννοια της κοινωνικής συνοχής αναφέρθηκε πολλάκις ο Πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο. Δηλαδή το να μην επεκταθεί η φτωχοποίηση, να μην παγιωθεί η ύπαρξη ενός κοινωνικού στρώματος που θα βρίσκεται “στο βυθό” της κοινωνίας και θα φυτοζωεί εκεί και φυσικά θα είναι η εύκολη εκλογική λεία για κάθε πολιτικό απατεώνα.
Σε αυτό προσθέτουμε την ανάγκη να αποκτήσουν τις νέες ψηφιακές δεξιότητες όσοι τα επόμενα χρόνια αναμένεται να χάσουν τις δουλειές τους συνεπεία της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Την ανάγκη για κοινωνική συνοχή υπηρετούν και η δημόσια υγεία και παιδεία που λειτουργούν ως πυλώνες σταθερότητας κάθε κοινωνίας. Η λειτουργία μιας επιθεώρησης εργασίας κέρβερου στο πλευρό των εργαζόμενων και όχι ως εστία διαφθοράς για να εκβιάζονται οι επιχειρηματίες με την ταυτόχρονη κατάργησε αναχρονιστικών μέτρων προστασίας της εργασίας που το μόνο που καταφέρνουν είναι η εξασφάλιση της καριέρας των συνδικαλιστών είναι η πιο αποτελεσματική κρατική ρύθμιση και η μόνη που χρειάζεται. Από κοντά και η κατοχύρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και όλα τα υπόλοιπα μέτρα του προγράμματος.
Όλα αυτά ειπώθηκαν και μάλιστα κατ'επανάληψη κατά την προεκλογική εκστρατεία δια στόματος Μητσοτάκη. Είναι σημαντικό να διαπιστώνουμε ότι βασικοί συνεργάτες και μάλιστα οι κατασυκοφαντούμενοι τεχνοκράτες συμμερίζονται αυτές τις αντιλήψεις.
Κάθε φιλελεύθερος που σέβεται τον εαυτό του, από το 2008 και μετά πρέπει να αισθάνεται την ανάγκη να επαναπροσδιορίσει τις αντιλήψεις του αναφορικά με την οικονομική ελευθερία. Οι αγορές δεν αποδείχθηκαν τόσο σοφές και το ελεύθερο εμπόριο δημιούργησε πλούτο αλλά έφερε και αρκετή οδύνη στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Η φτώχεια, η αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας για μεγάλες ομάδες των πληθυσμών, η κακή παιδεία που έχει γίνει η μοίρα του φτωχού έχουν δημιουργήσει προβλήματα από τα οποία δεν μπορούμε να αποστρέφουμε το πρόσωπο και να μην βλέπουμε πως αυτά συνδέονται με την άνοδο δυνάμεων που αμφισβητούν ευθέως τη Δημοκρατία.
Όλα αυτά λοιπόν κυριαρχούν ως αντιλήψεις στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κοινωνική συνοχή ως πρόταγμα πρέπει να “επικοινωνηθεί” με ένταση. Η κυβέρνηση έχει μια μοναδική ευκαιρία με το έργο της να παράγει μια άλλη πολιτική, να ανοίξει ένα “τρίτο δρόμο” που οδηγεί στην ευημερία αλλά είναι αρκετά φαρδύς ώστε να χωράει πολλούς, χωρίς να αφήνει πίσω μεγάλες ομάδες του πληθυσμού.
Διαβάζοντας λοιπόν “ανάμεσα στις γραμμές” των πορτρέτων των κυβερνητικών στελεχών χαιρόμαστε που μπορούμε να αισιοδοξούμε.
