Υπάρχουν στιγμές που νομίζει κανείς ότι οι Έλληνες ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο. Για παράδειγμα, δείτε τριγύρω σας πόσο έχουν χαλαρώσει όλοι οι συμπολίτες μας με τα μέτρα προστασίας κατά του κορονοϊού. Κυκλοφορεί κανείς σε πλατείες, σούπερ μάρκετ, μέσα μαζικής μεταφοράς, και είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ελάχιστοι φορούν μάσκες προστασίας, ακόμα λιγότεροι αποφεύγουν την επαφή με τους τριγύρω τους και ακόμα λιγότεροι δείχνουν να ανησυχούν για το γεγονός ότι η σημερινή ασφάλεια που αισθανόμαστε μπορεί μέσα σε πολύ λίγες μέρες να μετατραπεί σε εφιάλτη.
Μία αντίστοιχη εικόνα δίνουν αρκετοί αναλυτές για την πορεία της οικονομίας. Με την αναμενόμενη γενναία στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προ των πυλών, τη δημοσιονομική χαλαρότητα που θα έχει η κυβέρνηση στη διάθεσή της και μερικές θετικές ειδήσεις από το μέτωπο της οικονομίας (όπως οι μπουλντόζες στο Ελληνικό), δίνεται η εντύπωση ότι όλα βαίνουν καλώς και πως οι καλύτερες μέρες μας βρίσκονται μπροστά μας.
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η οικονομία μας θα δεχτεί, τουλάχιστον για φέτος χωρίς να αποκλείεται και το 2021, ένα ισχυρότατο πλήγμα. Ο τουρισμός, η ναυτιλία, η βιομηχανία, δηλαδή οι κινητήρες της ελληνικής οικονομίας, βίωσαν μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά η οποία ήρθε στη χειρότερη δυνατή στιγμή για τη χώρα μας. Μετά από μία δεκαετή κρίση που ρήμαξε κυριολεκτικά τις παραγωγικές δυνατότητές μας και ταυτόχρονα έστειλε ένα σημαντικό τμήμα ποιοτικού ανθρωπίνου κεφαλαίου στο εξωτερικό.
Όσοι λοιπόν νομίζουν, είτε εντός της κυβέρνησης είτε εκτός, ότι τα δύσκολα πέρασαν είναι πολύ γελασμένοι. Το αίτημα για οικονομική ανάπτυξη ώστε οι Έλληνες πολίτες και άλλοι όσοι κατοικούν στη χώρα μας να μπορέσουν να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο παραμένει ακέραιο και ακόμα πιο ισχυρό.
Μέχρι να δούμε τολμηρές μεταρρυθμίσεις όπως ουσιαστική μείωση των φορολογικών βαρών στα κέρδη και τα εισοδήματα, μειώσεις στα μη-μισθολογικά κόστη της εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις των ζημιογόνων κρατικών επιχειρήσεων που κατάφεραν να συνεχίσουν να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό μετά από τρία μνημόνια, απελευθέρωση της αγοράς από περιττές ρυθμίσεις, και εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού μας συστήματος, η ουσιαστική ανάπτυξη θα παραμείνει κενή υπόσχεση.
Η κυβέρνηση προεκλογικά έδειξε ότι αντιλαμβάνεται πλήρως το τι πρέπει να κάνει. Παρουσίασε ένα τολμηρό πρόγραμμα που αν υλοποιηθεί θα έχει συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάκαμψη της οικονομίας μας. Ο πρώτος χρόνος της πέρασε κυρίως με διορθώσεις των λαθών της προηγούμενης κυβέρνησης, με την κρίση στον Έβρο και την πανδημία. Στο πρώτο τα πήγε αρκετά καλά και στα επόμενα δύο τα πήγε περίφημα. Όμως, τώρα είναι η ώρα για τις πραγματικές τομές και τις τολμηρές μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ξεκάθαρη θέση ισχύος και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου αυτό θα συνεχίσει και για τους επόμενους μήνες. Αυτό σημαίνει ότι έχει αρκετό πολιτικό κεφάλαιο ώστε να αντέξει τις όποιες τριβές θα προκαλέσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί ιδιαίτερα για τις δημοσκοπικές και εκλογικές της επιδόσεις.
Στη δεδομένη χρονική στιγμή, όλα είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης.
