Είμαι ένας από τους χιλιάδες κατοίκους της Αττικής που ταλαιπωρήθηκαν από τον χιονιά. Η οικία μου έμεινε χωρίς ρεύμα για περίπου 30 ώρες εξαιτίας των δέντρων που γκρέμισαν τις υπέργειες γραμμές ρεύματος του ΔΕΔΔΗΕ. Για τους ανθρώπους που ζουν στον 21ο αιώνα 30 ώρες χωρίς ρεύμα, θέρμανση, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις ανέσεις της εποχής μας είναι πολλές. Κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται συνεχή πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια για να επιζήσουν, για να παράγουν, ή για κινηθούν. Αυτοί ήταν τα σημαντικά θύματα του χιονιά, όχι εμείς οι υπόλοιποι που απλά ξεβολευτήκαμε για μια μέρα.
Πολλοί σήμερα έσπευσαν να ζητήσουν το λόγο από τους υπουργούς, τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους ενώ άλλοι τα έβαλαν με τη διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ. Από τη μία πλευρά έχουν κάποιο δίκιο. Θα περίμενε κανείς πως η πρωτεύουσα μίας ανεπτυγμένης χώρας που είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, θα είχε φροντίσει να δημιουργήσει ενεργειακές υποδομές που να μην είναι έρμαια του καιρού. Όμως, η Αθήνα δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε τελευταία μεγάλη πόλη του κόσμου που βιώνει αντίστοιχα φαινόμενα. Αυτά που συνέβησαν αυτές τις μέρες στην Αττική συμβαίνουν, ίσως και χειρότερα, σε άλλες θαυμαστές πόλεις του κόσμου που και πλουσιότερες και πιο τεχνολογικά ανεπτυγμένες είναι από την Αττική. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, ένας βαρύς χιονιάς στις πολιτείες του Νότου σπέρνει τον πανικό σε εκατομμύρια πολίτες που έρχονται ξαφνικά αντιμέτωποι με πολυήμερα blackout και εφιαλτικά μποτιλιαρίσματα στους δρόμους. Αντίστοιχες σκηνές έχουμε δει στην Ευρώπη, την Αυστραλία, και γενικά σε όλο το δυτικό κόσμο με τον οποίο μας αρέσει και πρέπει να συγκρινόμαστε.
Οφείλουμε, λοιπόν, να αναγνωρίσουμε ότι οι διακοπές ρεύματος που βιώσαμε αυτές τις μέρες ούτε ανήκουστες είναι, ούτε αποδεικνύουν υποχρεωτικά κάποια σοβαρή αποτυχία σε επίπεδο δημόσιας πολιτικής. Όταν μία χώρα με το κλιματικό προφίλ της Ελλάδας δέχεται καιρικά φαινόμενα όπως αυτά που μας έφερε η «Μήδεια», οι διακοπές ρεύματος και οι ζημιές στο δίκτυο είναι αναμενόμενες και αποδεκτές. Αν όμως τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι εκτός του ελέγχου των αρμοδίων αρχών και υπηρεσιών, δεν ισχύει το ίδιο για τη διαχείριση των κρίσεων. Ένα μεγάλο μέρος της Αττικής δεν έμεινε μόνο χωρίς ρεύμα και θέρμανση αυτές τις μέρες αλλά έμεινε και χωρίς ουσιαστική ενημέρωση για το πότε θα επανέλθει η ζωή του στην κανονικότητα. Αυτή η αποτυχία του συστήματος δεν οφείλεται στο πόσο ακραία ήταν τα καιρικά φαινόμενα αλλά στην έλλειψη προγραμματισμού και καλής οργάνωσης. Ένας τεράστιος οργανισμός σαν το ΔΕΔΔΗΕ, έχει τις δυνάμεις και το προσωπικό να μπορεί να κρατά τους πολίτες ενημερωμένους για την πορεία των εργασιών, να τους δίνει έστω μία αίσθηση για το πότε θα επανέλθει η ηλεκτροδότηση στο οικοδομικό τους τετράγωνο. Δυστυχώς, οι περισσότερες περιοχές που επλήγησαν χθες και προχθές δεν είχαν καν αυτή τη βασική πληροφόρηση που σε τελική ανάλυση δείχνει από πλευράς πολιτείας και ΔΕΔΔΗΕ τον απαραίτητο σεβασμό προς τους πολίτες που βιώνουν τις δυσκολίες που περιγράψαμε προηγουμένως.
Η πρόσβαση όλων των πολιτών στο ηλεκτρικό ρεύμα, το διαδίκτυο, και στη θέρμανση μπορεί να ήταν αδιανόητα πριν λίγες δεκαετίες, όμως πλέον είναι βασικές ανάγκες. Το λιγότερο που περιμένουμε από όσους έχουν τη δύναμη να διαχειρίζονται την πρόσβασή μας σε αυτές τις ανάγκες είναι μία έντιμη προσπάθεια ενημέρωσης. Αυτό είναι κάτι που μας αξίζει και οφείλουμε να το απαιτήσουμε μελλοντικά.
