Της Μαρίας Χούκλη
Οι ζωές των αστέρων του κινηματογράφου δεν τους ανήκαν πάντα, θυμίζει ο Ρίτσαρντ Μπρόντι, ο κριτικός κινηματογράφου του περιοδικού New Yorker με αφορμή το διαζύγιο Τζολί - Πιτ που κρίθηκε από το CNN σημαντική είδηση και διέκοψε τη μετάδοση των ομιλιών από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκειμένου να την ανακοινώσει.
Οι επικριτές της βιομηχανίας του θεάματος, υποθέτω, θα σηκώσουν αδιάφορα τους ώμους, αλλά ο έγκριτος αρθρογράφος του αμερικανικού περιοδικού «διαβάζει» το θέμα από μια ενδιαφέρουσα σκοπιά, καθαρά σινεφίλ. Κατά πόσο η προσωπική ζωή των σταρ επηρεάζει την παραγωγή καλών ταινιών, που είναι το ζητούμενο.
Το Χόλιγουντ, από καταβολής του, φιλοτεχνούσε με προσοχή τη δημόσια εικόνα των μεγάλων ηθοποιών. Τους μετέτρεπε σε ημίθεους χαμένους στην αχλή του ολύμπιου μύθου τους που καλλιεργούσαν τα στούντιο για να ιντριγκάρουν περισσότερο το κοινό ώστε να γεμίζει ασφυκτικά τις αίθουσες. Πράγματι, οι θεατές λάτρευαν σε βαθμό υστερίας τα απρόσιτα ινδάλματά τους, αλλά ταυτοχρόνως τα περνούσαν από την κρησάρα του δικού τους ηθικού κώδικα. Σπουδαίοι ηθοποιοί αναγκάστηκαν να κάνουν καριέρα, αποκρύβοντας ότι είναι ομοφυλόφιλοι ή έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις για να μην καταστούν παρίες, όπως συνέβη με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν.
Το 1948, η Μπέργκμαν, έχοντας ήδη συνεργαστεί με τον Χίτσκοκ σε δύο ταινίες και προετοιμαζόμενη για την τρίτη, έγραψε την εξής επιστολή στον Ρομπέρτο Ροσελίνι: «Αγαπητέ κ. Ροσελίνι,
Είδα τις ταινίες σας Ρώμη ανοχύρωτη πόλη και Συγχωριανός, και τις απόλαυσα πάρα πολύ. Εάν χρειάζεστε μια Σουηδέζα ηθοποιό που μιλάει πολύ καλά αγγλικά, δεν έχει ξεχάσει τη γερμανική γλώσσα, δεν είναι πολύ κατανοητή στα γαλλικά και που από ιταλικά ξέρει μόνο το “ti amo”, είμαι έτοιμη να έρθω και να κάνω μια ταινία μαζί σας».
Η συνέχεια είναι γνωστή και θυελλώδης. Ξεκίνησε μια από τις μεγάλες ιστορίες αγάπης στην ιστορία του κινηματογράφου, την οποία όμως η Μπέργκμαν και ο Ροσελίνι πλήρωσαν με κατακραυγή. Ήταν και οι δύο παντρεμένοι, αλλά όταν η Σουηδέζα ηθοποιός ζήτησε διαζύγιο από τον σύζυγό της, ήταν έγκυος από τον Ιταλό σκηνοθέτη. Όσα υπέστη το ζευγάρι παραπέμπουν σε πρακτικές μακαρθισμού. Η υπόθεση έφτασε μέχρι το αμερικανικό Κογκρέσο, υπήρξαν λίβελοι στον αμερικανικό Τύπο εναντίον της Μπέργκμαν και προτροπές για μποϊκοτάζ των ταινιών της και των ταινιών που γύρισε με τον Ροσελίνι. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, ο Ιταλός σκηνοθέτης προσκλήθηκε από τον πρωθυπουργό της Ινδίας, Νεχρού, να επισκεφθεί το Νέο Δελχί και να βοηθήσει την ινδική κινηματογραφία. Κατά την παραμονή του εκεί, έγινε γνωστό ότι είχε σχέση με γηγενή σεναριογράφο, αν και παντρεμένος με την Μπέργκμαν. Ξέσπασε νέο μεγάλο σκάνδαλο, τόσο στην Ινδία, όσο και στο Χόλιγουντ, αναγκάζοντας τον Νεχρού να ζητήσει από τον Ροσελίνι να φύγει.
Έκτοτε και ευτυχώς, τα ήθη φιλελευθεροποιήθηκαν και οι ζωές των ηθοποιών, τους ανήκουν. Με την έκρηξη των media, τα μεγάλα στούντιο και οι εταιρείες παραγωγής δεν μπορούν πλέον να χτίζουν και να καταστρέφουν καριέρες. Το κοινό διαπιστώνει ότι τα ινδάλματά του είναι καθημερινοί άνθρωποι με σάρκα και αίμα, με αδυναμίες και πάθη. Παντού, καραδοκεί ένας φωτογραφικός φακός ή μία τηλεοπτική κάμερα που διψάει να παραδώσει στους θεατές αρετουσάριστους σταρ. Πώς να το πολεμήσουν; Με το ταλέντο τους στην ερμηνεία ή στη σκηνοθεσία. Αυτό έχει σημασία για την τέχνη του σινεμά.
Υπ' αυτήν την έννοια, σημειώνει ο Ρίτσαρντ Μπρόντι, ένα διάσημο ζευγάρι, όπως η Αντζελίνα Τζολί και ο Μπραντ Πιτ, μπορούν να χωρίσουν για οποιοδήποτε λόγο, ακόμη και εξαιτίας της ύπαρξης τρίτου ανθρώπου. Είναι δικό τους ζήτημα, αρκεί ο χωρισμός τους να μην είναι και από την οθόνη.
