Της Μαρίας Χούκλη
Παραλαμβάνοντας το βραβείο Tony για το μιούζικαλ «Hamilton», ο Αμερικανός καλλιτέχνης Λιν - Μανουέλ Μιράντα απήγγειλε τον ευχαριστήριο λόγο του με μορφή σονέτου.
Τα μισά λόγια ήταν αφιερωμένα στη φρίκη του Ορλάντο, μ'' ένα στίχο να λέει «Νothing here is promised, not one day».
Όλη μας η ζωή -χτισμένη δύσκολα, χτισμένη εύκολα- μπορεί να εξαερωθεί σε μια κακή στιγμή. Σε ένα σατανικό συναπάντημα αιτίων, αφορμών, τυχαιοτήτων.
Τα σχοινιά να τραβηχτούν έτσι που να δικαιώσουν τον Σαίξπηρ όταν βάζει τον Ρωμαίο να αναφωνεί «Ώ, είμαι το αναγέλασμα της Μοίρας».
Νothing here is promised, not one day.
Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τι θα γινόταν αν τη νύχτα του Σαββάτου ένας από τους 14χρονους είχε αρρωστήσει και δεν έβγαινε από το σπίτι του. Αν είχε γίνει διακοπή ρεύματος και σχόλαγε νωρίς η γιορτή. Αν τα δυο παιδιά δεν έφευγαν μαζί από την καφετέρια, αν συναντούσαν έναν συγχωριανό στον δρόμο, αν άκουγε κάποιος γείτονας κάτι, αν, αν, αν...
Νothing here is promised, not one day.
Ποιες κρυφές μεταβλητές συνωμότησαν εκείνο το βράδυ για να γίνει η έκρηξη;
Χρωστάμε στον Αριστοτέλη το αντιμοιρολατρικό και άθεο αξίωμα ότι κάθε γεγονός έχει και μια αιτία. Η γνώση των αιτιών είναι επιστήμη. Αλλά και πάλι.
Νothing here is promised, not one day.
Το γεγονός στέκει μπροστά μας αδιανόητο, αιμάτινο. Παιδί αφαίρεσε τη ζωή παιδιού με τόσο άγριο τρόπο. Το συνειδητοποιείς, δεν το κατανοείς.
Ακόμη κι αν τα βάλεις όλα στη σειρά: τον χώρο, τον χρόνο, τις μύριες όσες αιτίες, πάλι δεν καταλαβαίνεις το αποτρόπαιο.
Θα δοθούν πολλές ερμηνείες, θα κουνήσουμε με περίσκεψη το κεφάλι για τις αξίες που μαθαίνουμε στα παιδιά, το bullying, τις κλειστές κοινωνίες, τους απαίδευτους γονείς και τους αδιάφορους δασκάλους. Θα βγουν γρήγορα και ανόητα συμπεράσματα, ωστόσο κανείς δεν θα απαντήσει στο ερώτημα: ποιοι αθέατοι παράγοντες επηρέασαν τις συγκρούσεις των μορίων και έγινε η έκρηξη;
Σ'' ένα σύστημα τόσο περίπλοκο, όπως η ζωή, η απειροελάχιστη αλλαγή των παραμέτρων μπορεί να επηρεάσει δραστικά το αποτέλεσμα. Το λένε οι κβαντο-επιστήμονες. Ποια πεταλούδα, πού στον κόσμο κούνησε τα φτερά της για να φθάσει ο κακός αέρας μέχρι τη Γέφυρα Θεσσαλονίκης και να φέρει τόσο χαλασμό;
Νothing here is promised, not one day.
Πότε αρχίζει να βαραίνει κρίσιμα το άθροισμα των αιτίων, των αφορμών, των επιλογών της βούλησης, των τυχαιοτήτων που κάποια στιγμή μπορεί να μας μετατρέψουν σε μαριονέτες ενός κοσμικού κακού αστείου;
Νothing here is promised, not one day.
Δυο μάνες, πάνω κάτω, τον ίδιο καιρό νανούρισαν τα αγόρια τους. Στα χρόνια που κύλησαν τα τάισαν, τα μάλωσαν, τα έπλυναν, τα συμβούλεψαν και τα καμάρωσαν. Τα φρόντισαν στην αρρώστια τους, είδαν άσχημα όνειρα, ξύπνησαν και τα βρήκαν τα παιδιά τους να είναι καλά στα κρεβάτια τους.
Μέχρι το πρωί της περασμένης Κυριακής.
Σ' ένα άσημο χωριό της ελληνικής περιφέρειας, η Θεωρία του Χάους έγραψε ένα επεισόδιο με πρωταγωνιστές δυο 14χρονους συμμαθητές.
Νothing here is promised, not one day.
