Στη νέα ατομική έκθεση της Ειρήνης Ηλιοπούλου «Τόποι επιθυμίας», παρουσιάζονται 23 τοπία, λάδια μεγάλων διαστάσεων, καθώς και 35 μικρές ακουαρέλες από τα σημειωματάρια της ζωγράφου.
Εικοσιτρία τοπία – λάδια και ακουαρέλες μεγάλων διαστάσεων –, καθώς και πολλές μικρές ακουαρέλες της Ειρήνης Ηλιοπούλου συνιστούν προσωπικές καταβυθίσεις ημερολογιακού χαρακτήρα σε τόπους καταφυγής της ζωγράφου. Στο ισόγειο, αλλά και στον πρώτο όροφο της γκαλερί Σκουφά, η τελευταία, πλούσια ζωγραφική σοδειά της Ηλιοπούλου μεταφέρει τον θεατή σε αυτό που η ίδια γράφει στον κατάλογο της έκθεσης: «Ο όμορφος τόπος της επιθυμίας μου, είναι τόπος ουτοπικός. Η ουτοπική επιθυμία για γνώση αυτού που δεν είναι ακόμα γνωστό, είναι ο άξονας και ο λόγος που ζωγραφίζω».
Πώς ορίζεται ο λόγος αυτός; «Είναι η αναγκαία συνθήκη για να δουλέψει ένας δημιουργός. Δίνει μια ελευθερία αυτός ο παράπλευρος κόσμος, η παράλληλη πραγματικότητα» εξηγεί σε συνέντευξή της στην Κ. Ανέστη.
«Και το σπουδαίο στην τέχνη της Ειρήνης, είναι ότι το κερδισμένο στοίχημα δεν πλουτίζει, μόνο τον δημιουργό και τον περιορισμένο κύκλο των ειδικών γύρω από την εικαστική έκφραση, αλλά και τη ζωγραφική εμπειρία όλων των θεατών. Η Ειρήνη έχει ιδιαίτερη, αποκλειστικά δική της, καλλιτεχνική προσωπικότητα, αλλά η ζωγραφική της μας αφορά όλους. Τα έργα της μπορούν να γίνουν και δικά μας. Ο διαφωτισμός των μυστήριων της ζωγραφικής, ως διά μαγείας, μπορεί να προσφέρει και δική μας, αισθητική, ικανοποίηση» γράφει στο κείμενο που συνοδεύει τα έργα ο Νίκος Μαστροπαύλος.
Γεννημένη στην Αθήνα, η Ειρήνη Ηλιοπούλου σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και συνέχισε τις σπουδές της στην École nationale supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι, µε καθηγητή τον Leonardo Cremonini. Από το 1987 μέχρι το 1988 έζησε μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο θέατρο στο Παρίσι, το Vieux Colombier, ζωγραφίζοντας έργα με θέμα το εσωτερικό του θεάτρου, τα οποία εξέθεσε στην Αθήνα το 1988, μαζί με απόψεις ενός ερειπωμένου σταθμού του μετρό. Το 1990 εκπροσώπησε την Γκαλερί Berggruen στο Salon de mars στο Παρίσι.
Την περίοδο 1990-1993 ζωγράφισε τοπία στη Νότια Γαλλία, αμπελώνες και ορυζώνες στο Bordeaux και στην Arles. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, στο Μέγαρο Μαξίµου, στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στη Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου, στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην Εθνική Τράπεζα, στη Συλλογή της Alpha Bank, στη Γενική Τράπεζα (Τράπεζα Πειραιώς), στo Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας, στη Βουλή των Ελλήνων, στο Ίδρυµα Colas στο Παρίσι, καθώς και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στον Καναδά και στην Αυστραλία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
«Τόποι επιθυμίας»: Γκαλερί Σκουφά (Σκουφά 4, Κολωνάκι), έως τις 14/12.
