Μια μικρή νέα μελέτη δείχνει ότι η αποφρακτική άπνοια ύπνου μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στις δεξιότητες σκέψης.
Η μελέτη συνέκρινε τις γνωστικές λειτουργίες μεταξύ των ανδρών με άπνοια ύπνου με εκείνες των ανδρών που δεν είχαν τη διαταραχή ύπνου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν υπνική άπνοια ήταν λιγότερο ικανοί να συγκεντρωθούν, είχαν φτωχότερη μνήμη και είχαν φτωχότερη κοινωνική κρίση.
Προηγουμένως, προβλήματα με τις λειτουργίες του εγκεφάλου όπως η μνήμη και η συγκέντρωση μεταξύ των ατόμων με άπνοια ύπνου συνδέονταν επίσης με ένα άλλα προβλήματα υγείας όπως η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση ή ο διαβήτης τύπου 2.
Τα άτομα με τη σοβαρότερη υπνική άπνοια είχαν τη χειρότερη γνωστική λειτουργία. Η μελέτη περιελάμβανε 27 άνδρες με αποφρακτική άπνοια ύπνου χωρίς θεραπεία που έλαβαν μέρος σε μελέτες ύπνου και γνωστικές εξετάσεις στο Kings College του Λονδίνου στην Αγγλία. Οι άνδρες κατά τα άλλα ήταν υγιείς και ήταν ηλικίας από 35 έως 70 ετών. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν αυτόν τον μήνα στο Frontiers in Sleep.
Η αποφρακτική άπνοια ύπνου (ΑΑΥ) είναι ο πιο κοινός τύπος υπνικής άπνοιας και έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ροής του αέρα μέσα ή έξω από το στόμα ή τη μύτη, ακόμη και όταν κάποιος προσπαθεί να αναπνεύσει. Έως και 18 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ μπορεί να έχουν άπνοια ύπνου, σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine, αλλά είναι πιο συχνή σε άτομα που είναι παχύσαρκα.
Οι ερευνητές είπαν ότι η μελέτη τους είναι η πρώτη που αναφέρει τον αντίκτυπο της υπνικής άπνοιας στην κοινωνική γνώση, την οποία η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία ορίζει ως την ικανότητα των ανθρώπων να «αντιλαμβάνονται, να σκέφτονται, να ερμηνεύουν, να κατηγοριοποιούν και να κρίνουν τις δικές τους κοινωνικές συμπεριφορές και αυτές των άλλων».
Οι συγγραφείς ανέφεραν επίσης ότι η ομάδα των ανδρών με άπνοια ύπνου εμφάνισε σημαντικές μειώσεις στις ακόλουθες γνωστικές λειτουργίες: Διαρκής προσοχή, εκτελεστικές λειτουργίες όπως ρύθμιση συμπεριφοράς και λήψη αποφάσεων, οπτική μνήμη, έλεγχος παρορμήσεων.
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι διαφορετικές διαδικασίες που καθοδηγούνται από την ΑΑΥ, ιδιαίτερα όταν η ΑΑΥ είναι σοβαρή, μπορεί να επαρκούν για να συμβούν γνωστικές αλλαγές ήδη από τη μέση ηλικία, σε κατά τα άλλα υγιή αρσενικά άτομα», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.
