Η χημειοθεραπεία είναι η χρήση ενός ή συνδυασμού φαρμάκων για την καταπολέμηση του καρκίνου. Συνταγογραφείται σε περιπτώσεις υποτροπιάζοντος ή προχωρημένου καρκίνου του προστάτη που δεν έχει ανταποκριθεί σε ορμονική θεραπεία, αλλά δεν χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου σε πρώιμο στάδιο παρά μόνο ως μέρος κλινικής δοκιμής.
Η χημειοθεραπεία χορηγείται σε κύκλους θεραπείας που ακολουθούνται από περίοδο ανάρρωσης. Η όλη θεραπεία διαρκεί γενικά τρεις έως έξι μήνες, ανάλογα με τον τύπο των φαρμάκων χημειοθεραπείας που χορηγούνται.
Πώς χορηγείται η χημειοθεραπεία;
Γενικά, τα φάρμακα χημειοθεραπείας χορηγούνται ενδοφλέβια (απευθείας στη φλέβα) ή από το στόμα. Μόλις τα φάρμακα απορροφηθούν, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και ταξιδεύουν σχεδόν σε όλα τα μέρη του σώματος για να φτάσουν στα καρκινικά κύτταρα που μπορεί να έχουν εξαπλωθεί πέρα από τον προστάτη.
Πότε χορηγείται χημειοθεραπεία;
Μπορεί να αποφασισθεί η χημειοθεραπεία για προχωρημένο καρκίνο του προστάτη που δεν έχει ανταποκριθεί στην ορμονική θεραπεία. Συνήθως χορηγείται για μεταστατική νόσο (νόσος που έχει εξαπλωθεί). Η μεταστατική νόσος μπορεί να είναι παρούσα κατά τη διάγνωση ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ο καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί σε άλλο σημείο του σώματος μήνες ή χρόνια μετά την αρχική θεραπεία.
Η χημειοθεραπεία χορηγείται για να προκαλέσει τη συρρίκνωση του καρκίνου ενώ ο μεγαλύτερος στόχος είναι η εξαφάνισή του. Ακόμα κι αν ο καρκίνος δεν εξαφανιστεί, τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν.
Ποιες είναι οι παρενέργειες;
Επειδή η χημειοθεραπεία δρα στο να σκοτώνει τα ταχέως διαιρούμενα καρκινικά κύτταρα, σκοτώνει επίσης και άλλα ταχέως διαιρούμενα υγιή κύτταρα στο σώμα, όπως στο στόμα, στο γαστρεντερικό σωλήνα, τους θύλακες των τριχών και τον μυελό των οστών. Ως αποτέλεσμα, οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας σχετίζονται με αυτές τις περιοχές των κατεστραμμένων κυττάρων. Τα καλά νέα είναι ότι τα κατεστραμμένα μη καρκινικά κύτταρα θα αντικατασταθούν με υγιή κύτταρα. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι μόνο προσωρινές.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαρτώνται από τον τύπο και την ποσότητα των φαρμάκων που χορηγούνται και από το πόσο καιρό τα λαμβάνονται. Οι πιο συχνές, προσωρινές παρενέργειες της χημειοθεραπείας περιλαμβάνουν: Ναυτία και έμετο, απώλεια όρεξης, απώλεια μαλλιών, πληγές στο στόμα, διάρροια.
Άλλες παρενέργειες που σχετίζονται με τις επιδράσεις της χημειοθεραπείας στον μυελό των οστών περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης (λόγω χαμηλού αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων), αιμορραγία ή μώλωπες από μικροτραυματισμούς (λόγω χαμηλών αριθμών αιμοπεταλίων στο αίμα) και κόπωση που σχετίζεται με την αναιμία (λόγω χαμηλού αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων).
Ορισμένα φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο ορισμένων παρενεργειών, όπως η ναυτία και ο έμετος ή η διάρροια. Αν και μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος, οι παρενέργειες που σχετίζονται με τη χημειοθεραπεία θα υποχωρήσουν όταν σταματήσουν οι θεραπείες.
