Ο καρκίνος του παγκρέατος μπορεί να παραμείνει απαρατήρητος μέχρι να προχωρήσει αρκετά. Μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα, η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος είναι συνήθως σχετικά απλή αλλά δυστυχώς, μια θεραπεία είναι σπάνια δυνατή σε αυτό το σημείο. Γι΄ αυτό και είναι πολύ σημαντική η καλή και έγκαιρη επικοινωνία με το γιατρό και η διενέργεια τακτικών προληπτικών διαγνωστικών εξετάσεων.
Η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος συνήθως συμβαίνει όταν κάποιος επισκέπτεται τον γιατρό αφού έχει βιώσει εβδομάδες ή μήνες συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος συχνά περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, κνησμό ή ίκτερο (κίτρινο δέρμα). Στη συνέχεια, ο γιατρός ξεκινά μια αναζήτηση για την αιτία όπως:
Λαμβάνοντας ένα ιατρικό ιστορικό, ο γιατρός μαθαίνει την ιστορία της ασθένειας, όπως πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα, τη φύση και τη θέση του πόνου, το ιστορικό καπνίσματος και άλλα ιατρικά προβλήματα.
Κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης, ένας γιατρός μπορεί να αισθανθεί μια μάζα στην κοιλιά και να παρατηρήσει διογκωμένους λεμφαδένες στο λαιμό, ίκτερο δέρμα ή απώλεια βάρους.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να δείξουν ότι η ροή της χολής εμποδίζεται ή άλλες ανωμαλίες.
Με βάση την εξέταση ενός ατόμου, τις εργαστηριακές εξετάσεις και την περιγραφή των συμπτωμάτων, ένας γιατρός συχνά ζητά μια εξέταση απεικόνισης:
Υπολογιστική τομογραφία (αξονική τομογραφία): Ένας σαρωτής λαμβάνει πολλαπλές εικόνες ακτίνων Χ και ένας υπολογιστής τις αναδομεί σε λεπτομερείς εικόνες του εσωτερικού της κοιλιάς. Η αξονική τομογραφία βοηθά τους γιατρούς να κάνουν τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος.
Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI): Χρησιμοποιώντας μαγνητικά κύματα, ένας σαρωτής δημιουργεί λεπτομερείς εικόνες της κοιλιάς, ιδιαίτερα της περιοχής γύρω από το πάγκρεας, το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη.
Υπερηχογράφημα: Αβλαβή ηχητικά κύματα που αντανακλώνται από όργανα στην κοιλιά δημιουργούν εικόνες, βοηθώντας ενδεχομένως τους γιατρούς να κάνουν τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος.
Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (σάρωση PET): Η ραδιενεργή γλυκόζη που εγχέεται στις φλέβες απορροφάται από τα καρκινικά κύτταρα. Οι σαρώσεις PET μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό του βαθμού εξάπλωσης του καρκίνου του παγκρέατος.
Εάν οι απεικονιστικές μελέτες ανιχνεύσουν μάζα στο πάγκρεας, η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος είναι πιθανή, αλλά όχι οριστική. Μόνο μια βιοψία (η λήψη πραγματικού ιστού από τη μάζα) μπορεί να διαγνώσει τον καρκίνο του παγκρέατος. Οι βιοψίες μπορούν να πραγματοποιηθούν με διάφορους τρόπους:
Διαδερμική βιοψία με βελόνα: Υπό απεικονιστική καθοδήγηση, ένας ακτινολόγος εισάγει μια βελόνα στη μάζα, συλλαμβάνοντας κάποιο ιστό. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επίσης αναρρόφηση με λεπτή βελόνα
Ενδοσκοπική ανάδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία: Ένας εύκαμπτος σωλήνας με κάμερα και άλλα εργαλεία στο άκρο του (ενδοσκόπιο) τοποθετείται μέσω του στόματος στο λεπτό έντερο, κοντά στο πάγκρεας. Το ενδοσκόπιο μπορεί να συλλέξει εικόνες από την περιοχή, καθώς και να λάβει μια μικρή βιοψία με μια βούρτσα.
Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα: Παρόμοιο με την προηγούμενη περίπτωση, ένα ενδοσκόπιο τοποθετείται κοντά στο πάγκρεας. Ένας ανιχνευτής υπερήχων στο ενδοσκόπιο εντοπίζει τη μάζα και μια βελόνα στο ενδοσκόπιο αφαιρεί λίγο ιστό από τη μάζα.
Η λαπαροσκόπηση είναι μια χειρουργική επέμβαση που χρησιμοποιεί πολλές μικρές τομές. Χρησιμοποιώντας τη λαπαροσκόπηση, ένας χειρουργός μπορεί να συλλέξει ιστό για βιοψία, καθώς και να δει το εσωτερικό της κοιλιάς για να προσδιορίσει εάν ο καρκίνος του παγκρέατος έχει εξαπλωθεί. Ωστόσο, η λαπαροσκόπηση έχει υψηλότερους κινδύνους από άλλες προσεγγίσεις βιοψίας.
Πρώιμη Ανίχνευση Καρκίνου Παγκρέατος
Η θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος είναι δύσκολη όταν ανακαλυφθεί σε προχωρημένο στάδιο, όπως συμβαίνει συνήθως. Οι ερευνητές αναζητούν μεθόδους έγκαιρης ανίχνευσης, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί κάποια χρήσιμη. Αυτές οι μέθοδοι περιλαμβάνουν:
Εξετάσεις αίματος. Ορισμένες ουσίες, είναι αυξημένες σε άτομα με καρκίνο του παγκρέατος. Ωστόσο, οι εξετάσεις αίματος δεν επιτρέπουν την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του παγκρέατος, επειδή αυτά τα επίπεδα μπορεί να μην αυξηθούν έως ότου ο καρκίνος αυτός είναι προχωρημένος, αν όχι καθόλου. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί επίσης να δώσουν ένα ψευδώς θετικό αποτέλεσμα.
Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα. Ορισμένες οικογένειες έχουν πολλά μέλη που πάσχουν από καρκίνο του παγκρέατος. Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία λέει ότι έως και το 10% των καρκίνων του παγκρέατος μπορεί να προκαλούνται από κληρονομικές αλλαγές στο DNA. Οι μελέτες συνεχίζονται για να διαπιστωθεί εάν ο επιθετικός έλεγχος με ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα λειτουργεί για την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του παγκρέατος σε υγιή μέλη της οικογένειας. Τα πρώιμα αποτελέσματα είναι πολλά υποσχόμενα. Ωστόσο, η ενδοσκόπηση είναι μια επεμβατική διαδικασία, επομένως η χρήση της δικαιολογείται μόνο σε άτομα που ήδη διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του παγκρέατος.
Η σωστή επικοινωνία με τον προσωπικό γιατρό και η έγκαιρη διεξαγωγή διαγνωστικών εξετάσεων μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για τη ζωή των ανθρώπων.
