Της Άννας Χατζηνάσιου*
Το πρόγραμμα του Frieze Projects ήταν για ακόμη μία χρονια πλούσιο, γεμάτο πολύ ενδιαφέροντα δρώμενα που επιβεβαίωσαν γιατί η Frieze London είναι κορυφαίος προορισμός για να δει κάποιος ό,τι καλύτερο υπάρχει στο χώρο της σύγχρονης τέχνης σήμερα.
Ιδιαίτερα, όμως, χάρηκα όταν διάβασα ότι στο πρόγραμμα αυτό συμμετείχε φέτος και η Δέσποινα Ζαχαροπούλου -μια περφόρμερ που έκανε αίσθηση πέρυσι, το 2016, στην έκθεση με νέους Έλληνες περφόρμερς που συνδιοργάνωσαν το Marina Abramovic Institute και ο Οργανισμός ΝΕΟΝ στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς.
Η καλλιτέχνιδα συμμετείχε στο project SPIT! Manifesto που ήταν ένας συνδυασμός queer ακτιβισμού, τέχνης και χορογραφικής κίνησης: μια σειρά από επιτελεστικές παρεμβάσεις (performance interventions), με απαγγελία λόγου και παραστατικές χειρονομίες, εμπνευσμένες από queer μανιφέστα από τη δεκαετία του 1960 έως σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, οι SPIT! (Sodomites, Perverts, Inverts Together!), τους οποίους αποτελούν οι Carlos Motta, John Arthur Peetz και Carlos Maria Romero, έγραψαν πέντε νέα μανιφέστα που ανταποκρίνονται σε σύγχρονα πιεστικά ζητήματα σεξουαλικής καταπίεσης και καταπίεσης του φύλου και ζήτησαν από μια ομάδα καλλιτεχνών και περφόρμερς, ανάμεσα στους οποίους και η Δέσποινα Ζαχαροπούλου, να τα ερμηνεύσει.
Μάλιστα, την περφόρμανς συνόδευε έκδοση με τον τίτλο The SPIT! Manifesto Reader, η οποία συγκενρώνει μια επιλογή από ιστορικά και σύγχρονα queer μανιφέστα, για να δημιουργήσει ένα διάλογο ανάμεσα σε ριζοσπαστικές queer ιστορίες του παρελθόντος και του παρόντος, η οποία διανεμόταν δωρεάν κατά τη διάρκεια της περφόρμανς και είναι διαθέσιμη και στο διαδίκτυο. Το θέμα, λοιπόν, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον και γνωρίζοντας τη δουλειά της Δέσποινας Ζαχαροπούλου ήμουν σίγουρη ότι αυτό ήταν ένα από τα δρώμενα που δεν έπρεπε να χάσω. Και επαληθεύθηκα, όπως θα δείτε στο βίντεο παρακάτω, με την περφόρμανς όπως την μετέφερε από την κάμερά της η Βασιλική Αντωνοπούλου.
*Σύμβουλος τέχνης
