Του Zine-Eddine Aklil
Μολονότι στο παρελθόν υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ιδέας και της απελευθέρωσης των αγορών, οι σχεδιασμοί του Εμμανουέλ Μακρόν για έναν προστατευτισμό ευρωπαϊκού επιπέδου υπήρξαν σχετικά ανεπιτυχείς. Νωρίς στην προεδρική του θητεία, η πρότασή του για έναν νόμο υπέρ των ευρωπαϊκών προϊόντων αντίστοιχο του Buy American Act των ΗΠΑ, δέχτηκε γρήγορα κριτική από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Συνεπώς, ο Μακρόν αποφάσισε να βάλει πρώτα απ’ όλα τη Γαλλία, και οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του καταδεικνύουν ότι η χώρα επιδιώκει να προσελκύσει περισσότερους επενδυτές σε μια προσπάθεια να ενεργοποιήσει τον γαλλικό τεχνολογικό κλάδο.
Οι επενδυτές που επιδιώκουν να εισέλθουν στις αναδυόμενες ευρωπαϊκές αγορές εδώ και καιρό παραπονιούνται ότι το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο το κάνει αυτό ολοένα και πιο δύσκολο για τις νεοφυείς της τεχνολογίας. Ο Martin Mignot, εταίρος στη γαλλική νεοφυή BlaBlaCar υποστηρίζει ότι χρειάζεται μια πανευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα: “Οι επιχειρηματίες αισθάνονται ότι οι ρυθμίσεις τους επιβραδύνουν και τους βάζουν σε μειονεκτική θέση έναντι μεγάλων εταιριών που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικά οικονομικά πεδία”.
Υπάρχουν σημάδια ότι όσοι εργάζονται στις Βρυξέλλες γνωρίζουν το ζήτημα, καθώς ο Επίτροπος Thierry Breton άφησε να εννοηθεί ότι η Επιτροπή μπορεί να εξετάσει το όλο θέμα προσεκτικότερα.
Οι προηγούμενες ρυθμιστικές διαδικασίες δυσκόλεψαν πολύ τις φιλοδοξίες του Μακρόν να απελευθερώσει τη γαλλική οικονομία. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Γαλλία βρίσκεται στον πάτο του Δείκτη Ευελιξίας της Απασχόλησης τα τελευταία τρία χρόνια. Η νομοθεσία της χώρας έχει θεσπίσει πολύ άκαμπτες εργασιακές ρυθμίσεις σε ό,τι αφορά τις ώρες εργασίας, τις δοκιμαστικές περιόδους και τα κόστη απόλυσης. Έτσι, Ευρωπαίοι ιδρυτές επιχειρήσεων αναγκάστηκαν να στραφούν στις ΗΠΑ για να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους δεδομένης της εκεί διαθέσιμης υποστήριξης για τις νεοφυείς.
Ο Εμμανουέλ Μακρόν απάντησε εισάγοντας αλλαγές στις προβλέψεις του εταιρικού φόρου οι οποίες, όπως υποστηρίζει, θα δώσουν στη χώρα ένα σαφές πλεονέκτημα σε ό,τι αφορά την προσέλκυση νέων εταιριών “μονοκέρων”. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν σημειώσει μια σχετική επιτυχία στα πρώτα τους στάδια. Η εξέλιξη αυτή έχει ενισχύσει τις προοπτικές της προσπάθειας της Γαλλίας να διεκδικήσει την ηγεμονία στις τεχνολογίες δίνοντας κίνητρα σε εργαζόμενους από το εξωτερικό να μεταναστεύσουν στη χώρα και να καινοτομήσουν.
Ο γαλλικός προϋπολογισμός του 2020 αντανακλά τη βούληση της κυβέρνησης Μακρόν να βοηθήσει τη Γαλλία να γίνει φιλική προς τις νεοφυείς. Η σημαντικότερη πρόβλεψη του προϋπολογισμού είναι η αλλαγή σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα αγοράς μετοχών για εργαζομένους (BCSPE). Αυτή η πρωτοβουλία όχι μόνο καθιστά τους εργαζόμενους επιλέξιμους για εκπτώσεις στα ομόλογα, αλλά και επιτρέπει στους εργαζόμενους ξένων νεοφυών να επωφελούνται από αυτές τις εκπτώσεις βάσει των επιδόσεων της μητρικής εταιρίας στο εξωτερικό. Ο καθηγητής οικονομικών και χρηματοπιστωτικών Philippe Tibi παρείχε έμπνευση στις μεταρρυθμίσεις αυτού του νόμου μιλώντας για την “τέταρτη βιομηχανική επανάσταση”.
Ο Μακρόν έχει σκληρύνει εξίσου έντονα τη θέση του σε παρόμοια ζητήματα στη διεθνή σκηνή.
Με τον Τραμπ να πιέζει άλλους ηγέτες της ΕΕ σε ό,τι αφορά τα ζητήματα ιδιωτικότητας, ο Γάλλος Πρόεδρος βρέθηκε ενώπιον ενός διλήμματος. Η Γαλλία μπορεί να επιμείνει και να διατηρήσει σε εφαρμογή τον λεγόμενο φόρο GAFA (Google, Apple, Facebook και Amazon) που αφορά εταιρίες με έσοδα που υπερβαίνουν τα 750 εκατομμύρια ευρώ, ή να ρισκάρει την επιβολή κυρώσεων που φτάνουν τα 2,4 δις ευρώ σε γαλλικά προϊόντα, όπως απειλούν οι αμερικανοί αξιωματούχοι.
Ο νέος επίτροπος εμπορίου της ΕΕ Phil Hogan, ο οποίος έχει χαρακτηρίζει τη ψηφιακή φορολόγηση ως “ένα πολύ σημαντικό σημείο διαμάχης με τις ΗΠΑ”, υποστήριξε ότι η ΕΕ θα στηρίξει τη Γαλλία στην επιθυμία της να ασκήσει το κυρίαρχο δικαίωμα της επιβολής ψηφιακής φορολόγησης σε εταιρίες.
Το Ισραήλ, έχοντας δημιουργήσει τον όρο “έθνος start-up”, είχε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000 πάνω από 60 εταιρίες εισηγμένες στον δείκτη Nasdaq. Η Γαλλία μπορεί να μάθει από αυτό το πείραμα. Όντας μια χώρα που ήδη επενδύει σημαντικά στην ανώτατη εκπαίδευση, η διατήρηση μιας πολιτικής δημόσιας χρηματοδότησης της έρευνας, και η παροχή ενός ευνοϊκού συστήματος δανεισμού για νέες εταιρίες είναι τα επόμενα κομβικά βήματα που πρέπει να ληφθούν αν ο Μακρόν όντως θέλει να προχωρήσει στην επανάσταση του κλάδου των χρηματοπιστωτικών και της τεχνολογίας και να μεταμορφώσει τη Γαλλία σε ένα κέντρο παγκόσμιας τεχνογνωσίας στο πεδίο αυτό.
--
Ο Zine-Eddine Aklil είναι πολιτικός επιστήμων και διεθνολόγος, συντάκτης του δικτύου Epicenter.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 3 Μαρτίου 2020 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του δικτύου Epicenter και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
