Του Jeffrey A. Tucker
Τίποτε από την έκρηξη του Jamie Dimon εναντίον του Bitcoin (“To Bitcoin είναι μια απάτη”) δεν βγάζει νόημα. Η χρονική στιγμή που συνέβη είναι περίεργη. Άλλωστε, το Bitcoin από τη σύλληψή του πίσω στον Οκτώβριο του 2009 έχει αποδείξει την αξία του σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν υπάρχουν κάποια νέα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τον διευθύνοντα σύμβουλο της JP Morgan να εκραγεί από οργή και να δηλώσει τα παρακάτω:
“Το νόμισμα αυτό δεν πρόκειται να πετύχει. Δεν μπορείς να έχει μια επιχείρηση όπου κάποιοι εφευρίσκουν ένα νόμισμα από το τίποτε και νομίζουν ότι όσοι το αγοράζουν είναι έξυπνοι.
Αν ήσασταν στη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ ή τη Βόρεια Κορέα, ή σε άλλα μέρη σαν κι αυτά, ή αν ήσασταν ναρκέμπορος, δολοφόνος ή κάτι παρόμοιο, θα σας συνέφερε να χρησιμοποιείτε Bitcoin αντί για δολάρια ΗΠΑ. Υπάρχει λοιπόν μια αγορά γι' αυτό, αλλά είναι περιορισμένη.
Η κατάσταση είναι χειρότερη από τη φούσκα της τουλίπας. Μη μου ζητάτε να το σορτάρω. Μπορεί να φτάσει τα 20.000 δολάρια μέχρι να συμβεί αυτό, αλλά στο τέλος θα σκάσει. Ειλικρινά, είμαι συγκλονισμένος από το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να διακρίνει περί τίνος πρόκειται”.
Το παραλήρημά του αυτό ολοκληρώθηκε με μια όχι και τόσο λεπτή απειλή ότι θα απολύσει όποιο υπάλληλο παίζει με το Bitcoin - μια πράξη που θα έδιωχνε από την εταιρία τους καλύτερους και εξυπνότερους.
Οργή για τη δουλειά του
Μπορεί να παρατηρήσατε κάτι περίεργο σ' όλες αυτές τις κραυγές. Δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Ούτε ένα διαψεύσιμο επιχείρημα. Το Bitcoin είναι ένα νόμισμα, ίσως μάλιστα το πολυτιμότερο νόμισμα στον κόσμο, χιλιάδες φορές πολυτιμότερο ανά μονάδα από το δολάριο. Η άποψή του ότι τίποτε το πολύτιμο δεν μπορεί να δημιουργηθεί ψηφιακά είναι με γελοίο τρόπο παλιομοδίτικη. Υπήρξαν αμέτρητες προσπάθειες να δημιουργηθούν χρήματα πριν το Bitcoin και όλες απέτυχαν για συγκεκριμένους τεχνολογικούς λόγους.
Και το Bitcoin δεν δημιουργήθηκε από το τίποτε. Δημιουργήθηκε από επεξεργαστική δύναμη που χρησιμοποιεί πραγματικούς πόρους για να επιβεβαιώνει συναλλαγές στο πρώτο παγκόσμιο αποκεντρωμένο λογιστικό καθολικό που καταγράφει δικαιώματα ιδιοκτησίας (κάτι που η ανθρωπότητα πρέπει να κάνει για να προχωρήσει μπροστά). Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μεταφέρει αξία από τη Βενεζουέλα ή τη Βόρεια Κορέα προς κάπου αλλού είναι στην πραγματικότητα αξιόλογο και απελευθερωτικό.
Το “τίποτε”
Αν όμως θέλετε να μιλήσουμε για χρήματα που δημιουργήθηκαν από το τίποτε, ας πούμε για τα τρισεκατομμύρια που δημιουργήθηκαν από την Fed το 2009 και χρησιμοποιήθηκαν εν μέρει για τη διάσωση της JP Morgan. Οι διασώσεις μάλιστα της Morgan άρχισαν πριν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας μάθει για την ύπαρξη της στεγαστικής κρίσης το 2008. Αυτό όμως δεν είναι κάτι το καινούργιο: Η Morgan συνεργάζεται στενά με το κράτος για περισσότερο από έναν αιώνα.
Είναι μάλλον προφανές: Ο Jamie Dimon δεν ξέρει, και δεν θέλει να ξέρει, τίποτε για το Bitcoin. Αυτό δεν είναι κακό. Αλλά το να μιλά για το θέμα σαν να ήταν ειδικός, είναι θλιβερό.
Γιατί το έκανε τότε;
Ο ίδιος παραδέχεται τι συνέβη. Μίλησε με την κόρη του, ίσως στο τραπέζι, και αυτή του περηφανεύτηκε ότι κατέχει Bitcoin και ότι αυξάνεται η αξία τους.
“Αυξήθηκε η αξία τους, και τώρα εκείνη νομίζει πως είναι καμιά μεγαλοφυΐα”, είπε με οργή.
Έτσι, ο μεγάλος, ισχυρός και πλούσιος μπαμπάς αποφάσισε να βάλει το χαζό παιδί του στη θέση της. Εξερράγη Επίσης, θα πρέπει να αναρωτήθηκε πού βρήκε η κόρη του αυτό το εξωτικό νομισματικό εργαλείο. Ο ίδιος δεν θα είχε ιδέα πού να βρει κρυπτονομίσματα ή τι να τα κάνει.
Μήπως η κοπέλα τα βρήκε σε ένα από τα χιλιάδες ΑΤΜ που υπάρχουν στη χώρα;
Οι τύποι σαν τον Dimon πιστεύουν ότι το σύστημα τους ανήκει. Είναι οι μεγάλοι ενδιάμεσοι. Οι κυρίαρχοι του νομισματικού σύμπαντος. Κανείς δεν μπαίνει στο σύστημα και δεν βγαίνει από αυτό χωρίς τη γνώση και την άδειά τους. Για χιλιάδες χρόνια, έτσι είχαν τα πράγματα.
Το Bitcoin τα αλλάζει όλα αυτά. Κατεβάζεις από το διαδίκτυο ένα πορτοφόλι, βρίσκεις έναν φίλο, και είσαι ο ιδιοκτήτης ενός νομίσματος που μπορεί να αγοράσει οτιδήποτε στον κόσμο, από οπουδήποτε στον κόσμο. Κι ακόμη περισσότερο, ο οποιοσδήποτε μπορεί να συγκεντρώσει κεφάλαιο, χωρίς ενδιάμεσους. Χωρίς την JP Morgan.
Ας πούμε απλώς ότι ο κ. Dimon έχει εδώ μια ελαφρά σύγκρουση συμφερόντων. Έχει δίκιο να φοβάται ότι η δουλειά του γίνεται παρωχημένη.
Διαχείριση οργής
Κι αυτό ίσως εξηγεί το πρόβλημα που έχει να ελέγχει την οργή του. Φαντάζομαι ότι η κόρη του μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό.
Το σίγουρο είναι πάντως ότι η κόρη του ξέρει περισσότερα για τον σύγχρονο κόσμο από τον ίδιο. Φαντάζομαι ότι ξέρει καλύτερα και το Instagram απ' αυτόν.
Ίσως θα έπρεπε να είναι εκείνη η διευθύνουσα σύμβουλος μιας νέας και αναδομημένης JP Morgan, που θα εστιάζει στον εκσυγχρονισμό του χρήματος και των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και δεν θα μας κρατά πίσω σε δομές εκμετάλλευσης που αντικαθίστανται.
--
Ο Jeffrey Tucker είναι Διευθυντής Περιεχομένου στο Foundation for Economic Education (FEE). Ακόμη, είναι Επικεφαλής Βιβλιοθήκης και ιδρυτής του Liberty.me, Διακεκριμένο Επίτιμο Μέλος του Mises Brazil, ερευνητής στο Acton Institute, σύμβουλος πολιτικής στο Heartland Institute, ιδρυτής του CryptoCurrency Conference, μέλος του εκδοτικού συμβουλίου της Molinari Review, σύμβουλος στην κατασκευάστρια εταιρία εφαρμογών blockchain Factom, και συγγραφέας πέντε βιβλίων. Έχει γράψει 150 εισαγωγές σε βιβλία και πολλές χιλιάδες άρθρα που εμφανίστηκαν σε ακαδημαϊκές και μη εκδόσεις.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 14 Σεπτεμβρίου 2017 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Foundation for Economic Education (FEE) και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.
