Γράφει ο Michael Rubin*
Υπάρχει ένα τουρκικό ανέκδοτο για έναν πολιτικό κρατούμενο που μπαίνει στη βιβλιοθήκη της φυλακής με μια λίστα με βιβλία που θα ήθελε να δανειστεί εκείνη την εβδομάδα. «Λυπάμαι, δεν έχουμε κανένα από αυτά τα βιβλία», λέει ο βιβλιοθηκάριος. «Έχουμε μόνο τους συγγραφείς».
Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Την περασμένη εβδομάδα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας επικύρωσε την ποινή φυλάκισης σχεδόν πέντε ετών για την Canan Kaftancioglu, την επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Κωνσταντινούπολη. Το έγκλημά της; «Προσέβαλε» τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και άλλους αξιωματούχους του κυβερνώντος κόμματος σε μια σειρά tweets που δημοσίευσε μεταξύ των ετών 2012 και 2017.
Δεν είναι το πρώτο πολιτικό πρόσωπο της αντιπολίτευσης που μπαίνει στη φυλακή για το αδίκημα της άσκησης αντιπολίτευσης. Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, συναρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών, παραμένει στη φυλακή για μια ομιλία του από το 2013 στην οποία επαίνεσε τον Ερντογάν για την επιδίωξη ειρηνευτικών συνομιλιών με τον φυλακισμένο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Αυτό ήταν καλό εκείνη την εποχή, αλλά μόλις η ειρηνευτική διαδικασία του Ερντογάν κατέρρευσε, ο Τούρκος Πρόεδρος προσπάθησε να σβήσει από την ιστορία το γεγονός ότι επρόκειτο για δική του πρωτοβουλία, οπότε ο Ντεμιρτάς έπρεπε να πληρώσει το τίμημα.
Ως προς αυτό, η συμπεριφορά του Ερντογάν δεν διαφέρει κατά πολύ από τις προσπάθειές του να καταστείλει τους οπαδούς του εξόριστου θεολόγου Φετουλάχ Γκιουλέν, του οποίου την έκδοση απαιτεί ο Ερντογάν προκειμένου να σταματήσει να μπλοκάρει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Αυτό που ξεχνά ο Ερντογάν ωστόσο, είναι ότι κάποτε ο ίδιος υπήρξε ο κύριος σύμμαχος του Γκιουλέν. Οι δυο τους συνεργάζονταν ως “συνέταιροι στο έγκλημα” μέχρι που τα έσπασαν πριν από μια δεκαετία.
Ας επιστρέψουμε όμως στην υπόθεση Καφταντσίογλου: Απέναντι στην οργή που εκφράστηκε για την επιβληθείσα ποινή, ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Bakanı Bozdag προσπάθησε να υπερασπιστεί την τουρκική κυβέρνηση έναντι της κριτικής ότι διεξάγει διώξεις για δημοσίευση tweets. «Είναι άδικο να μας κατηγορούν ότι ερευνούμε ή διώκουμε άτομα για tweets που δημοσίευσαν», εξήγησε. «Η δημοσίευση tweets είναι ελεύθερη. Εμείς εξετάζουμε μόνο το περιεχόμενό τους».
Για το καθεστώς της Τουρκίας, λοιπόν, ο λόγος είναι ελεύθερος. Μόνο το περιεχόμενό του δεν είναι ελεύθερο.
*Ο Michael Rubin είναι διακεκριμένο στέλεχος του American Enterprise Institute, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, με κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία, το Ιράν και τη διπλωματία.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 24 Μαΐου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute (ΑΕΙ) και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
