Γράφει ο Scott Lincicome
Πριν από μερικά χρόνια, υπενθύμιζα από αυτό το ιστολόγιο στον τότε υποψήφιο Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τα πολυάριθμα προβλήματα που προκάλεσαν οι νόμοι «Αγοράστε αμερικανικά» που υποχρεώνουν τη χρήση υλικών προέλευσης ΗΠΑ σε ομοσπονδιακά έργα προμηθειών όταν ήταν αντιπρόεδρος και επέβλεπε την εφαρμογή των έργων υποδομής του νόμου για την ανάκαμψη και την επανεπένδυση του 2009 (American Recovery and Reinvestment Act).
Το κόστος για τους φορολογουμένους ήταν υψηλό, τα έργα καθυστέρησαν (και κάποια ακυρώθηκαν) και επικράτησε αβεβαιότητα, προκαλώντας πολυάριθμες καταγγελίες από αμερικανικές εταιρείες και τοπικούς αξιωματούχους που προσπαθούσαν να υλοποιήσουν τα σχέδια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Η προειδοποίησή μου δυστυχώς αγνοήθηκε από τον Πρόεδρο, πλέον, Μπάιντεν, ο οποίος έχει επανειλημμένα διατυμπανίσει τις προσπάθειές του να εισαγάγει υποχρεώσεις αγοράς αμερικανικών υλικών σε μεγάλα νομοθετήματα και να ενισχύσει τους υφιστάμενους περιορισμούς τοπικού περιεχομένου με εκτελεστικό διάταγμα. Αλλά, όπως περιγράφεται σε ένα πρόσφατο άρθρο του Route 50, η στάση που ακολούθησε δεν εμπόδισε την ιστορία από το να επαναληφθεί:
«Η κυβέρνηση Μπάιντεν πιέζει τα πολιτειακά υπουργεία μεταφορών και τους εργολάβους τους να χρησιμοποιούν περισσότερα υλικά προέλευσης ΗΠΑ όταν κατασκευάζουν νέες υποδομές, αλλά πολλές εταιρίες του κλάδου ανησυχούν ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θέτει σε εφαρμογή αυτές τις αλλαγές υπερβολικά γρήγορα.
‘Η AASHTO (Αμερικανική Ένωση Πολιτειακών Αξιωματούχων Αυτοκινητόδρομων και Μεταφορών - American Association of State Highway and Transportation Officials) εξακολουθεί να ανησυχεί ότι η γρήγορη εφαρμογή των απαιτήσεων αγοράς αμερικανικών υλικών για ένα τόσο ευρύ φάσμα υλικών θα προκαλέσει καθυστερήσεις στην παράδοση των έργων, ενώ οι πολιτείες, οι εργολάβοι, οι κατασκευαστές και οι προμηθευτές συνεχίζουν να εργάζονται για να καθορίσουν τον καλύτερο τρόπο παρακολούθησης και επαλήθευσης αυτών των υλικών», έγραψε ο Ρότζερ Μίλαρ, Υπουργός Μεταφορών της πολιτείας της Ουάσιγκτον και πρόεδρος της AASHTO, σε επιστολή του προς τους ομοσπονδιακούς αξιωματούχους.
‘Οι καθυστερήσεις και το κόστος πιθανότατα θα αυξηθούν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, καθώς οι εργολάβοι αναγκάζονται να μετατοπίσουν τις αγορές υλικών προς εγχώριους προμηθευτές, οι οποίοι με τη σειρά τους μπορεί να δυσκολεύονται με τη διαθεσιμότητα λόγω περιορισμένων ποσοτήτων και υψηλής ζήτησης’, πρόσθεσε».
Η AASHTO δεν είναι η μόνη ομάδα που διαμαρτύρεται. Η Αμερικανική Ένωση Δημόσιων Μεταφορών, η οποία εκπροσωπεί τις υπηρεσίες διαμετακόμισης, είπε πρόσφατα στην κυβέρνηση Μπάιντεν ότι, «δεδομένων των υφιστάμενων περιορισμών της αλυσίδας εφοδιασμού, η μετάβαση σε δομικά υλικά που θα προέρχονται πλήρως από τις ΗΠΑ θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αύξηση κόστους για τους χρηματοδότες των έργων προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αγοράς αμερικανικών υλικών. Το ερώτημα συνεπώς αφορά το αν η αγορά / ο κλάδος μπορεί να απορροφήσει τον διπλασιασμό, τον τριπλασιασμό ή ακόμα και τον τετραπλασιασμό του κόστους για τα υλικά κατασκευής».
Δεδομένου του κόστους, του χρόνου και άλλων πρακτικών εκτιμήσεων, πρακτορεία μεταφορών από πολλές πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Καρολίνας, του Αϊντάχο, της Μοντάνα, της Βόρειας Ντακότα, της Νότιας Ντακότα και του Ουαϊόμινγκ, ζήτησαν ευρείες εξαιρέσεις από την υποχρέωση αγοράς αμερικανικών υλικών. Οι πέντε τελευταίες πολιτείες εξήγησαν πρόσφατα ότι οι αυστηροί κανόνες Buy American θα έβαζαν σε κίνδυνο τα ομοσπονδιακά έργα και, με τη σειρά τους, τις τοπικές τους οικονομίες:
«Ως σχετικά αγροτικές πολιτείες που μπορεί να θεωρούνται ‘μικρές αγορές’ από τους πωλητές ορισμένων υλικών και προϊόντων, ανησυχούμε ιδιαίτερα ότι τυχόν απουσία εξαιρέσεων θα μπορούσε να μας επιβαρύνει έντονα, καθώς τα σπάνια προϊόντα που πληρούν τις προϋποθέσεις του Buy America τείνουν να αποστέλλονται σε περισσότερο πολυπληθείς περιοχές…
Το πλήγμα για την υλοποίηση των προγραμμάτων, για τις ντόπιες θέσεις εργασίας και τα οφέλη στη μεταφορά θα μπορούσε κάλλιστα να επιταθεί από τη σύντομη κατασκευαστική περίοδο στις βόρειες πολιτείες μας που χαρακτηρίζονται από υψηλό υψόμετρο – όπου ακόμη και μικρές καθυστερήσεις και διακοπές ενός έργου μπορούν να ωθήσουν την ολοκλήρωσή του στην ‘επόμενη κατασκευαστική περίοδο’».
Το Συμβούλιο Διεθνών Αεροδρομίων για τη Βόρεια Αμερική (Airports Council International – North America) απηχεί αυτά τα συναισθήματα και επισημαίνει ότι η άρνηση να δοθεί στα μέλη του μια ευρεία απαλλαγή «είναι κοντόφθαλμη και κινδυνεύει χωρίς λόγο να μειώσει τον αριθμό των κατασκευαστικών έργων αεροδρομίων και τις σχετικές θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ».
Και να πει κανείς ότι δεν είχαμε προειδοποιηθεί…
*Ο Scott Lincicome είναι διευθυντής γενικών οικονομικών ζητημάτων και του Κέντρου Μελετών Εμπορικών Πολιτικών Herbert A. Stiefel του Cato Institute.
**Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 22 Νοεμβρίου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Cato Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ – Μάρκος Δραγούμης.
