Του T.K. Coleman
Σε έναν κόσμο χωρίς προβλήματα όπου η ικανοποίησή μας είναι εγγυημένη, δεν χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί.
Σε έναν κόσμο όπου οι επιθυμίες μας εκπληρώνονται και οι στόχοι μας επιτυγχάνονται χωρίς προσπάθεια, δεν χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί.
Σε έναν κόσμο όπου τα όνειρά μας υλοποιούνται αυτομάτως αρκεί να κάνουμε μια ευχή, δεν χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί.
Σε έναν κόσμο όπου μπορούμε να οργανώσουμε ένα πάρτι, να κάνουμε τέχνη, να γελάσουμε με τους φίλους μας ή απλώς να περάσουμε μια μέρα χωρίς να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάτι το απρόβλεπτο, το ανεπιθύμητο ή το μη συνεργάσιμο, δεν χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί.
Δεν ζούμε όμως σε κανέναν από τους παραπάνω κόσμους.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου ο χρόνος και ο χώρος συχνά φαίνονται σαν επίμονοι θυρωροί που μας κρατούν μακριά από τα πράγματα που θέλουμε και χρειαζόμαστε.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι στόχοι μας διαρκώς αντιμετωπίζουν τις πραγματικότητες της αδράνειας και της δυσκολίας.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η επιτυχία και η ικανοποίηση εξαρτώνται από τη φαντασία και την καινοτομία.
Ζούμε σε έναν κόσμο που απαιτεί δημιουργικότητα.
Η δημιουργικότητα μας φέρνει ευχαρίστηση, αλλά καθίσταται αναγκαία από τα πράγματα που καθυστερούν, μειώνουν ή μας αρνούνται την ευχαρίστηση.
Το να αισθανόμαστε απογοητευμένοι με τον κόσμο δεν είναι λόγος να εγκαταλείψουμε τη δημιουργικότητα, αλλά μια υπενθύμιση του γιατί τη χρειαζόμαστε.
Με ρωτούν: “Γιατί θα πρέπει να επιδιώκω να ζω δημιουργικά όταν τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα;”
Διότι αυτός είναι στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος να είμαστε δημιουργικοί. Οι προκλήσεις δεν αποτελούν επιχείρημα εναντίον της δημιουργικότητας, αλλά ο λόγος που εξαρχής χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί.
Αν τα πράγματα από τη φύση τους πήγαιναν όπως τα θέλουμε, για ποιον λόγο θα χρειαζόταν να είμαστε δημιουργικοί; Αν οι επιθυμίες μας μπορούσαν να ικανοποιηθούν χωρίς ανταλλάγματα και κόστη ευκαιρίας, γιατί θα έπρεπε να ήταν κανείς ποτέ δημιουργικός; Κανένα έργο τέχνης ή καλή πράξη δεν αναδύθηκε ποτέ από μια τελείως άκοπη προσπάθεια απαλλαγμένη από την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε κάποια μορφή αντίστασης ή δυσκολίας.
Η δημιουργικότητα δεν αφορά απλώς κάποια θεατρικά παιχνίδια ή το βάψιμο του προσώπου μας με μπογιές. Είναι το να έχουμε στόχους, το να αντιμετωπίζουμε θαρραλέα τα εμπόδια και να έχουμε την ευθύνη να βρίσκουμε καινοτόμες στρατηγικές για την παράκαμψη αυτών των εμποδίων.
Δεν χρειάζεται καμία δημιουργικότητα το να κάθεται κανείς και να ελπίζει παθητικά ότι καλά πράγματα θα συμβούν από μόνα τους. Χρειαζόμαστε τη δημιουργικότητα ακριβώς για εκείνες τις στιγμές όπου η διέξοδος δεν είναι ξεκάθαρη ή φαίνεται αδύνατη.
Η δημιουργικότητα δεν είναι μόνο για τις καλές εποχές. Είναι για τις προκλήσεις που μπαίνουν στον δρόμο μας όταν είμαστε απασχολημένοι προσπαθώντας να απολαύσουμε ή να επιδιώξουμε τις καλές εποχές.
Η δημιουργικότητα μπορεί να υπάρχει για να περνάμε καλά, αλλά γίνεται αναγκαία από το γεγονός ότι το να περνάμε καλά είναι αδύνατο χωρίς την ικανότητα να καινοτομούμε και να αυτοσχεδιάζουμε για την παράκαμψη του ανεπιθύμητου και του απρόβλεπτου στοιχείου.
Αν σήμερα έχουμε περισσότερα προβλήματα από ποτέ άλλοτε, δεν μπορώ να σκεφτώ μια καλύτερη στιγμή για να είμαστε δημιουργικοί.
Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.
--
O T.K. Coleman είναι διευθυντής επιχειρηματικής εκπαίδευσης στο FEE και συνιδρυτής και διευθυντής εκπαίδευσης του Praxis.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 7 Ιουλίου 2020 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Foundation for Economic Education και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
