Του Mark J. Perry
[Παραγωγή Πετρελαίου στην Λεκάνη Permian (Τέξας) - Ιανουάριος 2007 - Σεπτέμβριος 2017 (εκτίμηση)- Βαρέλια / ημέρα (εκατομμύρια) - Πηγή: ΕΙΑ]
[Συμμετοχή της Λεκάνης Permian (Τέξας) στη συνολική παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ - Ιανουάριος 2010 - Ιούλιος 2017 - Πηγή: ΕΙΑ]
Παραθέτω ένα απόσπασμα από το άρθρο του David Blackmond στο Forbes με τίτλο “Gilmer: We Should View The Permian Basin As A Permanent Resource” (Gilmer: Θα πρέπει να δούμε τη Λεκάνη Permian ως έναν μόνιμο πόρο). Η έμφαση είναι δική μου:
“Ο Allen Gilmer, συνιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος της DrillingInfo δεν μασάει τα λόγια του, κι αυτό το χαρακτηριστικό του, του έχει φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στη μακρόχρονη καριέρα του στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όταν μάλιστα πρόκειται για τη Λεκάνη Permian στο Δυτικό Τέξας και το μέγεθος των αποθεμάτων πετρελαίου και αερίου που αυτή περιέχει, είναι σαφής: 'Θα πρέπει να δούμε τη Λεκάνη Permian ως έναν μόνιμο πόρο' υποστηρίζει. 'Ο καλύτερος τρόπος να δούμε την Λεκάνη είναι ως έναν σχεδόν άπειρο πόρο - ποτέ δεν θα παραγάγουμε την τελευταία σταγόνα οικονομικώς αξιοποιήσιμου πετρελαίου απ' αυτήν'.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο πόρος στη Λεκάνη Permian είναι τεράστιος, αλλά το “άπειρος” είναι μια μεγάλη κουβέντα. Του ζήτησα να επεκταθεί επί του θέματος. 'Αυτή είναι η πρακτική αλήθεια με το μέγεθος του πόρου που βρίσκεται στο υπέδαφος', λέει. 'Οι έρευνες που έχουμε διεξαγάγει καταδεικνύουν ότι έχουμε τουλάχιστον μισό τρισεκατομμύριο βαρέλια στη Λεκάνη με λογικό κόστος εξόρυξης, και μπορεί να φτάνουν μέχρι τα 2 τρισεκατομμύρια βαρέλια. Αυτό σημαίνει ένας πόρος με μέγεθος πρακτικά άπειρο, και πρόκειται για κάτι που έχει τεράστιες, πολύ θετικές γεωπολιτικές συνέπειες για τις Ηνωμένες πολιτείες. Έχει τεράστιες συνέπειες για το ΑΕΠ και δημιουργεί μια παγκόσμια ενεργειακή υπεροχή των ΗΠΑ'”.
Mark J. Perry: Τι απίστευτη αλλαγή μέσα σε μόλις μία δεκαετία ως προς το πώς βλέπουμε την ενεργειακή αφθονία / ενεργειακή σπανιότητα στην Αμερική! Μόλις πριν από δέκα χρόνια, πριν από την Σχιστολιθική Επανάσταση, η γενική συναίνεση ήταν ότι εισερχόμαστε σε μια εποχή ολοένα και μεγαλύτερης ενεργειακής σπανιότητας εξαιτίας του “peak oil” - της “υποθετικής χρονικής στιγμή όπου η παγκόσμια πετρελαϊκή παραγωγή θα φτάσει το μέγιστο σημείο της, μετά το οποίο θα μειώνεται σταδιακά”. Δείτε το χρονολογικό γράφημα του Google Trends εδώ (και κάτω από το κείμενο) ως προς το ενδιαφέρον για την έρευνα του όρου “peak oil” - κορυφώθηκε το 2005 (και μετά, ξανά τον Μάιο του 2008 σε κάπως μικρότερο επίπεδο) πριν μειωθεί στην μετά τη Σχιστολιθική Επανάσταση εποχή σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα τα τελευταία χρόνια.
Και τώρα έχουμε έναν ειδικό επί του πετρελαίου και της γεωφυσικής να χαρακτηρίζει τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγική περιοχή της Αμερικής - τη Λεκάνη Permian - ως έναν “μόνιμο, σχεδόν άπειρο πόρο”, που δεν θα στερέψει ποτέ! Για ποια κορύφωση μιλάμε;
Τα παραπάνω γραφήματα απεικονίζουν την εντυπωσιακή αποδοτικότητα της Λεκάνης Permian. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΕΙΑ (US Energy Information Administration), η Λεκάνη παράγει σήμερα πάνω από 2,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου τη μέρα (βλέπε το πρώτο γράφημα), που ισοδυναμεί με μια ετήσια παραγωγή σχεδόν 1 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου. Αν η εκτίμηση του Gilmer είναι σωστή, τότε η Λεκάνη Permian περιέχει ακόμα μισό τρισεκατομμύριο βαρέλια εξορύξιμου πετρελαίου, που ισοδυναμεί με μια παροχή 500 ετών με τα σημερινά επίπεδα παραγωγής, και 2.000 ετών αν το απόθεμα φτάνει τα 2 τρισεκατομμύρια βαρέλια! Αν αυτή η εκτίμηση των αποθεμάτων της Λεκάνης Permian είναι ακριβής, η περιγραφή του Gilmer ενός “μόνιμου, σχεδόν άπειρου πόρου” έχει νόημα, καθώς η πιθανότητα να χρησιμοποιούμε ακόμη ορυκτά καύσιμα μετά από μόλις 100 χρόνια είναι κοντά στο μηδέν - πόσο μάλιστα μετά από 500 ή 2.000 χρόνια στο μέλλον.
Το δεύτερο γράφημα καταδεικνύει την ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα της Λεκάνης Permian στη συνολική παραγωγή των ΗΠΑ. Το 2010 μόνο περίπου 1 στα 6 βαρέλια του εγχώριου πετρελαίου (16,5%) προέρχονταν από τη Λεκάνη Permian στο δυτικό Τέξας - σήμερα περισσότερα από 1 στα 4 βαρέλια (27% τον Ιούλιο) της πετρελαϊκής παραγωγής των ΗΠΑ προέρχονται από τη Λεκάνη Permian.
Κατακλείδα: Πολλά έχουν συμβεί τα τελευταία δέκα χρόνια ώστε να μετακινηθούμε από μια εποχή “ενεργειακής σπανιότητας” και ολοένα και μεγαλύτερης ανησυχίας για το “peak oil” - κάτι που ίσχυε μέχρι και πρόσφατα, λ.χ. το 2008 - σε μια νέα εποχή “ενεργειακής αφθονίας” όπου ένας ειδικός για την ενέργεια από το Τέξας να περιγράφει τη Λεκάνη Permian ως έναν ανεξάντλητο, μόνιμο και σχεδόν άπειρο πόρο. Η τεράστια ριζοσπαστική σημασία των εκπληκτικών, επαναστατικών “made in the USA” τεχνολογιών που παρήγαγαν την αμερικανική Σχιστολιθική Επανάσταση, και κυρίως η συμβολή των δημιουργικών πνευμάτων των αμερικανών επιχειρηματιών στο χώρο του πετρελαίου που στήριξαν αυτές τις καινοτομικές εξελίξεις, είναι αδύνατο να υπερεκτιμηθούν.
Carpe Oleum.
--
Ο Mark J. Perry είναι ερευνητής στο ΑΕΙ και ταυτόχρονα καθηγητής οικονομικών και χρηματοπιστωτικής στο Flint campus του Πανεπιστημίου του Michigan. Είναι γνωστός κυρίως ως ο δημιουργός και υπεύθυνος σύνταξης του δημοφιλούς οικονομικού μπλογκ Carpe Diem. Στο ΑΕΙ, ο Perry γράφει για ζητήματα οικονομίας και χρηματοπιστωτικής για τo American.com και το μπλογκ AEIdeas.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 21 Aυγούστου 2017 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute (AEI) και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”
