Του Mark J. Perry
[Ετήσιες εκλύσεις CO2 στις ΗΠΑ από κατανάλωση ενέργειας, 1992-2017]
Την Κυριακή 22 Απριλίου ήταν η Ημέρα της Γης για το 2018 και έφτασε η ώρα για την ετήσια σχετική μου ανάρτηση.
Στο τεύχος του Μαΐου του 2000 του Reason, ο βραβευμένος επιστημονικός ανταποκριτής Ronald Bailey έγραψε ένα εκπληκτικό άρθρο με τίτλο “Earth Day, Then and Now” (Ημέρα της Γης, τότε και τώρα), όπου έδινε μια ιστορική πλαισίωση της 30ης επετείου της Ημέρας της Γης. Στο άρθρο αυτό ο Μπέιλι επεσήμανε ότι κοντά στην πρώτη Ημέρα της Γης το 1970, και τα χρόνια που ακολούθησαν σημειώθηκε ένας “χείμαρρος καταστροφικών προβλέψεων” και πολλές από τις προβλέψεις αυτές παρουσιάστηκαν στο άρθρο εκείνο. Φέτος είναι η 48η επέτειος της Ημέρας της Γης, και είναι μια καλή ευκαιρία να θέσουμε ξανά το ερώτημα που διατύπωσε ο Μπέιλι Πριν από 18 χρόνια: Πόσο ακριβείς ήταν οι προβλέψεις που έγιναν κοντά στην πρώτη Ημέρα της Γης το 1970; Η απάντηση: “Οι προφήτες της καταστροφής όχι μόνο έκαναν λάθος, αλλά ήταν εντυπωσιακά λάθος”, σύμφωνα με τον Μπέιλι. Ακολουθούν 18 παραδείγματα των εντυπωσιακά λάθος προβλέψεων που διατυπώθηκαν κοντά στο 1970 όταν ξεκίνησε η “πράσινη άγια μέρα” (γνωστή και ως Ημέρα της Γης):
1. Ο βιολόγος του Χάρβαρντ Τζορτζ Γουόλντ εκτίμησε ότι “ο πολιτισμός θα τερματιστεί μέσα σε 15 ή 30 χρόνια εκτός αν αναληφθεί άμεση δράση εναντίον των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα”.
2. “Βρισκόμαστε σε μια περιβαλλοντική κρίση που απειλεί την επιβίωση αυτού του έθνους και του κόσμου ως κατάλληλου τόπου κατοικίας των ανθρώπων”, όπως έγραψε ο βιολόγος του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον Barry Commoner στο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Environment για την Ημέρα της Γης.
3. Την ημέρα μετά την πρώτη Ημέρα της Γης, το κύριο άρθρο των New York Times προειδοποιούσε “Η ανθρωπότητα πρέπει να σταματήσει τη μόλυνση και να διαφυλάξει τους πόρους της, όχι απλώς για να ενισχύσει την ύπαρξή της, αλλά και για να σώσει το είδος από την ανυπόφορη επιδείνωση των συνθηκών ζωής και την πιθανή εξάλειψή της”.
4. “Ο πληθυσμός αναπόφευκτα και εντελώς θα υπερκαλύψει τις όποιες μικρές αυξήσεις στην παροχή τροφίμων πετύχουμε” διακήρυξε με αυτοπεποίθηση ο Πολ Έρλιχ στο τεύχος του Απριλίου του 1970 της Mademoiselle. “Τα ποσοστά θνησιμότητας θα αυξάνονται μέχρι τουλάχιστον να φτάσουμε στο επίπεδο όπου 100-200 εκατομμύρια άνθρωποι να πεθαίνουν από πείνα μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια”.
5. “Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που πρόκειται να πεθάνουν από τον μεγαλύτερο κατακλυσμό στην ανθρώπινη ιστορία έχουν ήδη γεννηθεί” έγραφε ο Πολ Έρλιχ σε ένα δοκίμιό του το 1969 με τίτλο Eco-Catastrophe! “Μέχρι το 1975, κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι ελλείψεις σε τρόφιμα θα οδηγήσουν τα σημερινά επίπεδα της παγκόσμιας πείνας σε λιμούς απίστευτων διαστάσεων. Άλλοι ειδικοί, πιο αισιόδοξοι, πιστεύουν ότι η τελική σύγκρουση τροφίμων και πληθυσμού δεν θα συμβεί μέχρι την δεκαετία του 1980”.
6. Ο Έρλιχ περιέγραψε το πιο υπερβολικό του σενάριο στο τεύχος του Progressive για την Ημέρα της Γης του 1970, όπου διαβεβαίωνε τους αναγνώστες πως μεταξύ του 1980 και του 1989 περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και 65 εκατομμύρια Αμερικανοί, θα χάσουν τη ζωή τους στο “Μεγάλο Θανατικό”.
7. “Είναι ήδη πολύ αργά για να αποφύγουμε τη μαζική λιμοκτονία” διακήρυξε ο επικεφαλής οργανωτής της Ημέρας της Γης Denis Hayes στο τεύχος της Άνοιξης του 1970 του The Living Wilderness.
8. Ο καθηγητής του North Texas State University, Πίτερ Γκάντερ έγραφε το 1970 ότι “Οι δημογράφοι συμφωνούν σχεδόν ομόφωνα στο ακόλουθο ζοφερό χρονολόγιο: μέχρι το 1975 θα ξεκινήσουν ευρείς λιμοί στην Ινδία. Μέχρι το 1990 θα εξαπλωθούν σε ολόκληρη την Ινδία, το Πακιστάν, την Κίνα και την Εγγύς Ανατολή καθώς και την Αφρική. Μέχρι το 2000, ή πιθανότατα νωρίτερα, η Νότια και η Κεντρική Αμερική θα γνωρίσουν τον λιμό… Μέχρι το 2000, τριάντα χρόνια από σήμερα, ολόκληρος ο κόσμος, με την εξαίρεση της Δυτικής Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Αυστραλίας θα λιμοκτονεί”.
9. Τον Ιανουάριο του 1970 το Life έγραφε τα εξής: “Οι επιστήμονες έχουν ακλόνητα πειραματικά και θεωρητικά δεδομένα για τις παρακάτω προβλέψεις: Σε μια δεκαετία οι κάτοικοι των πόλεων θα πρέπει να φορούν μάσκες για να επιβιώσουν από τη μόλυνση του αέρα… μέχρι το 1985 η ατμοσφαιρική ρύπανση θα έχει μειώσει το ποσό ηλιακού φωτός που φτάνει στη γη κατά το ήμισυ…”
10. Ο οικολόγος Κένεθ Γουάτ είπε στο Time ότι “με την σημερινή αύξηση των ποσοστών αζώτου, είναι θέμα χρόνου το πότε το φως θα σταματήσει να διαπερνά την ατμόσφαιρα, εξέλιξη που θα καταστήσει τη γη μη χρησιμοποιήσιμη”.
11. Ο Μπάρυ Κόμονερ προέβλεψε ότι η αποσύνθεση των οργανικών ρύπων θα εξαντλήσει το οξυγόνο από τα ποτάμια της Αμερικής, προκαλώντας ασφυξία στα ψάρια του γλυκού νερού.
12. Ο Πολ Έρλιχ προέβλεψε το 1970 ότι “η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι βέβαιο πως θα στοιχίσει εκατοντάδες ζωές τα επόμενα μόλις χρόνια”. Ο Έρλιχ διατύπωσε ένα σενάριο βάσει του οποίου 200.000 Αμερικανοί θα πέθαιναν το 1973 εξαιτίας “καταστροφών λόγω νέφους” στη Νέα Υόρκη και το Λος Άτζελες.
13. Ο Πολ Έρλιχ προειδοποιούσε στο τεύχος του Μαΐου του 1970 του Audubon ότι το DDT και άλλοι χλωριομένοι υδρογονάνθρακες “μπορεί να έχουν ήδη μειώσει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων που γεννήθηκαν από το 1945 κι έπειτα”. Ο Έρλιχ προειδοποιούσε ότι οι Αμερικανοί που γεννήθηκαν μετά το 1946 είχαν προσδόκιμο ζωής μόλις 49 έτη και προέβλεπε ότι αν οι τότε συνθήκες συνεχίζονταν, το προσδόκιμο θα έφτανε τα 42 έτη το 1980 οπότε και μπορεί να σταθεροποιούταν. (Σημείωση: Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του CDC, το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ είναι 78,8 έτη).
14. Ο οικολόγος Κένεθ Γουάτ διακήρυξε: “Μέχρι το έτος 2000, αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, θα χρησιμοποιούμε αργό πετρέλαιο με τέτοιο ρυθμό… που δεν θα υπάρχει πλέον καθόλου. Θα πηγαίνουμε στο βενζινάδικο και θα λέμε 'Γέμισέ το' και θα μας απαντούν 'Λυπάμαι αλλά τελείωσε'”.
15. Ο Χάρισον Μπράουν, επιστήμονας στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ, δημοσίευσε ένα διάγραμμα στο Scientific American που εξέταζε τα αποθέματα μετάλλων και εκτιμούσε ότι η ανθρωπότητα θα εξαντλήσει εντελώς τα αποθέματα χαλκού λίγο μετά το 2000, ενώ ο μόλυβδος, ο ψευδάργυρος, ο κασσίτερος, ο χρυσός και το ασήμι θα εξαντληθούν πριν το 1990.
16. Ο γερουσιαστής Γκέιλορντ Νέλσον έγραψε στο Look πώς “Ο δρ. Σ. Ντίλον Ρίπλεϊ, γραμματέας του Smithsonian Institute, πιστεύει ότι σε 25 χρόνια, το 75%-80% όλων των ειδών του ζωικού βασιλείου θα έχουν εξαφανιστεί”.
17. Το 1975, ο Πολ Έρλιχ προέβλεψε ότι “καθώς περισσότερο από τα 9/10 των αρχικών τροπικών δασών θα έχουν καταστραφεί στις περισσότερες περιοχές μέσα στα επόμενα περίπου 30 χρόνια, αναμένεται οι μισοί από τους οργανισμούς που ζουν στις περιοχές αυτές να εξαφανιστούν.
18. Ο Κένεθ Γουάτ προειδοποίησε σε μια ομιλία του για μια επικείμενη Εποχή Παγετώνων. “Ο κόσμος ψύχεται απότομα εδώ και είκοσι χρόνια” δήλωσε. “Αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα είναι περίπου τέσσερις βαθμούς ψυχρότερη το 1990, αλλά ένδεκα βαθμούς ψυχρότερη το 2000. Είναι το διπλό απ' ό,τι χρειάζεται για να μπούμε σε μια εποχή παγετώνων”.
MP: Ας κρατήσουμε κατά νου αυτές τις εντυπωσιακά λανθασμένες προβλέψεις από την πρώτη Ημέρα της Γης το 1970 όταν βομβαρδιζόμαστε τις επόμενες μέρες από εντυπωσιοθηρικές ειδήσεις και αξιώσεις όπως η ακόλουθη από την ιστοσελίδα της Ημέρας της Γης:
“Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει με ανησυχητικό ρυθμό - κατά 17 εκατοστά μέσα σε έναν μόνο αιώνα και η άνοδος συνεχίζεται. Οι θερμοκρασίες επιφανείας φτάνουν σε νέα ύψη ρεκόρ σχεδόν κάθε χρόνο. Οι πάγοι συνεχίζουν να λιώνουν, οι παγετώνες υποχωρούν σε ολόκληρο τον κόσμο, και οι ωκεανοί μας είναι πιο όξινοι από ποτέ. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε… πράγμα που συνιστά ένα ολόκληρο νέο πρόβλημα.
Η πλειονότητα των επιστημόνων συμφωνεί ότι στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται η ανθρώπινη συμβολή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Στην ουσία, αέρια όπως το μεθάνιο και το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα εγκλωβίζουν τη θερμότητα και εμποδίζουν τη διαφυγή της από τον πλανήτη μας.
Τι θα συμβεί λοιπόν στη συνέχεια; Περισσότερες ξηρασίες και περισσότεροι καύσωνες, που μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες στις φτωχότερες χώρες και κοινότητες. Οι τυφώνες θα γίνουν πιο έντονοι και θα συμβαίνουν συχνότερα. Η θαλάσσια στάθμη μπορεί να ανέβει μέχρι και 1,2 μέτρα έως το 2100 - κι αυτή η εκτίμηση θεωρείται συντηρητική μεταξύ των ειδικών”.
Έλεγχος πραγματικότητας / άβολο δεδομένο:
Αυτό που πιθανότατα δεν θα ακούσετε από τους υποστηρικτές της Ημέρας της Γης είναι η απίστευτη “αποανθρακοποίηση” των Ηνωμένων Πολιτειών που συνέβη χονδρικά κατά την τελευταία δεκαετία, όπως καταδεικνύουν οι εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα στο παραπάνω διάγραμμα, ακόμη και με τις εκλύσεις αυτές λόγω κατανάλωσης ενέργειας να αυξάνονται σε σχεδόν ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο. Οι εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την ενέργεια στις ΗΠΑ μειώνονται από την κορύφωσή τους το 2007, και βρέθηκαν πέρσι στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας εικοσιπενταετίας, στα επίπεδα δηλαδή του 1992. Και οι περιβαλλοντιστές καθώς και το κίνημα της “Ημέρας της Γης” ελάχιστα συνέβαλαν με αυτό το απίστευτο “πρασίνισμα” της Αμερικής. Αντίθετα, η εξέλιξη αυτή οφείλεται κυρίως στις εξορύξεις υδραυλικής ρηγμάτωσης και την ολοένα και μεγαλύτερη αντικατάσταση του άνθρακα από το φυσικό αέριο ως πηγή καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Τέλος, σκεφτείτε το εξής ερώτημα που έθεσε ο Ρόναλντ Μπέιλι το 2000: Πώς θα μοιάζει η γη όταν η Ημέρα της Γης κλείσει τα 60 της χρόνια το 2030; Ο Μπέιλι προβλέπει έναν πολύ πιο καθαρό, πολύ πιο πλούσιο κόσμο, με λιγότερη πείνα και λιγότερο υποσιτισμό, λιγότερη φτώχεια και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και μικρότερες τιμές ορυκτών και μετάλλων. Κάνει όμως και μια τελική πρόβλεψη για την Ημέρα της Γης του 2030: “Θα υπάρχει μια ασύμμετρα μεγάλη ομάδα καταστροφολόγων που θα προβλέπουν ότι το μέλλον - όπως και το παρόν - ποτέ δεν φαίνεται τόσο ζοφερό”. Με άλλα λόγια η εντυπωσιοθηρία, η υστερία και οι εντυπωσιακά λανθασμένες καταστροφολογικές προβλέψεις θα συνεχίσουν, καθώς θα τις προωθούν οι δήθεν ενάρετοι μεταπράτες της ανησυχίας για το περιβάλλον.
--
Ο Mark J. Perry είναι ερευνητής στο American Enterprise Institute και καθηγητής οικονομικών στο University of Michigan.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 21 Απριλίου 2018 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.
