Το ΠΑΣΟΚ μοιάζει με πλοίο που έχει καταληφθεί από ένα μεθυσμένο πλήρωμα, που άλλοτε αποφασίζει να στρίψει δεξιά και άλλοτε αριστερά. Και δυστυχώς για τους επιβάτες και για το πλήρωμα, τα «μεθυσμένα» καράβια χάνονται στις θύελλες. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν αντιπαθές ως ουρά του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι συμπαθές ως πιθανός κυβερνητικός εταίρος της ΝΔ. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη αδυνατεί να πάρει τα ηνία στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Κάποτε ρώτησαν τον αείμνηστο Βαγγέλη Γιαννόπουλο ποιο ήταν το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την χώρα. Ο ευφυής Αρκάς απέφυγε να απαντήσει, αφού το 1981 ήταν παρελθόν και το κυβερνητικό πρόγραμμα δεν μπορούσε να κρύψει την ανεπάρκειά του πίσω από τα γνωστά επαναστατικά τσιτάτα. Η πίεση των συνομιλητών του τον ανάγκασε κάποια στιγμή να «ομολογήσει» την αλήθεια: «Θα βγούμε κυβέρνηση και θα δούμε τι θα κάνουμε. Αυτό είναι το σχέδιο»!
Τότε το ΠΑΣΟΚ μπορούσε να κατεβαίνει στις εκλογές με μόνο σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Δεν χρειαζότανε κάτι περισσότερο για τον απόλυτο κυρίαρχο της κεντροαριστεράς. Σήμερα αυτό δεν ισχύει. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο κυρίαρχος της κεντροαριστεράς. Ο ζωτικός του χώρος πιέζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η διαπίστωση αυτή έχει γίνει εδώ και καιρό και κυρίως από τους ψηφοφόρους. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο τρόπος που επιχειρήθηκε να δοθεί λύση, η δήθεν «προοδευτική διακυβέρνηση» «χρεοκόπησε» πριν καν μπει σε εφαρμογή. Οι δημοσκοπήσεις γκρέμισαν το ΠΑΣΟΚ από το 15% των πρώτων ημερών του Νίκου Ανδρουλάκη στο 10%.
Οι λύσεις του … βουνού αποδείχτηκαν μη λύσεις. Σε αυτό συνέβαλλε και η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, που όταν πίστεψε ότι είχε «δέσει» το deal, προσπάθησε να μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε ένα είδος κατοικίδιου. Κάτι σαν την γάτα των Ιμαλάιων, ικανή να παρίσταται σε εκδηλώσεις, ανίκανη να εκφέρει άποψη…
Και τώρα; Στο ΠΑΣΟΚ συνειδητοποιούν το λάθος και σπεύδουν να αλλάξουν κατεύθυνση. Προφανώς θα κρεμάσουν και πάλι στον τοίχο την φωτογραφία του Βαγγέλη Βενιζέλου και θα εκθειάζουν τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ στην συγκυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά. Το λένε και μεγάλη κολοτούμπα, καθώς μέχρι πρόσφατα η συγκυβέρνηση ήταν μια απαγορευμένη ζώνη…
Από την άλλη πλευρά είναι κι αυτή μία πρόοδος. Το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε την χώρα τόσα χρόνια, με τα καλά του και τα άσχημά του, δεν μπορεί να αφήσει τον τόπο ακυβέρνητο, έρμαιο της πολιτικής βουλιμίας του Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά ο κόσμος του δεν θα ήθελε το ΠΑΣΟΚ να είναι ένα χρήσιμο δεκανίκι για την ΝΔ σε εποχές που δεν μπορεί να συγκροτήσει κυβέρνηση. Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θέλει το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας. Κόμμα με προτάσεις, με προσωπικότητα και με όραμα. Να είναι ειλικρινείς στην Χαριλάου Τσικούπη. Προτάσεις δεν έχουν, όραμα δεν προσφέρουν και η προσωπικότητα αναζητείται. Το πρόσθετο πρόβλημά τους είναι ότι τελειώνει και ο χρόνος τους. Δεν έχουν άπειρη πίστωση χρόνου. Αν το ΠΑΣΟΚ δεν μπορέσει να πάρει και πάλι το πάνω χέρι από τον ΣΥΡΙΖΑ στην κεντροαριστερά, τότε ίσως βρεθεί κάποιο άλλο πολιτικό σχήμα να αναλάβει δράση. Η φύση απεχθάνεται τα κενά…
Θανάσης Μαυρίδης
