Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι προβεβλημένα στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή άλλαξαν στρατόπεδο και βρέθηκαν εντός των γραμμών του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα στον Προκόπη Παυλόπουλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν η επισημοποίηση ενός ειδυλλίου που φαίνεται να είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα. Η συμμετοχή του Μίμη στην κυβέρνηση Τσίπρα και έπειτα τα φλογερά τιτιβίσματα των Αντώναρου και Καραχάλιου τροφοδότησαν τον μύθο για τις σχέσεις Καραμανλικών και ΣΥΡΙΖΑ.
Καταρχήν θα πρέπει να κάνουμε έναν αναγκαίο διαχωρισμό. Το ότι οι Αντώναρος, Καραχάλιος και Παπαγγελόπουλος αυτοπροσδιορίζονται ως καραμανλικοί δεν σημαίνει κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Ότι δηλαδή αυτοπροσδιορίζονται. Άλλωστε δεν υπάρχει κάποιο ινστιτούτο που εγκρίνει ή απορρίπτει κάθε σχετικό «αίτημα». Ούτε και μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει ότι αποτέλεσαν στελέχη της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Το πρόβλημα αρχίζει να δημιουργείται από την ώρα που οι ίδιοι διεκδικούν για τον εαυτό τους το κληρονομικό δικαίωμα να είναι οι αυθεντικοί εκφραστές της λεγόμενης καραμανλικής παράδοσης.
Η ΝΔ δεν είναι ένα κεντρώο κόμμα, αλλά κεντροδεξιό. Ο βασικός πυρήνας του κόμματος είναι δεξιός και αντλεί πράγματι την δύναμή του από τις αρχές που θεμελίωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Υπό αυτή την έννοια το κόμμα είναι στην βάση του «καραμανλικό». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το εκφράζουν αποκλειστικά ορισμένοι, επειδή υπήρξαν μέλη μιας κυβέρνησης ενός πρωθυπουργού που είχε το επώνυμο Καραμανλής. Διότι ο Κώστας Καραμανλής είχε μεν το επώνυμο, αλλά δεν είχε το πολιτικό μέγεθος του θείου του. Κι αυτό είναι φυσιολογικό.
Το ότι η ΝΔ δεν είναι ένα κεντρώο κόμμα, όπως ήταν το Ποτάμι, δεν σημαίνει ότι σήμερα δεν περιλαμβάνει στις τάξεις της κεντρώους. Οι οποίοι έκαναν συνειδητά την προσωπική τους υπέρβαση, συνεισφέροντας σημαντικά στην τελευταία εκλογική νίκη της ΝΔ. Κάθε προσπάθεια απαξίωσής τους με χαρακτηρισμούς όπως «μουσαφίρηδες» ή «ακροκεντρώους» εξυπηρετεί έναν και μόνο στόχο: Την αποδυνάμωση της ΝΔ. Πώς είναι δυνατόν, άνθρωποι που υποτίθεται ότι εργάζονται πολιτικά για το καλό μιας παράταξης να επιθυμούν την αποδυνάμωσή της;
Η ΝΔ έχει καραμανλικό παρελθόν, αλλά και μέλλον. Ποιος μπορεί άραγε να διαφωνήσει με τις βασικές αρχές που είχε εξαγγείλει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Αρχές που κράτησαν για τόσα χρόνια ενωμένη την Κεντροδεξιά, την ώρα που άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί αποδείχτηκαν ανίκανοι να διατηρηθούν απέναντι στις αλλαγές που έφερε ο χρόνος. Κάτι σημαίνει αυτό! Όσο παράλογο, λοιπόν, φαίνεται να εκπροσωπεί τον καραμανλικό «στρατόπεδο» ο Μίμης Παπαγγελόπουλος, άλλο τόσο παράλογο είναι να ισχυριστεί κανείς ότι δεν αναγνωρίζει την εσωτερική δύναμη των αρχών αυτού του χώρου. Κι αν αναζητήσει εκφραστές αυτής της παράδοσης δεν θα τους βρει στο twitter, αλλά μέσα στην ίδια την ΝΔ, η οποία εξακολουθεί και είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός.
Υπήρξε όντως σύγκλιση μιας πολιτικής παρέας με τον ΣΥΡΙΖΑ ή πρόκειται για αστικό μύθο; Το ότι κάποιοι συνεργάστηκαν ή συνεχίζουν να συνεργάζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός. Γίνεται μπροστά στα μάτια όλων μας. Ότι όμως ο Κώστας Καραμανλής θα ήθελε το κακό του κόμματος που ίδρυσε ο θείος του είναι ένας μύθος που διακινείται από εκείνους που θα ήθελαν το ακριβώς αντίθετο: Την διάλυση της ΝΔ. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να προβληματίσει…
Θανάσης Μαυρίδης
