Οι επιδοματικές πολιτικές μπορούν να αποτελούν λύσεις μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Η μονιμότητά τους βλάπτει σοβαρά την Οικονομία. Από την άλλη είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι η κυβέρνηση θα «εξαγοράσει» την ψήφο των Ελλήνων με 200 και 300 ευρώ. Δείχνει όμως ότι νοιάζεται. Απαντά έτσι στην συνθηματολογία περί «ακρίβειας Μητσοτάκη». Το σημαντικό όμως είναι ότι τα λεφτά αυτά τα έχουμε για να τα δώσουμε. Κατά τα λοιπά, η ακρίβεια αντιμετωπίζεται. Αλλά όχι έτσι!
Καταρχήν να πούμε ότι δεν υπάρχει ακρίβεια Μητσοτάκη. Υπάρχει ακρίβεια Πούτιν! Αυτό δεν είναι ευκολοχώνευτο σε μια μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας, αλλά είναι η αλήθεια. Επειδή αυτή δεν τους αρέσει δεν θα την δολοφονήσουμε κιόλας. Την αλήθεια. Αλήθεια είναι επίσης ότι ένα ποσοστό της ακρίβειας οφείλεται και στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς. Ολιγοπωλιακές και μονοπωλιακές πρακτικές έχουν διαταράξει τις ισορροπίες στην εγχώρια αγορά, εξαφανίζοντας, ουσιαστικά, τον ανταγωνισμό. Ούτε αυτή η κυβέρνηση έκανε πολλά πράγματα για την εξυγίανση της αγοράς, ούτε και η προηγούμενη.
Κι όμως! Αντί ο κ. Τσίπρας να κάνει την αυτοκριτική του για αυτά που δεν έκανε η κυβέρνησή του για την ακρίβεια, εκμεταλλεύτηκε τις δυσμενείς συνθήκες που δημιούργησε ο πόλεμος στην Ουκρανία και βάπτισε την εισαγόμενη ακρίβεια «ακρίβεια Μητσοτάκη». Είναι ένας «κανονικός Τσίπρας» κι αυτό δεν ξενίζει. Όπως και δεν μας ξενίζει το γεγονός ότι το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδιάστηκε. Τόσο καιρό θα πρέπει να έχουν μάθει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μία ικανότητα να περνάει επιδέξια την μπάλα στην περιοχή του αντιπάλου. Μοίρασε επιδόματα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μάθει το ακροατήριό του ότι αυτή ήταν μια καλή πρακτική. Το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι θα πρέπει τώρα να πείσει και το δικό του ακροατήριο για το ίδιο, όταν έλεγε άλλα την εποχή που ήταν στην αντιπολίτευση…
Πάμε τώρα στην ουσία. Καλύτερες τιμές χωρίς ανταγωνισμό δεν υπάρχει. Και τα θέματα αυτά δεν λύνονται με … μπινελίκια, αλλά με κανόνες και με νέες επενδύσεις.
Σε ότι αφορά το επίδομα: Καλώς έκανε η κυβέρνηση και το έδωσε. Ας μην αρχίσουμε τώρα μια κριτική που κρύβει μέσα της έναν ελιτισμό. Αρκεί να είναι έκτακτη. Όπως το επίδομα που δίδεται σε σεισμοπαθείς μετά από μία καταστροφή. Και τώρα η κοινωνία βιώνει μία δύσκολη περίοδο. Σαν να έχει περάσει ο εγκέλαδος από πάνω της. Καλώς το δίνει το επίδομα η κυβέρνηση. Αλλά να μην συνηθίσει κι αυτή σε πολλά και «έκτακτα» επιδόματα. Η Οικονομία θέλει λύσεις και όχι επιδοτήσεις.
Θανάσης Μαυρίδης
