Το ΚΚΕ κέρδιζε δήμους με περίπατο, χωρίς – ευτυχώς- να υπάρχει αντιστοίχιση των ψήφων των δημοτικών εκλογών με άλλες εκλογικές αναμετρήσεις. Για τους πολίτες έχει σημασία ο δήμαρχος να κάνει τη δουλειά του. Κι αυτό δεν είναι κακό! Το κακό ξεκινάει από τη στιγμή που ασκούνται αφόρητες πιέσεις στους τοπικούς παράγοντες του κάθε κόμματος να ακολουθήσουν την «γραμμή». Κάμποσες φορές έχει συμβεί, κάμποσες φορές θα γίνει ακόμη. Κι όσο αυτό συμβαίνει, χάνουν το κόμματα, καθώς ο κόσμος δεν είναι χαζός.
Να λέγαμε ότι κερδίζουν κάτι σοβαρό τα κόμματα από την προσπάθειά τους να ελέγχουν την εκλογή του γραμματέα του τοπικού συμβουλίου στην Άνω Ραχούλα, να πάει στην ευχή! Η εμπειρία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν επί της ουσίας συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής πολιτικής σκηνής. Και κάποιες εξαιρέσεις όπως αυτή του κ. Παπαστεργίου, έρχονται για να επιβεβαιώσουν ως εξαίρεση τον κανόνα. Υπάρχει, φυσικά, και ο Δήμος Αθηναίων. Η εξαίρεση των εξαιρέσεων. Αν και στο τέλος δεν μας προέκυψε… πρωθυπουργική καριέρα για κάποιον εκ των δημάρχων που είχαν υψηλές βλέψεις.
Ο πολιτικός κόσμος της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ένας άλλος κόσμος. Τα κόμματα δεν έχουν πραγματική επιρροή στις δημοτικές εκλογές, αν και θα το ήθελαν. Ίσως είχαν κάποτε, αλλά όχι σήμερα. Οι τοπικοί άρχοντες επηρεάζουν καταστάσεις στην γειτονιά τους. Αλλά τα κόμματα δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες ότι το μαύρο είναι άσπρο, όταν όλα εξελίσσονται έξω από την πόρτα του σπιτιού μας. Οι ψηφοφόροι ασχολούνται περισσότερο με το ποιος θα τους κάνει την δουλειά! Ποιος θα μαζέψει καλύτερα τα σκουπίδια! Και σε αυτό δεν υπάρχει τρόπος δεξιός ή αριστερός. Ή μπορεί κάποιος να κάνει την δουλειά ή δεν μπορεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν έχει νόημα για τα κόμματα να προσπαθούν να εξάγουν πολιτικά οφέλη από τις δημοτικές εκλογές. Και γι αυτό τον λόγο η προσοχή έχει επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια μόνο στους μεγάλους δήμους, αν και γι αυτούς ακόμη υπάρχει αμφιβολία αν υπάρχει πραγματική συσχέτιση του εκλογικού αποτελέσματος με την απήχηση του κάθε κόμματος.
Τα ίδια σε έναν βαθμό ισχύουν και για τις εκλογές για την ανάδειξη περιφερειαρχών. Γνωρίζω αρκετούς δεξιούς ψηφοφόρους, για παράδειγμα, που αναζητούν μια καλύτερη επιλογή από αυτή του κ. Πατούλη στην Αττική. Ή άλλους στην Πελοπόννησο που είναι «ταγμένοι» στον κ. Τατούλη. Αν ο κ. Τατούλης, όμως, δοκίμαζε να ζητήσει από τους «ακολούθους» του στην Περιφέρεια να τον προτιμήσουν και στις εθνικές εκλογές, θα δοκίμαζε – κατά πάσα πιθανότητα- μια ψυχρολουσία.
Όποιος επιχειρήσει να βγάλει συμπεράσματα για την δύναμη των κομμάτων από τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα απογοητευτεί. Να θυμίσουμε μόνο την ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση, ακόμη και όταν βρισκότανε στην εξουσία. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα. Έτσι κι αλλιώς κάθε άλλη προσπάθεια συνιστά μόνο άσκοπη δαπάνη ενέργειας. Ή αλλιώς, αν οι δημοτικές εκλογές έβγαζαν κυβερνήσεις, πρωτεύουσα της Ελλάδας θα ήταν εδώ και χρόνια η Μόσχα και όχι η Αθήνα…
Θανάσης Μαυρίδης
