Το ερώτημα αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει ΣΥΡΙΖΑ έχει διττή έννοια: Αν μπορεί να μιμηθεί τη φρασεολογία του ΣΥΡΙΖΑ; Πανεύκολο! Το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει. Αν μπορεί να ξεπεράσει σε ποσοστά τον ΣΥΡΙΖΑ και γίνει αξιωματική αντιπολίτευση; Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο θα ήθελαν οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ που πανηγύριζαν το βράδυ των εκλογών στη Χαριλάου Τρικούπη για το …11,5%. Βιάζονται στο ΠΑΣΟΚ να «τελειώσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δεν είναι παραγωγικό.
Καταρχήν θα πρέπει να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πανηγύρισαν. Διότι το 11.5% δεν ήταν έκπληξη. Στις περισσότερες δημοσκοπήσεις είχε προβλεφθεί, έστω σαν το άνω άκρο του εύρους. Επίσης, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το 11,5% είναι το «ισχυρό διψήφιο» που είχε υποσχεθεί ο κ. Ανδρουλάκης. Ωστόσο, υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους δικαιούται να πανηγυρίζει ο κ. Ανδρουλάκης. Ο πρώτος ότι «εκκαθαρίστηκαν» οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Ο δεύτερος για την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία του επιτρέπει να κάνει όνειρα για την συνέχεια...
Οι οπαδοί του μετώπου του «ναι» του 2015 θα προτιμούσαν την επαναφορά του παλιού καλού δικομματισμού και την επιστροφή του ακραίου ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά Βαρουφάκη. Αλλά έχουν στο μυαλό τους ένα άλλο ΠΑΣΟΚ από αυτό του Νίκου Ανδρουλάκη. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη έχει αποκηρύξει εκείνη την εποχή και «στήνεται» για να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Να επαναφέρει το παλαιό ριζοσπαστικό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Το μεγάλο θέμα που θα απαντηθεί στις προσεχείς εκλογές είναι αν η κοινωνία επιθυμεί, τελικά, κάτι τέτοιο. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάστηκε στις 21 Μαΐου, καταδικάστηκε από τους Έλληνες πολίτες για αυτό ακριβώς τον λόγο: Δεν βρίσκεται στο 1981, δεν απασχολείται για το πως θα γίνει ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της χώρας...
Το αν το ΠΑΣΟΚ γίνει νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που δεν απασχολεί την κοινωνία. Αν πρόκειται όντως για έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ. Τα κόμματα και κυρίως αυτά της κεντροαριστεράς θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η χώρα έχει ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο, αφήνοντας πίσω της τα φαντάσματα του εμφυλίου και τις αυταπάτες του 2012 και του 2015. Οι Έλληνες θέλουν να ζουν σε μια κανονική δυτική χώρα. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, καλούνται να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Αν θέλουν να επιβιώσουν πολιτικά. Διαφορετικά, κάποιος άλλος θα βρεθεί να καλύψει το … κενό!
Ποιος μπορεί πιο εύκολα να προσαρμοστεί σε αυτή την νέα πραγματικότητα; Ίσως κανείς μέχρι τις 25 Ιουνίου. Η συνέχεια θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας θα θελήσει να ανοίξει τις διαδικασίες διαδοχής του. Επειδή ο ίδιος εκπροσωπεί μια τάση που εκφράστηκε στην Ελλάδα της κρίσης. Αν το κάνει, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγαλύτερες πιθανότητες από το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη. Κι αυτό διότι το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη προσπαθεί να γίνει κάτι που προσπαθεί να πετάξει από πάνω του ο ΣΥΡΙΖΑ!
Από την άλλη η χώρα έχει ανάγκη από μια σοβαρή αντιπολίτευση! Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα βαπτίσουμε με το ζόρι ως σοβαρή αντιπολίτευση το σημερινό ΠΑΣΟΚ ή τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η αναγκαιότητα και πρέπει έτσι να κλείσουμε το κουτάκι. Και στο τέλος αυτά είναι θέματα που τα λύνει η ίδια η ζωή. Αυτή επιβάλλει τις ισορροπίες. Αν δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί κάποιος άλλος.
Σε έναν μήνα από σήμερα, πάντως, η εικόνα μπορεί να είναι διαφορετική. Στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν και πολύ σωστά να αντιληφθούν τις αλλαγές που έχουν γίνει στην κοινωνία. Στο ΠΑΣΟΚ μία παρέα πιστεύει ότι είναι αρκετή η επίκληση συμβόλων του παρελθόντος για να κερδίσουν το μέλλον. Βρίσκονται σταθερά ένα βήμα πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ της 21ης Μαίου...
Θανάσης Μαυρίδης
