Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ σημείωσαν μία μεγάλη πολιτική νίκη. Μόνος του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εναντίον όλων. Τα στελέχη της ΝΔ αναγκάστηκαν να δώσουν έναν δύσκολο αγώνα μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον. Παρά τις δύσκολες συνθήκες η ΝΔ κέρδισε! Θριάμβευσε! Ωστόσο, δεν χρειάζονται πανηγυρισμοί. Όχι μόνο γιατί υπάρχει μπροστά μας μια ακόμη εκλογική μάχη. Αλλά και διότι την επόμενη κυβέρνηση την περιμένει ανηφόρα! Εντός και εκτός των συνόρων...
Από την άλλη πλευρά, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τον προσωπικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη; Κέρδισε με ποσοστά … παλαιού δικομματισμού σε συνθήκες απλής αναλογικής. Για να μην ξεχνιόμαστε, η απλή αναλογική αποσυσπειρώνει και γι' αυτό έγινε. Για να μειωθούν δραματικά τα ποσοστά της ΝΔ και να μπει στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής. Αλλά εδώ συνέβη το αντίθετο! Η ΝΔ βγήκε από αυτή τη μάχη πιο δυνατή.
Θα αμφισβητήσει κάποιος το δικαίωμα του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι πρωθυπουργός; Με άλλα λόγια, ποιος μικρός τύραννος θα αλλάξει την ψήφο του 40% του ελληνικού λαού. Κι ας μας πουν τώρα οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ τι θα έλεγαν σε περίπτωση που βρισκόντουσαν αυτοί στη θέση της ΝΔ. Αν πετύχαιναν αυτοί μία τόσο μεγάλη εκλογική νίκη.
Η ΝΔ δεν κέρδισε αυτή τη μάχη επειδή οι οπαδοί της φώναζαν πιο δυνατά από τους άλλους. Κέρδισε επειδή έπεισε τον ελληνικό λαό με το έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι μπορούσε για να θυμίσει στους Έλληνες πολίτες για ποιον λόγο αποφάσισαν το 2019 να του γυρίσουν την πλάτη. Η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μακροβούτι στην τοξικότητα. Τοξικότητα η οποία συνεχίστηκε και χθες με «κύκλους» της αντιπολίτευσης να μιλούν για … νοθεία! Αθλιότητες από άθλιους τύπους…
Το ερώτημα είναι αν όλο αυτό ήταν μια λαθεμένη στρατηγική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ή δεν είχαν άλλον δρόμο. Αν ήταν δηλαδή μια αναγκαστική πορεία κάτω από το πρίσμα μιας σίγουρης ήττας και στη λογική του «πάμε και βλέπουμε». Κι αν αυτό είναι σωστό, πότε τελικά κατάλαβαν ότι έχαναν; Διότι η πραγματικότητα μετά από τα Τέμπη ήταν διαφορετική. Κι όμως! Από τότε έκαναν τα περισσότερα λάθη. Με ρητορικές Πολάκη, Ακρίτα και Αντώναρου δεν κερδίζεται ο κεντρώος χώρος…
Αλλά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας φάνηκε τρομακτικά ανέτοιμος. Δεν «γοήτευσε» τα πλήθη, δεν το πάλεψε καν. Τρεις συγκεντρώσεις την ημέρα έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μία ο Αλέξης Τσίπρας. Τόσο μπορούσε; Τόσο έξω έπεσαν οι Έλληνες που τον εμπιστεύτηκαν το 2015; Το αποτέλεσμα των εκλογών δημιουργεί εσωτερικά προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας θα αμφισβητηθεί. Αλλά εξελίξεις δεν μπορούν να υπάρξουν αν ο ίδιος δεν το θελήσει.
Το ΚΚΕ πήρε αυτό που ήθελε. Όχι μόνο ψήφους, αλλά και την πιστοποίηση ότι είναι ο μοναδικός αυθεντικός εκπρόσωπος του Μαρξισμού - Λενινισμού στην Ελλάδα. Για κάποιους έχει αξία, το να διατηρείται όρθιο αυτό το «μαγαζί»...
Ο κ. Ανδρουλάκης έχει να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση για τη συνέχεια. Το ποσοστό που πήρε δεν είναι το «ισχυρό διψήφιο» που είχε υποσχεθεί στους οπαδούς του. Το ΠΑΣΟΚ έμεινε από καύσιμα στη μέση της προεκλογικής εκστρατείας. Αν θέλουν να επαναλάβουν την πρακτική των καλόγερων του μεσαίωνα και να βαπτίσουν την ήττα νίκη, είναι δικαίωμά τους. Το ερώτημα είναι που θα ήταν τα ποσοστά τους αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε χάσει με πάταγο.
Το ζητούμενο δεν είναι αν ο κ. Ανδρουλάκης πάει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή με τον Αλέξη Τσίπρα. Αν θέλουν ας πάνε και με τον Χομεϊνί! Το θέμα είναι ότι η επίδειξη μικρομεγαλισμού μιας σέχτας νεαρών και φανατικών δεν προμηνύει κάτι θετικό για το μέλλον. Το ΠΑΣΟΚ που ξέρουμε δεν εγγυήθηκε την σταθερότητα, αλλά ήταν χορηγός του πολιτικού ανορθολογισμού. Ας μας πει τώρα ο κ. Ανδρουλάκης ποιον προτείνει για πρωθυπουργό. Κανονικά θα έπρεπε να καλέσει τον κ. Μητσοτάκη να συμφωνήσουν σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα για να μην πάει η χώρα σε νέες εκλογές. Κανονικά…
Θα επαναλάβουμε αυτό που είπαμε στην αρχή. Η συνέχεια από εδώ και πέρα θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Και η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση και μια ικανή αντιπολίτευση για να κάνει την δουλειά της.
Ο κ. Μητσοτάκης απέδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί μιας ισχυρής κυβέρνησης. Μένει η αντιπολίτευση να αποδείξει ότι είναι σε θέση να αναδιοργανωθεί και να βρει νέα πρόσωπα που θα είναι σε θέση να κάνουν τη δουλειά τους. Μια ισχυρή αντιπολίτευση είναι ζητούμενο για τη χώρα. Εξίσου σημαντικό με εκείνο μιας ισχυρής κυβέρνησης.
Θανάσης Μαυρίδης