Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι αν οι συνθήκες δεν του επιτρέψουν να ολοκληρώσει το έργο του με μια νέα τετραετία, θα εγκαταλείψει την πολιτική. Ότι δεν πρόκειται να κρατήσει μία θέση στα ορεινά της Βουλής και ότι θα αφήσει την χώρα να κυβερνηθεί από τον κ. Τσίπρα, τον κ. Ανδρουλάκη και τον κ. Βαρουφάκη. Αυτό δεν θέλουν; Να ρίξουν τον Κυριάκο; Ας αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Με τον Κυριάκο ή χωρίς τον Κυριάκο.
Κι αυτή είναι η αλήθεια! Οι εκλογές αυτές είναι ένα δημοψήφισμα: Ναι ή όχι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα πείτε ότι έτσι συμβαίνει με όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Όχι, οι πολίτες καλούνται κάθε φορά να αποφασίσουν για κάτι. Σύμφωνοι! Μόνο που αυτό το «κάτι» έχει να κάνει με πολιτικές και προτάσεις. Εδώ προτάσεις έχει μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν να προβάλουν μια αντιπαράθεση με τον κ. Μητσοτάκη με έντονα τα χαρακτηριστικά της προσωπικής διαμάχης.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ να μην το συζητάμε. Είναι ο χορηγός «εξαιρετικής ποιότητας» πρωτοβουλιών όπως αυτή του «Μητσοτάκη γ@@@@@@@». Ο Πολακισμός στα καλύτερά του! Οι δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη περί «αγνώστου χ Πρωθυπουργού», όμως, κατέστησαν φανερό και στους πλέον δύσπιστους μέχρι χθες ότι υπάρχει ένα προσωπικό μένος. Λες και έχουν ενωθεί όλοι απέναντι στην «οικογένεια Μητσοτάκη». Δεν θέλει πολύ φαντασία για να αναζητήσει κανείς την πηγή ανάλογων απολιτίκ τοποθετήσεων. Είναι η ίδια με εκείνη που τις αναπαρήγαγε και στο παρελθόν. Πρόκειται για την ίδια μήτρα. Και αυτή εντοπίζεται τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Μιλάει και με τους δύο! Το ερώτημα είναι αν η κοινή αυτή στρατηγική κρύβει και μετεκλογικές συνεργασίες. Αν είναι προϊόν κάποιου σχεδίου ή απλά και μόνο αποτελεί μια συγκυριακή συγκέντρωση δυνάμεων έναντι του «κοινού εχθρού».
Οι εκλογές είναι μία σοβαρή υπόθεση. Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να ξέρουν τι ψηφίζουν και ποιες θα είναι οι συνέπειες. Χαλαρή ψήφος στην πρώτη Κυριακή, έτσι ώστε ο κ. Ανδρουλάκης και λοιποί να πιστεύουν ότι θα μπορούν να επιβάλλουν τις δικές του επιλογές, τις οποίες και αυτή την στιγμή έχουν μόνο στο κεφάλι τους, δεν νοείται. Αν ο ελληνικός λαός θέλει αυτό, ας το κάνει. Αν θέλει να ρίξει μια ψήφο στα τυφλά, δεν μπορεί κάποιος να τον εμποδίσει. Αρκεί, όμως, όλοι να ξέρουν για τι ακριβώς αποφασίζουμε σε αυτές τις εκλογές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα θα κριθούν στην πρώτη Κυριακή. Όχι στην δεύτερη.
Μητσοτάκης ή θάνατος; Προφανώς και όχι. Στην πολιτική και στην ζωή δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν οι επιλογές και αυτές οι επιλογές έχουν το τίμημά τους. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε το 2015 να γυρίσει την πλάτη του στην συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε και το 2019 να βάλει τέλος στην διακυβέρνηση Τσίπρα. Σε κάθε περίπτωση, η ζωή συνεχίζεται και η γη εξακολουθεί να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον ήλιο. Από την άλλη, υπάρχει ένα θέμα. Σκεφτείτε πως θα ήταν σήμερα η ζωή μας αν δεν είχε περάσει πάνω από την χώρα ο οδοστρωτήρας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ο Αντώνης Σαμαράς κέρδιζε εκείνες τις εκλογές. Ας ευχηθούμε να μην κάνουμε την ίδια σκέψη και στο μέλλον σε σχέση με τις σημερινές εξελίξεις.
Τι θα συμβεί στο τέλος; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να το κάνει ο κάθε πολίτης στον εαυτό του. Είτε θέλει να πει «ναι» είτε «όχι» στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η συμμετοχή του είναι σημαντική και η ψήφος του πολιτική από την πρώτη Κυριακή. Δεν πρόκειται για μία ψήφο διαμαρτυρίας. Από την πλευρά του ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να είναι απολύτως ξεκάθαρος τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα. Με άλλα λόγια, ποιο είναι το ερώτημα σε αυτό το «δημοψήφισμα».
Θανάσης Μαυρίδης