Ευρωομόλογο για την ενέργεια. Αυτή είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την ακρίβεια. Πρόταση ενός εκ των καθηγητών που συγκέντρωσε ο κ. Τσίπρας για να τον συμβουλεύουν. Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει πολιτική. Αλλά υπάρχει και ο «άλλος ΣΥΡΙΖΑ». Αυτός του Σπίρτζη και του Πολάκη. Και είναι προσωπική επιλογή του κ. Τσίπρα να «εκφράζεται» κυρίως από τους τελευταίους. Γι' αυτό και δεν μπορεί να κερδίσει την προσοχή του Κεντρώου χώρου.
Η προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κερδίσει πολιτικά από την τραγωδία του Κολωνού καταγράφεται ως μια από τις αθλιότερες στιγμές της πολιτικής. Μπορεί οι δηλώσεις Σπίρτζη να απευθύνονται σε ένα ακροατήριο, αλλά την ίδια ώρα απωθούν ένα άλλο ακροατήριο. Και το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι εδώ δεν έχουμε ένα συν ένα μας κάνει δύο, αλλά ένα μείον ένα ισούται στο τέλος με μία τρύπα στο νερό. Προσπαθεί να μιλήσει σε δύο ακροατήρια, σε αυτό που θέλει πολιτικές λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και σε εκείνο το ακροατήριο που κινείται με μια εμφυλιοπολεμική διάθεση για το οτιδήποτε.
Γι' αυτό και η ακινησία στις δημοσκοπήσεις. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με άνεση τη φθορά του χρόνου, επειδή η αντιπολίτευση επιμένει να πατάει σε δύο βάρκες να βρίσκεται έτσι συνεχώς μέσα στο νερό. Το πρόβλημα είναι ότι όλο αυτό το σκηνικό δεν κάνει καλό στην χώρα. Μια κυβέρνηση δουλεύει πιο αποτελεσματικά αν πιέζεται ουσιαστικά και με πολιτικούς όρους από την αντιπολίτευση. Όταν βγαίνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορούν την ΝΔ ότι είναι … κόμμα παιδοβιαστών και δεν καταγγέλλονται από την Κουμουνδούρου, αυτό σημαίνει ότι στο τέλος έχουμε πρόβλημα. Αλλά για τι συζητάμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καλλιέργησε το «Μητσοτάκη γα@@@σαι»;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποφασίσει πώς θα πάμε στις εκλογές. Με τις προτάσεις για το ευρωομόλογο, με προτάσεις για την αντιμετώπιση της βίας στην κοινωνία μας ή με παραστάσεις τύπου Σπίρτζη; Με τη δεύτερη επιλογή ας μην ελπίζουν να ξεκολλήσουν από εκεί που είναι σήμερα…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
