Διαμαρτύρονται οι επιχειρηματίες στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό για την έλλειψη εργατικών χεριών. Ποιος μαζεύει τις ελιές στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία; Μετανάστες! Το πως θα το λύσουμε το πρόβλημα στην Ελλάδα το ξέρουμε! Όπως το έλυσαν και οι άλλοι. Αλλά τι συζητάμε. Εδώ η γραφειοκρατία (και όχι μόνο) δεν επιτρέπει ούτε στους νόμιμους πρόσφυγες να βρουν δουλειά. Δεν είναι μόνο η ακροδεξιά. Είναι και η διαφθορά...
Υπάρχουν δύο διαφορετικά προβλήματα. Είναι άλλο πράγμα ότι η χώρα έχει πραγματική ανάγκη από εργατικά χέρια και άλλο ότι η χώρα αντέχει έναν συγκεκριμένο αριθμό μεταναστών που μπορεί να φιλοξενήσει. Πόσους χρειαζόμαστε; Τον αριθμό και τη διαδικασία νομιμοποίησης μπορούμε να τα βρούμε. Αρκεί να υπάρχει η διάθεση και η πολιτική βούληση. Αλλά και πάλι ούτε κι αυτά φτάνουν! Χρειάζεται και η … συναίνεση του κρατικού μηχανισμού.
Στη χώρα που το παράλογο θεωρείται φυσιολογικό, ο παράνομος μετανάστης πρέπει να περιμένει 7 χρόνια για να κάνει τα χαρτιά του και να μπορεί να αποδείξει ότι τα 7 αυτά χρόνια ζούσε στην Ελλάδα. Προφανώς θα έτρωγε φύκια όλο αυτό το διάστημα ή αλλιώς μιλάμε για την αποθέωση της παράνομης απασχόλησης με τα γνωστά επακόλουθα για τους ατυχείς που έχουν την ανάγκη αυτού ειδικά του μεροκάματου. Και αφού περάσουν αυτά τα επτά χρόνια, ο κρατικός μηχανισμός αναγκάζει αυτούς τους ανθρώπους σε αναμονή άλλων δύο ετών. Το γιατί μπορούμε να το φανταστούμε.
Αλλά και οι πρόσφυγες που έχουν αποκτήσει αυτή την ιδιότητα και δεν ανήκουν στην κατηγορία των παράνομων μεταναστών, δεν μπορούν και πάλι να εργαστούν. Μια σειρά από γραφειοκρατικά εμπόδια τους στέλνουν στο περιθώριο. Την ώρα που όλη η ελληνική επαρχία δεν έχει τρόπο να βρει εργάτες για τις ελιές, για παράδειγμα.
Και δεν είναι μόνο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Σκεφτείτε ότι οι σύζυγοι Ελλήνων υπηκόων που δεν απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια, έχουν μεγάλη δυσκολία ακόμη και να επισκεφτούν τους συγγενείς τους στο εξωτερικό. Είναι εύκολο να πάρουν το αεροπλάνο και να φύγουν. Είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να επιστρέψουν!
Είναι σαφές ότι κάτι πάει λάθος. Κάτι έχει στραβώσει εδώ και καιρό και πρέπει να το ξαναδούμε. Και πριν αρχίσουν οι υπερβολικές αντιδράσεις, ας δούμε τι έχουν κάνει άλλες μεσογειακές χώρες. Εκτός κι αν αυτοί είναι οι χαζοί και εμείς οι έξυπνοι. Μόνο που αυτή η «εξυπνάδα» δεν φαίνεται κάπου. Δεν κερδίζουμε κάποια μάχη. Το αντίθετο, έχουμε εμφανή έλλειψη εργατικών χεριών και την ίδια ώρα η γραφειοκρατία και οι απάνθρωπες τακτικές της τροφοδοτούν την αδιαφάνεια και την διαφθορά, μαζί με την παράνομη εργασία.
Θανάσης Μαυρίδης
