Ο Νίκος Ανδρουλάκης δικαιούται (κατά πάσα πιθανότητα) να είναι εξοργισμένος με την κυβέρνηση για το θέμα των παρακολουθήσεων. Ένας αρχηγός κόμματος, όμως, δεν μπορεί να χαράζει την γραμμή με βάση το θυμικό του. Ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται να έχει ζηλέψει τη δόξα του Γεωργίου Παπανδρέου και θέλει να κηρύξει το δικό του ανένδοτο. Μόνο που μοιάζει με ανέκδοτο. Κουβέντα για τον Πούτιν, κουβέντα για τους αρμούς του Αλέξη Τσίπρα. Μόνος εχθρός του ο Κυριάκος Μητσοτάκης…
Προφανώς, και είναι δικαίωμά του με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Το αν θα έχει δίκιο ή άδικο θα το δείξει ο κριτής των πάντων, ο ελληνικός λαός. Προς το παρόν, πάντως, δεν δικαιώνεται η επιλογή του να παίξει μονοθεματικά με τις παρακολουθήσεις. Και η στρατηγική που ακολουθεί το κόμμα του, όπως αυτή εκφράζεται και από κορυφαία στελέχη όπως ο κ. Σκανδαλίδης, δείχνει ότι το βασικό μέλημα της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ δεν είναι να μπει και πάλι σε τροχιά εξουσίας, αλλά να κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τη ΝΔ. Υπάρχει μία μανία με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη μανία που είχε επιδείξει ο Κώστας Λαλιώτης σε βάρος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Γιατί δεν κερδίζει πόντους το ΠΑΣΟΚ με αυτήν του την τακτική; Όχι, γιατί δεν είναι σοβαρά τα θέματα της διαφάνειας και της δημοκρατίας, αλλά διότι ο κόσμος δεν έχει πεισθεί ότι πρόκειται πράγματι για μια τέτοια περίπτωση. Κι ακόμη, είναι νωπή η μνήμη από τη διακυβέρνηση του Αλέξη του Τσίπρα. Για την οποία ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει να πει το παραμικρό...
Όταν τινάζονται στον αέρα οι όποιες γέφυρες με την ΝΔ, τι άλλο μένει; Η συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ! Μόνο που πρέπει να δικαιολογηθεί (κυρίως στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ) γιατί το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου θα έχει γίνει ουρά των επιλογών του Νίκου Μπίστη. Η απάντηση, λοιπόν, επιχειρείται να δοθεί από τώρα, «φορτώνοντας» τη ΝΔ με όλες τις αμαρτίες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Λες και δεν πέρασε από αυτήν τη χώρα ο Τόμπρας...
Ο κ. Ανδρουλάκης θα βρεθεί σύντομα σε αδιέξοδο. Όχι, μόνο γιατί ξεφουσκώνει δημοσκοπικά, αλλά και γιατί οι επιλογές του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την θέληση της εκλογικής του βάσης. Η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματός του δεν θέλουν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν το ήθελαν θα το είχαν κάνει εδώ και καιρό οι ίδιοι. Δεν χρειαζόντουσαν και δεν χρειάζονται τη διαμεσολάβηση του Νίκου Ανδρουλάκη...
Θανάσης Μαυρίδης
