Περισσότερες από τις μισές μεγάλες λίμνες και ταμιευτήρες του κόσμου, έχουν συρρικνωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, κυρίως λόγω της κλιματικής αλλαγής, διαπιστώνει μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη, εντείνοντας τις ανησυχίες σχετικά με την ύδρευση, τη γεωργία, την υδροηλεκτρική ενέργεια και την ανθρώπινη κατανάλωση.
Ομάδα διεθνών ερευνητών ανέφερε ότι ορισμένες από τις σημαντικότερες πηγές γλυκού νερού στον κόσμο - από την Κασπία Θάλασσα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας έως τη λίμνη Τιτικάκα της Νότιας Αμερικής - έχασαν νερό με σωρευτικό ρυθμό περίπου 22 γιγατόνων ετησίως για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Αυτό είναι περίπου 17 φορές ο όγκος της λίμνης Mead, του μεγαλύτερου ταμιευτήρα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Fangfang Yao, υδρολόγος επιφανειακών υδάτων στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, δήλωσε ότι το 56% της μείωσης των φυσικών λιμνών οφείλεται στην αύξηση της θερμοκρασίας και στην ανθρώπινη κατανάλωση, με την αύξηση της θερμοκρασίας να «κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο».
Οι επιστήμονες του κλίματος πιστεύουν γενικά ότι οι ξηρές περιοχές του κόσμου θα γίνουν πιο ξηρές λόγω της κλιματικής αλλαγής και οι υγρές περιοχές θα γίνουν πιο υγρές, αλλά η μελέτη διαπίστωσε σημαντική απώλεια νερού ακόμη και σε υγρές περιοχές. «Αυτό δεν πρέπει να παραβλέπεται», δήλωσε ο Yao.
Οι επιστήμονες αξιολόγησαν σχεδόν 2.000 μεγάλες λίμνες χρησιμοποιώντας δορυφορικές μετρήσεις σε συνδυασμό με κλιματικά και υδρολογικά μοντέλα. Διαπίστωσαν ότι η μη βιώσιμη ανθρώπινη χρήση, οι αλλαγές στις βροχοπτώσεις και τις απορροές, η καθίζηση και η άνοδος της θερμοκρασίας έχουν οδηγήσει σε πτώση της στάθμης των λιμνών σε παγκόσμιο επίπεδο, με το 53% των λιμνών να παρουσιάζει μείωση από το 1992 έως το 2020.
Σχεδόν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι ζουν σε μια λεκάνη λιμνών που στεγνώνει, επηρεάζονται άμεσα και πολλές περιοχές έχουν αντιμετωπίσει ελλείψεις τα τελευταία χρόνια.
Οι επιστήμονες και οι ακτιβιστές λένε εδώ και καιρό ότι είναι απαραίτητο να αποτραπεί η υπερθέρμανση του πλανήτη πέραν του 1,5 βαθμού Κελσίου (2,7 βαθμούς Φαρενάιτ) για να αποφευχθούν οι πιο καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Σήμερα ο κόσμος θερμαίνεται με ρυθμό περίπου 1,1 C (1,9 F).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η μη βιώσιμη ανθρώπινη χρήση στέγνωσε λίμνες, όπως η θάλασσα Αράλ στην Κεντρική Ασία και η Νεκρά Θάλασσα στη Μέση Ανατολή, ενώ λίμνες στο Αφγανιστάν, την Αίγυπτο και τη Μογγολία επλήγησαν από την άνοδο της θερμοκρασίας, η οποία μπορεί να αυξήσει την απώλεια νερού στην ατμόσφαιρα.
Η στάθμη του νερού αυξήθηκε στο ένα τέταρτο των λιμνών, συχνά ως αποτέλεσμα της κατασκευής φραγμάτων σε απομακρυσμένες περιοχές όπως το εσωτερικό οροπέδιο του Θιβέτ.
