Επιθυμούμε να επιστρέψουμε στο χάος; Στην ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών δίχως να ελέγχεται το ποιόν, η προέλευση και ο σκοπός τους; Στο 2020, όταν χιλιάδες μετανάστες, οδηγημένοι στον Έβρο από την τουρκική στρατοχωροφυλακή, επιχείρησαν να επελάσουν προς στην Ελλάδα, αλλά αποκρούστηκαν;
Ούτε η Ευρώπη το θέλει, ούτε εμείς, λέει στο Liberal ο πρώην υφυπουργός Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής, για την υπονομευτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των ανοικτών συνόρων, που εξυπηρετούν από τις ιδεομανείς και ύποπτων συμφερόντων ΜΚΟ, μέχρι τους διακινητές και όσους θέλουν να εργαλοποιήσουν το μεταναστευτικό για να δημιουργήσουν προβλήματα ασφάλειας στη χώρα μας.
Ο σύμβουλος της κυβέρνησης για τις ακριτικές περιοχές θυμίζει την Ελλάδα των ανοικτών συνόρων του 2015, με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους μετανάστες μέσα στη χώρα, μιλά για το ρόλο που έχει η φύλαξη των συνόρων απέναντι στην τρομοκρατία, αλλά και σε μι τόσο ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή, και εξηγεί γιατί ο φράχτης πρέπει να τελειώσει ακόμη και με εθνικά κεφάλαια.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Ποια η γνώμη σας για την κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ να μπλοκάρει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για τον φράχτη του Έβρου;
Μια αρχαία παροιμία λέει: Τα εν οίκω μη εν δημω. Όσα συμβαίνουν στα σύνορα της Ελλάδας είναι κυρίαρχο εθνικό θέμα. Τα εθνικά θέματα δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, πολλώ δε μάλλον να εξάγονται εκτός Ελλάδος για πολιτική εκμετάλλευση και για να πλήξουν τη χώρα. Όποιος θέλει να θέσει ένα θέμα οφείλει να το κάνει στο εσωτερικό της χώρας, όχι να το εξάγει στην Ευρώπη, δηλαδή να παρουσιάζει την Ελλάδα χωρίς ενιαία γραμμή και να αποπροσανατολίζει.
Στην ουσία του θέματος τίθεται ένα ερώτημα στο οποίο οφείλουμε να απαντήσουμε όλοι οι Έλληνες: Επιθυμούμε να γυρίσουμε στο χάος; Επιθυμούμε να επιστρέψουμε στην ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών χωρίς κανένα μέτρο, στη συσσώρευση ανθρώπων στη χώρα, χωρίς να ελέγχεται το ποιόν τους, η προέλευσή τους και ο σκοπός τους; Βεβαίως, και είμαστε υπέρ της μόρφωσης όσων βρίσκονται στην Ελλάδα, της επαγγελματικής τους κατάρτισης και της απορρόφησης από την αγορά εργασίας, αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνονται συντεταγμένα. Κανείς δεν θέλει να γυρίσει η Ελλάδα στο χάος. Ούτε η Ευρώπη, ούτε εμείς. Θυμόμαστε καλά τι αντιμετωπίσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ο φράχτης που έχει κατασκευαστεί και συνεχίζει να κατασκευάζεται, έρχεται να αντιμετωπίσει στο τακτικό επίπεδο, ακριβώς αυτό το θέμα.
Οι μνήμες είναι νωπές από τον υβριδικό πόλεμο του 2020 στην ελληνοτουρκική μεθόριο, όταν χιλιάδες μετανάστες συγκεντρώθηκαν στα σύνορα, επιχείρησαν να περάσουν στην Ελλάδα, αλλά αποκρούστηκαν. Στη συνέχεια με τη συνοδεία και βοήθεια του τουρκικού κράτους κατευθύνθηκαν προς τα θαλάσσια σύνορά μας. Τα αντιμετωπίσαμε όλα αυτά. Τότε βρήκαμε όλη την Ευρώπη μαζί μας.
Ο φράχτης στον Έβρο επομένως θα κατασκευαστεί. Και θα τελειώσει ή με ευρωπαϊκά χρήματα ή χωρίς, όπως είπε ο πρωθυπουργός. Τέτοια στάση (σσ :όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ) δεν βοηθά.
Ποιους εξυπηρετούν τελικά τα ανοικτά σύνορα ;
Τα ανοιχτά σύνορα εξυπηρετούν πολλές καταστάσεις. Εξυπηρετούν αριθμό κυβερνητικών οργανώσεων οι οποίες δεν ασχολούνται με το αντικείμενο που υποστηρίζουν ότι έχουν, παρά με άλλες δουλειές. Εξυπηρετούν όλους όσους ασχολούνται με τη διακίνηση των άμοιρων ανθρώπων που ψάχνουν για μια καλύτερη τύχη. Εξυπηρετούν τα σχέδια της Τουρκίας, όπως συνέβη το 2020 όταν επιχείρησε να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και να το χρησιμοποιήσει εναντίον μας. Και κυρίως, όσοι υποστηρίζουν τα ανοικτά σύνορα δείχνουν ότι ως Ελλάδα δεν έχουμε μια σταθερή και ενιαία άποψη απέναντι στις εθνικές απειλές. Τα ανέπαφα σύνορα είναι κυρίαρχο συνταγματικό μας δικαίωμα. Κάθε Έλληνας πολίτης έχει δικαίωμα και απαίτηση τη μέγιστη φύλαξη των συνόρων.
Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα είχε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση από τη μια να έχει ανοιχτά σύνορα και να πλημμυρίζει με μετανάστες και από την άλλη, η Ευρώπη να κλείνει τις πύλες εξόδου προς αυτήν. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί. Αδιανόητο και μόνο ως σκέψη, μια Ελλάδα με ανοικτά ελληνικά σύνορα στην οποία θα έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες άνθρωποι όπως το 2015…
Ένας επιπλέον λόγος να ενισχυθεί η φύλαξη των συνόρων με το φράχτη δεν είναι και η αναβάθμιση του ρόλου της Αλεξανδρούπολης;
Κοντά σε μια τόσο σημαντική πύλη εισόδου, όπως αυτή στην οποία εξελίσσεται η Αλεξανδρούπολη, το τελευταίο που θα επιθυμούσαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ θα ήταν προβλήματα. Καθώς η πρωτεύουσα του νομού Έβρου αναβαθμίζεται ραγδαία και μετατρέπεται σε γεωστρατηγική πύλη για την Ευρώπη στην περίπτωση που προκύψει πρόβλημα με τα Στενά του Βοσπόρου, προφανώς και αυξάνεται η ανάγκη βελτίωσης της φύλαξης των συνόρων. Ένας κόμβος με οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες που με αφετηρία το λιμάνι της πρωτεύουσας του νομού Έβρου στέλνει προς το εσωτερικό της Ευρώπης, αμυντικό εξοπλισμό, υλικά -προσεχώς και ποσότητες φυσικού αερίου- οφείλει να προστατεύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Έχει σημασία πάντως να πούμε και το εξής: Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η ασφάλεια των συνόρων της Ελλάδας θα προκύψει μόνο από το φράχτη. Η ασφάλεια υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει εξαιτίας του εξαιρετικού έργου των σωμάτων ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Απλώς ο φράχτης θα ενισχύσει την ασφάλεια και θα αποτελέσει ένα επιπλέον εμπόδιο στις προσπάθειες που γίνονται. Είναι και ένα μήνυμα ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα φυλάσσονται με τον καλύτερο τρόπο.
Πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη του φράχτη, δηλαδή των υποχρεωτικών σημείων διάβασης που περιλαμβάνει, και για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας;
Σωστά το τοποθετείτε. Τα υποχρεωτικά σημεία διέλευσης του φράχτη θα είναι εφοδιασμένα με κατάλληλες βιομετρικές συσκευές, οι οποίες θα επιτρέπουν την άμεση αποτύπωση και σύγκριση όλων όσων εισέρχονται στην Ελλάδα. Επί της ουσίας θα είναι πολύ ευκολότερη η χαρτογράφηση και πρόληψη τέτοιων περιστατικών, όπως η εξάρθρωση του πυρήνα των τρομοκρατών, με τη συνδρομή της ισραηλινής Μοσάντ.
Το θέμα του φράχτη έχει και μια οικονομική διάσταση. Το μπλόκο του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, σημαίνει ότι η κατασκευή του θα γίνει τελικά με εθνικούς πόρους. Δηλαδή θα βαρύνει τον φορολογούμενο, όταν αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να έχει αποφευχθεί…
Σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία θα έπρεπε όλο το πολιτικό σύστημα να είναι ενωμένο, προκειμένου με τις ανάλογες κινήσεις, η Ελλάδα να καταφέρει να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα κονδύλια μπορεί. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει. Αδιανόητο ένα τέτοιο εθνικό θέμα, όπως αυτό, να αποτελεί πεδίο για εσωτερική αντιπαράθεση. Πόσο μάλλον όταν το 2020, η συμπαράσταση της Ευρώπης προς την Ελλάδα για την επίθεση που δέχθηκε ήταν καθολική. Να θυμηθούμε ότι την αμέσως επόμενη μέρα από την επίθεση στον Εβρο, βρέθηκαν κοντά μας 24 ευρωπαϊκές χώρες με μέσα και προσωπικό; Να θυμηθούμε τι είχαν πει οι Αυστριακοί προς τους Τούρκους «είμαστε εδώ γιατί υπερασπιζόμαστε τα σύνορά μας»;
Εκτιμώ ότι το σύνολο της ΕΕ δεν έχει αλλάξει αντιλήψεις ως προς τη σοβαρότητα του μεταναστευτικού και την ανάγκη προστασίας των ευρωπαϊκών συνόρων. Κανείς δεν λέει όχι σε όσους σπεύδουν να ζητήσουν άσυλο και τηρούν τις προϋποθέσεις. Και εμείς, ως φιλόξενος λαός, υλοποιούμε αυτές τις αρχές. Καμία όμως ευρωπαϊκή χώρα δεν δέχεται να παραβιαστούν τα σύνορά της κατά τρόπο παράνομο και καταχρηστικό.
