Όποιος άκουγε την ομιλία του Α. Τσίπρα στο κλείσιμο της συνεδρίασης της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, θα σιγοτραγουδούσε αυτό το αριστούργημα του Άκη Πάνου. «Βρε άστον τρελό στην τρέλα του/άστον στ΄όνειρό του/ τον κόσμο αυτόν σιχάθηκε κι έφτιαξε ένα δικό του.»
Όταν ο πραγματικός κόσμος δείχνει πως το κόμμα σου είναι 8 μονάδες πίσω από τον αντίπαλο σου στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, είναι πολύ λογικό να φτιάξεις έναν άλλον κόσμο στον οποίον εσύ θα νικάς. Έναν κόσμο που θα σου επιτρέπει να λες «το δύσκολο δε θα είναι να κερδίσουμε τις εκλογές…». Τους φανταστικούς κόσμους μας τους φτιάχνουμε όπως θέλουμε και δε δίνουμε λογαριασμό σε κανένα. Το πολύ-πολύ να μας πουν τρελούς. Αυτό λέει και ο Άκης Πάνου.
Χθες στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ο Α. Τσίπρας ήταν απολαυστικός. Και τι δεν είπε. Μέχρι και την επέκταση των χωρικών μας υδάτων πρότεινε, όταν ο Ν. Κοτζιάς τον Αύγουστο του 2020 είχε καταγγείλει πως όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών είχε στείλει στην Προεδρία της Δημοκρατίας τρία σχετικά προεδρικά διατάγματα τα οποία όταν παραιτήθηκε, η κυβέρνηση Τσίπρα τα «πάγωσε». Βέβαια, τέτοια πυροτεχνήματα δεν εκπλήσσουν πλέον κανένα, καθώς είναι γνωστό το θράσος του Αλέξη. Μπορεί να γίνει ξαφνικά και εθνίκι.
Απόδειξη του χαρακτηρισμού «θρασύς» είναι η παρακάτω αποστροφή από τη χθεσινή ομιλία του στην Κ.Ε. Είπε ανερυθρίαστα: « Ο Μητσοτάκης είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος γιατί δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές». Ο άνθρωπος άλλαξε τον εκλογικό νόμο για να μην μπορεί ο Μητσοτάκης να σχηματίσει κυβέρνηση, και τώρα τον κατηγορεί γι΄αυτό ακριβώς για το οποίο ο ίδιος ο Τσίπρας ευθύνεται. Η απάντηση σε αυτήν τη θρασύτητα είναι «έλα να αλλάξουμε μαζί τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής και θα δούμε ποιος θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση».
Από το θράσος ο Αλέξης με μεγάλη ευκολία περνά στην παραπλάνηση. Αναφέρθηκε στο ελληνικό δεκαετές ομόλογο, παραλείποντας να αναφέρει ότι το ανάλογο ομόλογο των ΗΠΑ κινήθηκε στο υψηλότερο επίπεδο 14ετίας, το ίδιο του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας κινήθηκε στο υψηλότερο της 11ετίας, της Γαλλίας 10ετίας, της Ιταλίας 9ετίας. Στον κόσμο του Αλέξη η κρίση δεν είναι παγκόσμια, αλλά ελληνική.
Θα μου πείτε σε έναν απογοητευμένο στρατό τι μπορεί να πει για να του τονώσει το ηθικό; Το καλό σενάριο είναι αυτά που λέει να μην τα πιστεύει. Να τα λέει γιατί πρέπει να τα πει. Το κακό σενάριο είναι όντως να τα πιστεύει. Αυτό είναι και ανησυχητικό γιατί, καλώς ή κακώς, είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα πρέπει εκ της θεσμικής θέσεως του να έχει μια επαφή με την πραγματικότητα.
Έχω γράψει πολλές φορές πως ο Μητσοτάκης είναι τυχερός- άτυχος που έχει απέναντί του τον Τσίπρα. Τυχερός γιατί είναι εύκολος αντίπαλος, άτυχος γιατί δεν αισθάνεται την πίεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να τρέξει με ταχύτερους ρυθμούς αυτά για τα οποία ψηφίστηκε. Εν πάση περιπτώσει ο Αλέξης είναι πάντως η χαρά του αρθρογράφου!
