Η δήλωση του Δ. Τζανακόπουλου πως ο φράκτης στον Έβρο παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα λέει πολλά, αλλά θα μπορούσε να ήταν μια από τις γνωστές συριζαϊκές πομφόλυγες. Δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία. Όμως ήρθε ο Νίκος Φίλης χθες και το συγκεκριμενοποίησε. Δήλωσε πως θα υπάρχουν ανοίγματα στον φράκτη για να εισέρχεται στην Ελλάδα όποιος πρόσφυγας και μετανάστης το επιθυμεί. Να υπενθυμίσω πως ο ίδιος επιτέθηκε προσωπικά στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την επίσκεψή της, τον Μάιο του 2022, στον φράκτη του Έβρου.
Ας σημειωθεί πως την ώρα που ο Δ. Τζανακόπουλος ξεσπάθωνε κατά του φράκτη, την ίδια ώρα ο Τ. Θεοδωρικάκος έδειχνε επιτόπου, στον Έβρο, στους 27 πρέσβεις των χωρών—μελών της Ε.Ε. πώς οχυρώνεται το σύνορο της Ευρώπης απέναντι σε όσους επιχειρούν να το παραβιάσουν παράνομα. Η παρουσία τους ήταν μια άμεση απάντηση στα περί διεθνούς νομιμότητας του Τζανακόπουλου. Εκτός αν νομίζει πως τη διεθνή νομιμότητα την ορίζουν κάποιες ΜΚΟ και κάποιοι αμφιλεγόμενοι οργανισμοί με συγκεκριμένο ιδεολογικό χρώμα.
Είναι ολοφάνερο νομίζω πως αυτές οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό και τα ανοικτά σύνορα έρχονται σε αντίθεση με τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Δεν το γνωρίζουν αυτό τα στελέχη του κόμματος; Δε γνωρίζουν πως εκφράζουν μια θέση επάνω σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα που αντιστρατεύεται την κοινή βούληση για προστασία των συνόρων;
Ο φανατισμός και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις εμποδίζουν τους πολιτικούς να βλέπουν με καθαρή ματιά αυτό που θέλει η κοινωνία. Πολύ δε περισσότερο, όταν πρόκειται για κόμματα της Αριστεράς στα οποία ο ηγετικός πυρήνας έχει εμποτισθεί με την αντίληψη της φωτισμένης πρωτοπορίας. Δηλαδή την αντίληψη πως εμείς θα διαμορφώσουμε, με βάση τις αρχές μας, τις αντιλήψεις της κοινωνίας και δε θα τις ακολουθήσουμε. Δε θα συρθούμε πίσω από αυτές.
Αυτή η θεώρηση είναι αυτοκτονική για ένα κόμμα που δραστηριοποιείται σε συνθήκες δημοκρατικού πολιτεύματος, όπου θα πρέπει να κατακτήσει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, αν θέλει να κυβερνήσει. Γι΄αυτό παρόμοιες άκρως ιδεολογικοποιημένες θέσεις εκφράζουν μόνον τα κόμματα διαμαρτυρίας. Τα κόμματα εξουσίας στρογγυλεύουν πάντα τις θέσεις τους.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ένας μέρος της ηγετικής ομάδας προσπαθεί να πατήσει και στις δύο βάρκες. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε αυτές τις περιπτώσεις.
Οι πολίτες τόσο των παραμεθορίων περιοχών όσο και των Αθηνών έχουν υποφέρει τα πάνδεινα από τους μετανάστες που λιάζονταν επί εποχής της κυρίας Τασίας, το 2016. Δεν έχουν ξεχαστεί οι σκηνές ντροπής στην Ειδομένη ή οι συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια, όπου ήταν αποδεκτός από υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ ο βιασμός ανηλίκων ανά εξάμηνο. Και τα έχουμε ζήσει και τα έχουμε δει και τα έχουμε ακούσει.
Και τώρα ο Δ. Τζανακόπουλος, μαζί με τον Ν. Φίλη, θέλει να τα ξαναζήσουμε. Ας βάλουν λοιπόν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα την κατεδάφιση του φράκτη του Έβρου και ας ζητήσουν την ψήφο των πολιτών. Ούτως ή άλλως και αυτοί να μην το κάνουν θα το κάνει η Νέα Δημοκρατία, καθώς το μεταναστευτικό αποτελεί ένα από τα αδύνατα σημεία του ΣΥΡΙΖΑ.
