Η κυβέρνηση πέρασε ανώδυνα τους κραδασμούς που προκάλεσε η επισύνδεση του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη. Γρήγορα κάλυψε τις μικρές απώλειες που υπέστη και απέκτησε την αυτοπεποίθηση που φέρνει η διαφορά ασφαλείας από τον ΣΥΡΙΖΑ την οποία καταγράφουν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις.
Όταν ένα κόμμα παρουσιάζει μια πτώση, έστω μικρή, δε γνωρίζει αν αυτή θα συνεχιστεί ή αν θα είναι ένα παροδικό φαινόμενο. Και αυτό το γεγονός φέρνει μια νευρικότητα και έναν αποσυντονισμό. Η Νέα Δημοκρατία και πέρυσι με τις πυρκαγιές βρέθηκε σε παρόμοια - και πιο δύσκολη κατάσταση - αλλά σύντομα ανέκαμψε.
Τώρα εισέρχεται στην τελική ευθεία προς τις εκλογές από σαφώς πλεονεκτική θέση, που την κάνει να ελπίζει βάσιμα στην προοπτική της αυτοδυναμίας στις δεύτερες εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να ασχοληθεί με άνεση και χωρίς πίεση με τα ζητήματα της καθημερινότητας του πολίτη.
Άλλωστε, το εκλογικό αποτέλεσμα το διαμορφώνουν οι επιδόσεις των κυβερνήσεων στα θέματα που αφορούν την οικονομική κατάσταση των πολιτών και την ποιότητα της ζωής τους. Και η κυβέρνηση στο χρονικό διάστημα που απομένει για την ολοκλήρωση της θητείας της έχει πολλά να κάνει. Με πρώτο και καλύτερο είτε την πιστή εφαρμογή των νόμων, κάτι σπάνιο στην πατρίδα μας, είτε την αλλαγή τους, εφόσον δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν χρόνιες παθογένειες που σέρνονται εδώ και δεκαετίες.
Γιατί δεν τις αντιμετωπίζουν όλες οι κυβερνήσεις; Γιατί θίγουν κατεστημένα συμφέροντα συντεχνιών. Γιατί η αντιμετώπισή τους, πιστεύουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, θα τους προκαλέσει πολιτική φθορά.
Όμως, πάντα έρχεται μια στιγμή στην πολιτική που οι συνθήκες ωριμάζουν για τις μεγάλες αλλαγές. Για τις αλλαγές που αν γινόταν κατά το παρελθόν θα λειτουργούσαν σε βάρος των κυβερνήσεων. Σήμερα οι όροι έχουν αντιστραφεί. Η μη θεραπεία όλων αυτών των παθογενειών, αυτή δημιουργεί φθορά στην κυβέρνηση.
Η πλειοψηφία των πολιτών απαιτεί να ξεβρωμίσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια, να τηρείται ο νόμος για τις διαδηλώσεις, ο νόμος για την κήρυξη απεργιών, να αλλάξει ο συνδικαλιστικός νόμος που ισχύει από το 1982, να πάψουν οι συντεχνίες να κάνουν δύσκολη την καθημερινότητα των εργαζομένων και η κυβέρνηση απλώς να παρακολουθεί την ταλαιπωρία τους.
Άλλωστε, δεν πρέπει να λησμονούμε πως αυτή η κυβέρνηση, μετά τη λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εκλέχτηκε με μια πολύ συγκεκριμένη ατζέντα την οποία οφείλει να υλοποιήσει αδιαπραγμάτευτα μέχρι τις εκλογές. Στον απολογισμό που θα κάνει δεν θα πρέπει να υπάρχουν κενά και καθυστερήσεις. Χρόνο έχει μπροστά της, βρίσκεται σε θέση ισχύος και την αυτοδυναμία δεν θα την πετύχει «παίζοντας καθυστερήσεις», αλλά με καλοσχεδιασμένο επιθετικό παιχνίδι. Χρειάζεται νίκη με πολλά γκολ!
