Λέγαμε αρχικά πως όσοι ψήφιζαν Χρυσή Αυγή δεν ήταν νεοναζί και όντως έτσι ήταν. Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δε γνώριζαν τι κρυβόταν κάτω από αυτό το κόμμα και το ψήφιζαν γιατί ήθελαν να εκφράσουν ένα μίγμα αντισυστημισμού, θυμού και τιμωρίας.
Όμως αυτή η προσέγγιση τελείωσε στις εκλογές του 2019. Όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή γνώριζαν άριστα πως ψήφιζαν μια εγκληματική οργάνωση, με νεοναζιστική ιδεολογία. Δεν υπήρχε σκόνη γύρω από αυτό το κόμμα που να κρύβει την πραγματικότητα. Τα πάντα είχαν αποκαλυφθεί. Συνεπώς ήταν μια ψήφος συνειδητή.
Πολλές φορές στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ φλέρταρε με τις ψήφους των Χρυσαυγιτών μέσα στο κοινοβούλιο. Οι περιπτώσεις είναι γνωστές και δε χρειάζεται η επανάληψή τους. Την ίδια στιγμή που αυτό το φλερτ «έτρεχε», έξω τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανώσεις του κραύγαζαν το σύνθημα «δεν είναι αθώοι». Μόνο που επί των ημερών τους, και στο πλαίσιο του προαναφερθέντος φλερτ, δεν έβρισκαν αίθουσα για να δικαστούν τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, ώστε και με τη δικαστική βούλα να πάψουν να είναι αθώοι. Την αίθουσα τη βρήκε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Προχθές ο Α. Τσίπρας έκανε την υπέρβαση, ξεπερνώντας κάθε όριο αμοραλισμού. Ζήτησε την ψήφο των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Απευθύνθηκε στη βάση, αναμασώντας το γνωστό επιχείρημα πως δεν είναι όλοι νεοναζί. Ένας ηγέτης απευθύνεται σε ψηφοφόρους άλλων πολιτικών χώρων με τους οποίους υπάρχουν κοινές πολιτικές θέσεις, μια ελάχιστη σύγκλιση στα βασικά, ένα κοινό όραμα, έστω στην πιο θολή μορφή του.
Τι κοινό έχει ένας Χρυσαυγίτης με έναν Συριζαίο; Προφανώς την απάντηση δε θα τη δώσω εγώ αλλά αυτοί που σκέφτονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα καλό θα ήταν, πριν απαντήσουν, να συνεκτιμήσουν και το γεγονός πως το κόμμα τους δεν υποστήριξε στον Άρειο Πάγο τον νόμο που απαγόρευσε τη συμμετοχή του κόμματος Κασιδιάρη στις εκλογές. Ένοχη απουσία, ντροπιαστική αποχή.
Όλα τα κόμματα έχουν ένα ακρότατο όριο που δεν μπορούν να το υπερβούν, γιατί μετά επέρχεται η αλλοίωση της φυσιογνωμίας τους. Και αυτό το όριο αναφέρεται στην πίστη στο ισχύον Σύνταγμα. Είναι η κόκκινη γραμμή για κάθε δημοκρατικό κόμμα, που ορίζει και το πλαίσιο των πιθανών συνεργασιών. Και ως γνωστόν η Χρυσή Αυγή και οι επίγονοί της δεν μπορεί να θεωρηθούν, με βάση τα όσα έκαναν, ότι ανήκουν στο συνταγματικό τόξο. Είναι εγκληματική οργάνωση.
Τα όσα είπε ο Α. Τσίπρας μπορεί να οφείλονται στον πανικό του γιατί βλέπει τα νούμερα των δημοσκοπήσεων και γνωρίζει πως δεν είναι κατασκευασμένα. Βλέπει πως μπορεί η ήττα να μετατραπεί σε συντριβή τις τελευταίες 48 ώρες και αγωνίζεται να το αποτρέψει με κάθε τρόπο. Ζητιανεύοντας ακόμα και χρυσαυγίτικες ψήφους.
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωσα καμιά έκπληξη, που εν μια νυκτί λησμόνησε και την Μάγδα Φύσσα και το «δεν είναι αθώοι». Οι θεαματικές κυβιστήσεις είναι μέσα στις προδιαγραφές του.
