Αυτό που μάθαμε το Σαββατοκύριακο -πέραν όλων των άλλων γραφικών- είναι πως η εκλογή στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου οφειλόταν στη χρήση κάποιου παράνομου λογισμικού. Ποιού; Δεν μας είπαν, μια και το Predator αγοράστηκε είτε το 2019 είτε το 2020, κατά την αφήγηση των γνωστών σεναριογράφων. Επίσης δε μας είπαν πώς συνέβη, τεχνικά, αυτό; Να υπενθυμίσω πως το 2015 και 2016 κυβέρνηση ήταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τι μένει από αυτή την ανοησία; Πως στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Δεξιά συνιστώσα πόνεσε πάρα πολύ η εκλογή του Μητσοτάκη. Δημιούργησε ένα περιβάλλον το οποίο δεν μπορούσαν να το ελέγξουν και τελικά αποδείχθηκε πως είχαν δίκιο.
Αυτό που πόνεσε όμως πιο πολύ ήταν το αναμφισβήτητο γεγονός πως ο Κυριάκος εκλέχτηκε με ψήφους πέραν της Νέας Δημοκρατίας και γι΄ αυτό σήμερα εξακολουθεί και εκφράζει ένα χώρο πέραν της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό, διάφορα κέντρα και παράκεντρα επιχειρούν να το τορπιλίσουν. Η υπόθεση του παράνομου λογισμικού σε αυτό αποβλέπει.
Γνωρίζουν πως ο συμπαγής νεοδημοκρατικός πυρήνας δεν αρκεί για την εκλογική νίκη. Αυτό το 30% είναι τα θεμέλια που άντεξαν σε τόσες δοκιμασίες, αλλά λείπουν οι όροφοι. Αυτό το 10% το φέρνουν όλοι αυτοί που όχι απλώς δεν θέλουν να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη στην εξουσία, αλλά έχουν εμπιστοσύνη στις διαχειριστικές ικανότητες του Μητσοτάκη και πολλών υπουργών του. Φυσικά και έγιναν λάθη, φυσικά και κάποιοι υπουργοί στέκονται πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά με δεδομένες τις αναμφισβήτητες δυσκολίες μέσα στις οποίες πορεύθηκε και πορεύεται αυτή η κυβέρνηση, κρίνουν αυτοί οι μετριοπαθείς πολίτες πως ο Μητσοτάκης αξίζει μια ακόμα τετραετία.
Συνεπώς, στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και των δεξιών συνοδοιπόρων του είναι να περιοριστεί η Νέα Δημοκρατία στη στενή κομματική της βάση, ώστε τελικά να εξαναγκαστεί σε μια τρικομματική συνεργασία με παροπλισμένο τον Μητσοτάκη. Με άλλα λόγια επιχειρούν, με διάφορους τρόπους, να ακυρώσουν την πολιτική συμφωνία που έγινε το 2016 με βάση την οποία κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας ο Κυριάκος.
Δύο πράγματα τρομάζουν όλους αυτούς που απεργάζονται αυτές τις σκοτεινές μεθοδεύσεις: πρώτον, όπως έγραψα χθες, στο τέλος της δεύτερης τετραετίας Μητσοτάκη θα υπάρχει μια Ελλάδα στην οποία οι σημερινοί αντίπαλοί του, με τη μιζέρια τους, δε θα έχουν θέση. Θα τους έχει ξεπεράσει η Ιστορία. Και δεύτερον, ελάχιστοι έδωσαν την πρέπουσα σημασία στη θέση του πρωθυπουργού πως αυτοδυναμία δε σημαίνει και μονοκομματική κυβέρνηση. Αυτό μεταφράζεται πως η επόμενη αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα στελεχώνεται και με πολιτικούς που βρίσκονται έξω από τον συγκεκριμένο κομματικό χώρο. Θα εκφράζει την ανανέωση σε όλα τα επίπεδα, κάτι που μοιραία σημαίνει πως κάποιοι θα παροπλιστούν. Και αυτό το φοβούνται.
Οι εκλογές, εκτός δραματικού απροόπτου, θα γίνουν στη λήξη της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης. Υπομονή και γερό στομάχι γιατί αυτοί που βυσσοδομούν δεν πρόκειται να καταθέσουν τα όπλα τους. Και να μη ξεχνάμε: ο πρωταρχικός τους στόχος είναι ο Κυριάκος.