Ο θρύλος έγινε μύθος! Στα 36 του χρόνια, στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης πήρε το μοναδικό μετάλλιο που έλειπε από την τεράστια συλλογή του, χάνοντας τον τίτλο του χρυσού Ολυμπιονίκη για... μια ανάσα. Ο κορυφαίος σύγχρονος Έλληνας αθλητής πήρε τη δεύτερη θέση στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα στους Ολυμπιακούς του Ρίο, «έσβησε» την προσωπική του απογοήτευση για την τέταρτη θέση του Λονδίνου, πριν τέσσερα χρόνια, και ολοκλήρωσε με ιδανικό τρόπο την καριέρα του.
Ή μάλλον σχεδόν ιδανικό, αφού ο Κερκυραίος πρωταθλητής ήταν πρώτος στα τελευταία μέτρα της κούρσας, όμως κυριολεκτικά στην τελευταία χεριά ο Ολλανδός πρωταθλητής Ευρώπης (και δεύτερος πέρυσι στο Καζάν) Φέρι Βέερτμαν τον έφτασε, εκμεταλλεύτηκε μία στιγμιαία αδράνειά του και πρόλαβε να χτυπήσει πρώτος την πλακέτα τερματισμού. Οι δύο αθλητές τερμάτισαν με τον ίδιο χρόνο, 1 ώρα, 52 λεπτά και 59.8 δευτερόλεπτα, με το φώτο φίνις να δίνει τελικά νικητή τον Ολλανδό και δεύτερο τον Γιαννιώτη.
Την τριάδα του βάθρου συμπλήρωσε ο Γάλλος Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ, επίσης μετά από εξέταση του φώτο φίνις, αφού τον ίδιο χρόνο έκανε και ο Κινέζος Λιτζούν Ζου. Αμέσως πιο πίσω (πέμπτος) τερμάτισε ο Αμερικανός παγκόσμιος πρωταθλητής του Καζάν, Τζόρνταν Ουιλιμόβσκι, ενώ ο Ολυμπιονίκης του Λονδίνου, ο Τυνήσιος Ουσάμα Μελούλι, έμεινε στη 12η θέση.
Ο αγώνας των 10χλμ. στο Ρίο ήταν ένας από τους συναρπαστικότερους που έχουν γίνει στην ιστορία του open water. Ξεκίνησε με τον σχετικά άγνωστο Αυστραλό Τζαρόντ Πουρτ να φεύγει πολύ μπροστά, αποκτώντας προβάδισμα ενός λεπτού (!) στα πρώτα 2,5 χλμ. Όπως ήταν φυσικό, κολυμπώντας μόνος του και σε τέτοιο ρυθμό μέσα στη θάλασσα, ο Αυστραλός δεν θα μπορούσε να αντέξει. Η διαφορά σταδιακά «ψαλιδίστηκε» και περίπου στα 8χλμ. εκμηδενίστηκε. Ένα γκρουπ αποτελούμενο από τον Βέερτμαν, τον Ουιλιμόβσκι, τον Μελούλι και τον Βρετανό Τζακ Μπέρνελ πέρασε μπροστά, με τον Γιαννιώτη να ακολουθεί λίγο πιο πίσω.
Κι ενώ ο Πουρτ «καταποντιζόταν» (κατετάγη 20ος), ο Έλληνας πρωταθλητής μαζί με τους Ολιβιέ και Ζου ανέβηκαν στις πρώτες θέσεις. Στην τελική ευθεία, έξι κολυμβητές πήραν θέση σε μία γραμμή, με τα σπρωξίματα να βρίσκονται στην... ημερήσια διάταξη. Ο Γιαννιώτης ήταν αυτός που «άλλαξε ταχύτητα» και μπήκε μπροστά, καθώς οι αθλητές πλησίαζαν στον τερματισμό, με τον Βέερτμαν να «ξεκολλάει» από τους υπόλοιπους και να ακολουθεί.
Ο Κερκυραίος ήταν μπροστά, έδειχνε να «καλπάζει» προς τη νίκη, όμως στην τελευταία χεριά σαν να... κόλλησε και ο Ολλανδός χτύπησε πρώτος την πλακέτα τερματισμού, χαρίζοντας στη χώρα του το «νταμπλ» χρυσών μεταλλίων στην κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας, μετά τη χθεσινή νίκη της Σάρον Φαν Ρούβεντααλ στις γυναίκες.
Στην τρίτη θέση έπεσαν μαζί ο Ολιβιέ, ο Ζου και ο Μπέρνελ, όμως ο Βρετανός ήταν αυτός που «πλήρωσε» τα σπρωξίματα στην τελική ευθεία, καθώς ακυρώθηκε. Το φώτο φίνις έδωσε τρίτο τον Γάλλο, ενώ ο Κινέζος με τον ίδιο χρόνο έμεινε εκτός βάθρου.
Ένσταση από την ελληνική πλευρά
Στην τελευταία... υποσημείωση της καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης απέδειξε πόσο μεγάλος αθλητής είναι. Ο «ασημένιος» Ολυμπιονίκης του Ρίο ζήτησε από τους επικεφαλής της ελληνικής αποστολής να αποσυρθεί η ένσταση που είχαν καταθέσει για την τελική κατάταξη του αγώνα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα, όπου κατέλαβε τη δεύτερη θέση. Ο Γιαννιώτης αναγνώρισε και δημόσια (στις δηλώσεις του μετά την κούρσα) ότι ο Ολλανδός Φέρι Βέερτμαν ακούμπησε πρώτος στην πλακέτα τερματισμού και δίκαια πήρε το χρυσό μετάλλιο, εξηγώντας μάλιστα ότι ο ίδιος έκανε «ανάποδη χεριά» και γι'' αυτό δεν μπόρεσε να κατακτήσει το χρυσό.
Η ένσταση που κατέθεσαν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής δεν έγινε δεκτή από τους διοργανωτές. «Είχαμε υποχρέωση απέναντι στον αθλητή και απέναντι σε όλους τους Έλληνες να δούμε ξανά το βίντεο για να μην υπάρξει καμιά αδικία απέναντι στον μεγάλο πρωταθλητή μας. Τελικά, η ένσταση δεν έγινε δεκτή", δήλωσε στην Καθημερινή ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ καλύτερο φινάλε...»
Από τα δάκρυα απογοήτευσης για την τέταρτη θέση του Λονδίνου, στα δάκρυα χαράς για το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο. Εμφανώς συγκινημένος μετά την τελευταία κούρσα και τη μεγαλύτερη διάκριση της τεράστιας καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν έδειξε καθόλου στενοχωρημένος από την απώλεια του χρυσού μεταλλίου στο φώτο φίνις. Σε μία επίδειξη "ευ αγωνίζεσθαι", μάλιστα, παραδέχθηκε ότι η νίκη του Φέρι Βέερτμαν ήταν δίκαιη, εξηγώντας ότι "έχασε" την τελευταία χεριά.
Για τον 36χρονο πρωταθλητή μας, η κούραση ήταν ο μεγάλος αντίπαλος. «Στα τελευταία μέτρα, είπα στον εαυτό μου, "Σπύρο, δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς, παραπάνω και από την τελευταία ικμάδα δυνάμεων. Όλα για όλα, είναι η τελευταία σου ευκαιρία"», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιαννιώτης. «Ήταν πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν 110%. Τόσα χρόνια έχω κουραστεί πάρα πολύ. Ήμουν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο, το ονειρεύτηκα μόνο στα τελευταία 100μ. Στα τελευταία μέτρα είχα θολώσει, προσπάθησα για το καλύτερο και νομίζω ότι ήταν το καλύτερο. Δεν μπορούσα να έχω καλύτερο φινάλε, έστω κι αν δεν "βγήκε" η χεριά», συνέχισε, εξηγώντας για το συγκλονιστικό φινάλε της κούρσας ότι «.. επειδή δεν ήμουν στην αναπνοή του Ολλανδού, είχα κλείσει τα μάτια από τον πόνο, δεν μου βγήκε η τελευταία χεριά. Κέρδισε δίκαιο ο Ολλανδός, για μένα η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη...».
Ο Σπύρος Γιαννιώτης χρειάστηκε να περιμένει 16 χρόνια και να συμμετάσχει πέντε φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αριθμός αδιανόητος για κολυμβητή, ώστε να φτάσει στη μεγάλη διάκριση. «Ξεκινώντας από το 2000 στο Σίδνεϊ και βλέποντας τη μαγεία των Ολυμπιακών Αγώνων, το όνειρό μου ήταν αυτό. Μετά από πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες τα κατάφερα και δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου. Μετά τη νίκη μου το 2013 στο Παγκόσμιο της Βαρκελώνης, είπα στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω το Ρίο. Όταν προκρίθηκα πέρυσι (σ.σ. με την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο του Καζάν) και ήξερα ότι θα κολυμπήσω στη θάλασσα, όπου είμαι καλύτερος, αυτό ήταν το σπρώξιμο για να κυνηγήσω κάτι πολύ όμορφο. Είχαμε πει με το Νίκο (σ.σ. Γέμελο, τον προπονητή του) να μη φτάσουμε στα τελευταία 100μ. μαζί με όλους, κι όμως κατάφερα να ξεφύγω. Αυτό που ήρθα να κάνω το έκανα», κατέληξε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης, ο οποίος αφιέρωσε πολύ συγκινημένος την επιτυχία του στον προπονητή του, την οικογένειά του και ιδιαίτερα τη γυναίκα του, αλλά και φίλους και γνωστούς που του έδωσαν κουράγιο να φτάσει ως εδώ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
