Μα, τι αγωνία έχει πιάσει Τσίπρα και Βαρουφάκη; Σαν να τελείωσαν οι κανονικοί άνθρωποι, σαν να εξαντλήθηκαν οι διαθέσιμες ψήφοι συνετών πολιτών! Που τους χάνεις, που τους βρίσκεις, σε αγωνιώδη αναζήτηση ψηφοφόρων στα άκρα. Εξηγείται για την περίπτωση Βαρουφάκη. Κυνηγός όσων θαμπώνονται από θεωρίες συνωμοσίας, φέρνει το τέλος του καπιταλισμού στις 21 Μαΐου, υποσχόμενος την ανατίναξη του τραπεζικού συστήματος, του Χρηματιστηρίου και φυσικά των εταιρειών.
Ενθουσιάζει την αντισυστημική, ψεκασμένη, άκρα Αριστερά σπρώχνοντας κάποια ΚΚΕ Μ-Λ και Μ-Λ ΚΚΕ του (θεσμικού) παρελθόντος να φαίνονται συντηρητικά κόμματα γερασμένων οπαδών. Δεν αρκείται σε αυτά ο Βαρουφάκης. Ξέροντας ότι οι αντισυστημικοί στην Ακροδεξιά αδημονούν να «μαυρίσουν» Μητσοτάκη, τους θέλει όλους. Μαντρωμένους στην ίδια φάρμα των άκρων, αρκεί να βγαίνει το σενάριο της οργισμένης αντίδρασης. Από δίπλα και ο Τσίπρας αναζητά το δικό του μερτικό.
Το μάρκετινγκ της Αριστεράς εξηγεί και τη δική του περίπτωση. Γεννημένη, όπως θέλει ο μύθος, μέσα από τα αγιασμένα, του ηθικού πλεονεκτήματος, νερά δεν θεωρεί αναγκαίο να καταδικάζει κάθε νέα βίαιη φασιστική επίθεση εναντίον πολιτικών και πολιτών. Πράξη περιττή για την Αριστερά η αντίδραση στη βία. Εννοείται ότι ισχύει. Αν καμιά φορά υποχρεώνεται, όπως στην περίπτωση του Θ. Πλεύρη να βγάλει ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι διότι οι άσχετοι «νοικοκυραίοι» δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτές αποχρώσεις της υποκριτικής τέχνης και διαμαρτύρονται για την αφωνία. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη φασιστική Ακροδεξιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην ξύλινη γλώσσα του, ισχυρίζεται ότι την αντιμάχεται παντού κι ας μη φαίνεται πραγματικά. Πάλι εννοείται. Αρκεί να «έχεις» μάτια να το δεις. Κι αν υπονοηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο Βαρουφάκης «ψαρεύουν» αντισυστημική ψήφο μέσα στα βαλτώδη νερά των δυο άκρων προσάπτεται αμέσως η κατηγορία ότι κατασυκοφαντούνται τα ιερά και τα όσια.
Όταν ο Ν. Βούτσης, ως Πρόεδρος της Βουλής, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποδεχόταν με χαρά όλες τις ψήφους ως ευπρόσδεκτες, ακόμη και εκείνες της ΧΑ, το πρόβλημα δεν το είχε η, τότε, αριστερή συμπολίτευση, αλλά η μυωπική συντηρητική ΝΔ! Και σήμερα, επιχειρείται κάτι παρόμοιο. Τσίπρας και Βαρουφάκης κυνηγούν με συγκροτημένο, συστηματικό τρόπο να απορροφήσουν τις ψήφους εκδίκησης στον Μητσοτάκη. Άλλωστε, οι πιθανότητες να συγκινήσουν ψηφοφόρους στη ζώνη του συστημικού 70% με τις επικίνδυνες, επιθετικές παλαβομάρες τους που στοχεύουν τα θεσμικά όργανα της Οικονομίας, είναι απειροελάχιστες.
Ο Τσίπρας δεν έστειλε υπόμνημα στην εκδίκαση του φακέλου Κασιδιάρη στον Άρειο Πάγο, όπως έπραξαν η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. Όταν ερωτάται γιατί δεν έστειλε, χρησιμοποιεί το «ηθικό πλεονέκτημα» για να βγει κι από πάνω. Ο Κασιδιάρης μένει εκτός των εκλογών, αποφάνθηκε ο Άρειος Πάγος.
Εγκρίθηκε ωστόσο το κόμμα του τέως δικαστικού Α. Κανελλόπουλου. Άγνωστο εάν μελλοντικώς επιχειρηθεί συνένωση δυνάμεων με τους καταδικασμένους της εγκληματικής οργάνωσης να αναζητήσουν δίοδο προς το Κοινοβούλιο. Ο Βαρουφάκης πάλι θα προτιμούσε να μην υπήρχε το κόμμα Κασιδιάρη αλλά πιστεύει πως δεν πρέπει να αποκλειστεί.
Έτσι, με φουσκωμένα λόγια, εκφράζεται η αριστερή υπεροχή έναντι της φασιστικής Ακροδεξιάς, χωρίς ωστόσο να διατυπώνεται ουσιαστικά και πραγματικά ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ 25 δεν επιθυμούν ψήφους φασιστικές!
Αλήθεια, που εκτιμάται ότι θα κατευθυνθούν οι αντισυστημικές ψήφοι; Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων MRB και αντιπρόεδρος στον Σύλλογο Εταιρειών Δημοσκόπησης Δ.Μαύρος μίλησε στην ΕΡΤ και ανέφερε τα εξής ενδιαφέροντα συμπεράσματα από την προσπάθεια που έκαναν για την διερεύνηση αυτής της ψήφου.
« Σε ποσοστό 60% εξ´ αυτών φαινόταν ότι δεν ξέρουν που θα πάνε. Ένα 20% δήλωσε ότι θα πήγαινε σε αλλά πιο μικρά κόμματα και υπήρχε μετά και μια διασπορά ποσοστών στα μεγαλύτερα κόμματα. Η διασπορά προς η ΝΔ ήταν από τα μικρότερα ποσοστά γιατί μάλλον θεωρούν ότι η ΝΔ είναι το κόμμα που τους «τιμωρεί». Οι περισσότεροι θα πήγαιναν στον κ. Βελόπουλο και το αμέσως επόμενο ποσοστό πήγαινε στον ΣΥΡΙΖΑ».
Συνεπώς, ως καλοί αγωγοί προσέλκυσης αντισυστημικών ψήφων Τσίπρας και Βαρουφάκης έχουν κάθε λόγο να υπενθυμίζουν σ´ αυτό το κοινό ότι διαφέρουν από τον Μητσοτάκη. Με δεδομένο ότι οι ψηφοφόροι αυτοί δεν προτάσσουν ιδεολογικό πρόσημο αλλά επιθυμούν να εκφραστούν με το θυμικό, τους κατατάσσει στην κατηγορία των αθυρμάτων. Δεν δηλώνονται ακροδεξιοί, παρά μόνο αντισυστημικοί και εύκολα απορροφούνται. Απλώς, με το κλείσιμο του ματιού.
Για το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Οι λεκτικές διατυπώσεις για άρνηση σύμπραξης δεν πείθουν για την αλήθεια τους. Ούτε η «πρόσκληση» για φτύσιμο στο πρόσωπο του που απευθύνει στους οπαδούς του ο Βαρουφάκης, ούτε ο κίνδυνος να κόψει το χέρι του.
Η πληροφορία περί συνάντησης ανήμερα την Πρωτομαγιά στην κατοικία Τσίπρα στο Σούνιο διαψεύστηκε από τους ίδιους, αλλά άφησε έναν ακόμη σπόρο αμφιβολίας. Όπως υπενθυμίζει ο Γ. Φλωρίδης, εύκολα μόνος του αποκάλυψε την παράνομη ηχογράφηση που επεφύλαξε στους υπουργούς συναδέλφους του στο Γιούρογκρουπ, οπότε δεν ξέρεις για το μέλλον.
Κατάφεραν πάντως αμφότεροι να ζωντανέψουν τον φόβο του 2015. Έτσι κι αλλιώς δεν άλλαξαν σε τίποτε. Ποντάρουν ξανά στον ίδιο, όπως τότε, τυχοδιωκτικό τακτικισμό…
