Ματαίως περίμεναν, όσοι νόμιζαν ότι η Κουμουνδούρου θα καταδίκαζε την λεκτική επίθεση κατά της Προέδρου της Δημοκρατίας από τους νεολαίους ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, ατυχώς, πιστεύουν ότι υπάρχει μια Αριστερά του σεβασμού και της ευγένειας, αν υπήρξε ποτέ, δηλαδή.
Η Αριστερά είναι αυτή που βλέπουμε. Του Α. Τσίπρα που έκανε την ίδια επίθεση, με τους νεολαίους του, μπροστά στον υπηρεσιακό υπουργό Πολιτικής Προστασίας Ε. Τουρνά. Σκηνοθεσία για το βίντεο του αν-ηθικου πλεονεκτήματος! Πρόθεση, το καταγγελτικό σόου. Η μία και μοναδική Αριστερά είναι αυτή του Δ. Παπαδημούλη που καταγγέλει με ανάρτηση του την Ελλάδα από τις Βρυξέλλες. Και μετά την κατακραυγή τη σβήνει. Το θρασύδειλο μεγαλείο…
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και εκπροσωπεί τη μία και μοναδική Αριστερά: Του τυχοδιωκτισμού, του αμοραλισμού, της εχθροπάθειας, του διχασμού, της ιδεοληψίας που δεν αναγνωρίζει ως αστικά κατάλοιπα την ευγένεια, τον σεβασμό. Φυσικά ούτε και τους θεσμούς της Δημοκρατικού πολιτεύματος. Η επίθεση εναντίον της Προέδρου Κ. Σακελλαροπούλου ήταν μέρος ενός σχεδίου γενικής επίθεσης με σκοπό να «μαυρίσει» την Ελλάδα. Να την εκθέσει διεθνώς για έλλειψη ανθρωπισμού στη διάσωση των μεταναστών.
Η πραγματικότητα είναι πως με τη δήλωση της «ο φράχτης είναι η προστασία των συνόρων της πατρίδας μου», η Πρόεδρος μίλησε στην καρδιά όλων των Ελλήνων. Κέρδισε τους πάντες. Ακόμη κι εκείνους που την αντιμετώπιζαν επιφυλακτικά και με κάποια δυσπιστία. Αυτοεξαιρέθηκαν όσοι συντηρούν την απέχθεια τους για τα σύνορα, την προστασία τους και φυσικά τον φράχτη στον Έβρο. Η επίθεση στην Πρόεδρο, την οποία η ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ δικαιολόγησε με τη σιωπή της, τουλάχιστον με βάση τα λεχθέντα είχε επικεντρωθεί στην εμμονή κατά του φράχτη.
Στη ΣΥΡΙΖΑική τηλεοπτική παρέλαση συμμετείχαν πολλοί, ανάμεσα τους και ο Ν. Φίλης: Υπερήφανος με την πολιτική τους, όταν στοίβαζαν μετανάστες και πρόσφυγες στη Μόρια, όταν πλημμύριζαν με αντίσκηνα την Ειδομένη, όταν «εξαφάνιζαν» μετανάστες αφού τους «έλιαζαν» στην Αθήνα. Από κοντά ο Π. Σκουρλέτης μαζί με άλλα στελέχη να διακινούν την πολιτική «των ανοικτών συνόρων», να αφήνουν υπονοούμενα για τις πραγματικές συνθήκες του ναυαγίου, τις πιθανές ευθύνες του Λιμενικού για τη μη ανάληψη προληπτικών πρωτοβουλιών που επιχειρησιακά δεν προκύπτει ότι μπορούσαν να εφαρμοστούν. Της ανάγκης, όπως είπε ο ίδιος ο Τσίπρας, να διερευνηθεί η δυνατότητα πιθανής έγκαιρης εκκένωσης του υπερφορτωμένου γερασμένου αλιευτικού. Του «υπέρφορτου», τόνισε, εννοώντας πιθανότητα την «υπερφόρτωση»!
Όπως η ΠτΔ στην Καλαμάτα με τους νεολαίους του κόμματος και ο υπηρεσιακός υπουργός Πολιτικής Προστασίας Ευάγγελος Τουρνάς δεν άφησε αναπάντητο το σόου που έστησε ο Α. Τσίπρας κατά την επίσκεψη του στο υπουργείο.
«Οφείλουμε όλοι να καταδικάσουμε αυτή τη διακίνηση αθώων ανθρώπων, τους οποίους εκμεταλλεύονται για μερικά δολάρια κάποιοι οι οποίοι προσπαθούν με ανθρώπινες ζωές να αποκομίσουν προσωπικό όφελος. Είναι μία εγκληματική δραστηριότητα. Από εκεί και πέρα οποιαδήποτε πολιτική εκμετάλλευση, κατά την άποψή μου, παρέλκει και είναι απαράδεκτη πάνω στους νεκρούς. Είμαστε εδώ για τον συντονισμό και να σώσουμε ό,τι σώζεται», είπε με ενάργεια ο υπουργός.
Η αποδοκιμασία της Κ. Σακελλαροπούλου στην Καλαμάτα, δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός. Θύμιζε την επίθεση ΣΥΡΙΖΑίων και ΧΑυγιτών εναντίον του αείμνηστου Κ. Παπούλια, στη Θεσσαλονίκη την 28η Οκτωβρίου 2011. Το σχέδιο επιβεβαιώθηκε, χθες, όταν μπήκε στο χορό όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος του Α. Τσίπρα. Νόμισε ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί τα θύματα, να στρέψει την κοινή γνώμη κατά της μεταναστευτικής πολιτικής, κατά του φράχτη και να φουντώσει το θυμικό της κοινωνίας.
Απλώς, οι σχεδιαστές της προεκλογικής καμπάνιας του πρόσθεσαν ένα ακόμη λάθος. Μετά τους κρυφούς φόρους, τη Ροδόπη, υπογραμμίστηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το «κόλλημα» ότι η Ελλάδα μπορεί να σηκώσει στις πλάτες της το (παγκόσμιο) πρόβλημα της Μετανάστευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε τυμβωρυχία. Ντροπή!
Η εποχή όμως άλλαξε. Κυρίαρχος κάποτε και δυνατός να επηρεάζει συναισθηματικά τους Έλληνες ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα είναι πλέον απεχθής. Η κοινωνία αποστρέφεται τη μη κανονικότητα, αδύνατο να το καταλάβουν στην Κουμουνδούρου. Και προφανώς δεν ξεχωρίζει ο Τσίπρας από τους συντρόφους του, δήθεν στην πορεία προς την σοσιαλδημοκρατία και την κεντροαριστερά. Είναι όλοι το ίδιο, υπηρετούν την ίδια ιδεολογία. Για να μην κοροϊδευόμαστε, μεταξύ μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα της Αριστεράς του 3%, που ατυχώς η συγκυρία μιας δύσκολης ιστορικής στιγμής το έφερε στο 30% και τώρα ευτυχώς μια άλλη ιστορική στιγμή θα το επιστρέψει στην πρότερη θέση…
