Μετά το 2021, η δεύτερη κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι, ξανά, αντιμέτωπη με μεγάλες δασικές πυρκαγιές. Η φωτιά στην Εύβοια δεν «δίδαξε» δυστυχώς. Τώρα, πια, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Το Επιτελικό κράτος πρέπει να τολμήσει τον επανασχεδιασμό της πρόληψης και της αποτροπής, που σε συνδυασμό με τις δράσεις κατάσβεσης θα μειώνουν το μέγεθος της καταστροφής.
Ας χρησιμοποιηθεί το ταμείο Ανάκαμψης για την άντληση πόρων ώστε να κατασκευαστούν οι υποδομές ηλεκτροδότησης που θα αποτρέπουν τον κίνδυνο ανάφλεξης. Ας τολμήσει να οργανώσει καλύτερα την συνεργασία με την Δασική Υπηρεσία ώστε να σταματήσει το επιχείρημα «άναψε φωτιά γιατί δεν κλαδεύτηκε ή δεν καθαρίστηκε το δάσος»!
Χωρίς καμία αμφιβολία στην Ρόδο, όπως και στην Αττική, η προσπάθεια για την επιχείρηση εκκένωσης των περιοχών που περικυκλώθηκαν από την πύρινη λαίλαπα καταγράφεται στα απολύτως ικανοποιητικά για την κρατική μηχανή. Συμπεριλαμβάνεται η συνεισφορά των πολιτών της Ρόδου που έσπευσαν να προσφέρουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους τουρίστες που εγκατέλειψαν τα καταλύματα τους. Δόξα τω Θεώ, να λέμε, ακόμη κι αυτοί που δεν πιστεύουν.
Όσο κι αν ενοχλεί τον «πυρήνα» της υπάρχουσας ακόμη ΣΥΡΙΖΑικής «αντίληψης» η Υπηρεσία 112 λειτουργεί και αποδίδει υποδειγματικά. Μόνο στην Ρόδο, απομακρύνθηκαν από το φλεγόμενο πεδίο σύμφωνα με τις πληροφορίες τουλάχιστον 19.000 άνθρωποι. Κάτοικοι των χωριών και τουρίστες από τα γειτονικά ξενοδοχεία. Χρησιμοποιήθηκαν οχήματα, όλων των κατηγοριών και πλωτά μέσα, με την αγαστή συνεργασία διαφορετικών υπηρεσιών του Κράτους. Δεν είναι καθόλου «λίγο».
Είναι μια μεγάλη πρόοδος. Δυστυχώς, προϋπήρξαν 104 άνθρωποι στο Μάτι, άλλοι 85 στην Ηλεία και στη Λακωνία, στο πρόσφατο παρελθόν που χάθηκαν εγκλωβισμένοι μέσα στις φλόγες, ώστε η πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα πάνω από οτιδήποτε άλλο τη διάσωση της Ζωής. Και σωστά έπραξε. Το καταδεικνύουν οι εξαιρετικά επικίνδυνες πυρκαγιές που αναδεικνύουν τη διατήρηση του βασικού «δόγματος» στην αντιμετώπιση των δύσκολων γεγονότων.
Αναμφίβολα οι προσπάθειες για την οργάνωση της δασοπυρόσβεσης στο πλαίσιο του υπ. Πολιτικής Προστασίας είναι σημαντικές. Όμως φαίνεται να μην αρκούν, όσο από την άλλη γίνονται όλο και πιο σύνθετες οι συνθήκες που προκαλούν τις αναφλέξεις πυρκαγιών. Ούτε η επάρκεια σε προσωπικό, ούτε και ο μεγάλος αριθμός μισθωμένων πτητικών μέσων που επιτεύχθηκε εφέτος από την κυβέρνηση εγκαίρως στάθηκαν ικανά να εμποδίσουν τις πολυήμερες και άρα καταστροφικότερες δασικές πυρκαγιές.
Στους μαχητές που «πολεμούν» με τις φλόγες συνυπολογίζονται εκτός από το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, οι χειριστές των πτητικών μέσων, αεροσκαφών και ελικοπτέρων, το προσωπικό Ελληνικής Αστυνομίας, οι υπάλληλοι της Δασικής Υπηρεσίας, οι εθελοντές δασοπυροσβέστες, το προσωπικό των Δήμων και των Περιφερειών, οι ιδιώτες οδηγοί βυτιοφόρων και χειριστές εκσκαπτικών μηχανημάτων, οι κάτοικοι πυρόπληκτων περιοχών, οι πολίτες εθελοντές, και εάν απαιτηθεί το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, οι διασώστες του ΕΚΑΒ και το δυναμικό του ΕΣΥ.
Αναφερόμαστε, συνεπώς, σε ένα ευρύ πλέγμα Υπηρεσιών του Κράτους (μας). Άλλοτε το επικροτούμε, όταν κατορθώνει να αντιδράσει ταχέως και αποτελεσματικά. Συνήθως, ασκούμε κριτική, όταν το αποτέλεσμα δεν (μας) δικαιώνει. Δεν ενσωματώνω την με κομματικά κριτήρια γκρίνια. Στερείται λογικών επιχειρημάτων, γίνεται με άναρθρες κραυγές και κυρίως δεν καταλήγει παραγωγική.
Κρίνοντας από τις πολυήμερες πυρκαγιές στα Δερβενοχώρια, στους βορειοδυτικούς πρόποδες της Πάρνηθας και στην Ρόδο, που έως τώρα είναι τα μεγαλύτερα συμβάντα, και με την ελπίδα να σταματήσουμε εδώ, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη τους επόμενους μήνες να προχωρήσει στο επόμενο αναγκαίο βήμα της πρόληψης με τολμηρά για την δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη μέτρα. Με θάρρος και τόλμη ξέροντας πως θα αναστατώσει τις όποιες ισορροπίες που παράγουν ακινησία δεκαετίες τώρα.
Να οργανώσει από το μηδέν τις κρατικές Υπηρεσίες, αρχίζοντας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ας είναι το 2023, το τελευταίο καλοκαίρι που διαπιστώνεται ότι στο φλεγόμενο «ιστορικό» δάσος δεν είχαν από τον χειμώνα γίνει διανοίξεις δασικών δρόμων ή επίσης το περιαστικό δάσος δεν είχε καθαριστεί πριν από το καλοκαίρι. Να τελειώσει, επιτέλους, η εκκρεμότητα, για άλλους η αντιπαλότητα, με την Δασική Υπηρεσία.
Να μην ακουστεί ποτέ στο μέλλον η συνήθης επωδός για τους δασολόγους που απαγορεύουν το κλάδεμα όχι μόνο μέσα στο δάσος αλλά και στα κλαδιά των δένδρων που ακουμπούν πάνω στα ηλεκτροφόρα σύρματα. Ας είναι το 2023, η τελευταία χρονιά, που κάτοικοι προαστίων διαμαρτύρονται για την ανικανότητα των δημάρχων (τους) διότι δεν φρόντισαν την αποκομιδή από τα χόρτα και τα κομμένα κλαδιά δένδρων που στο μεταξύ ξεράθηκαν και έγιναν καύσιμη ύλη.
Στην αδιαφορία των δημάρχων θα προσθέσουμε και την άρνησή τους να επιβλέπουν την απαραίτητη καθαριότητα των άχτιστων οικοπέδων της περιοχής τους αλλά και να επιβάλουν πρόστιμα στους ιδιοκτήτες όταν αυτοί αρνούνται να κάνουν τον καθαρισμό, τον οποίο στη συνέχεια πρέπει να αναλάβουν οι δημοτικές Υπηρεσίες. Ας είναι το 2023, η πρώτη χρονιά στην οποία η Κυβέρνηση και ειδικότερα το υπ. Εσωτερικών αναλαμβάνει να ενημερώσει τους πολίτες για τον τρόπο που οι Δήμαρχοι χρησιμοποίησαν τα αποκλειστικά, για τον καθαρισμό δασικών εκτάσεων, κονδύλια.
Οφείλει ταυτοχρόνως να εξετάσει λεπτομερώς όλες τις υποδομές και τα ηλεκτροφόρα δίκτυα, είτε ανήκουν σε κρατικό έλεγχο είτε όχι, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εμπλοκής τους στην εκδήλωση πυρκαγιάς. Και να αρχίσει η μεγάλη επένδυση της υπογειοποίησης του δικτύου ηλεκτροδότησης. Απομένει το βρόμικο χέρι του εμπρησμού από δόλο κι η ηλιθιότητα της αμέλειας για τις οποίες οι ποινές μπορεί να έγιναν αυστηρότερες, αλλά ο χρόνος απόδοσης της Δικαιοσύνης υστερεί για ένα σύγχρονο κράτος.
Προφανώς, προέχει η διάσωση της Ζωής. Ανθρώπινης και του ζωικού βασιλείου. Χωρίς καμία αμφιβολία. Χωρίς ούτε έναν αστερίσκο, όπως κάποια πρόσωπα αστοιχείωτα επιμένουν μέσα στην ιδεοληψία τους. Προφανώς, όμως, και οι πολυήμερες πυρκαγιές δεν είναι η καλύτερη εικόνα για την πατρίδα μας.
Συνεπώς, καλείται ο Πρωθυπουργός να πρωτοστατήσει στον σχεδιασμό του μηχανισμού που δεν θα αφήνει το περιθώριο αρνητικού σχολιασμού για όσα πρέπει να προηγηθούν της ενάρξεως, που οι πάντες απεύχονται, της πυρκαγιάς. Η δεύτερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να ανταγωνίζεται, όπως πολλάκις έχει επισημανθεί, τον εαυτό της. Κάποιες φορές τον κακό εαυτό της. Ο επανασχεδιασμός του Κράτους είχε τεθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό μετά την καταστροφή στην Εύβοια το 2021. Ακολούθησε το 2022 ένα σχετικώς «καλύτερο» καλοκαίρι και μετά η προεκλογική χρονιά κάτι που αδυνάτησε την πρόθεση του Επιτελικού κράτους να προχωρήσει τη δουλειά.
Τώρα ή ποτέ. Καμία δικαιολογία για κωλυσιεργία δεν υπάρχει πλέον. Ο Πρωθυπουργός επωμίζεται την ευθύνη και την υποχρέωση να «οικοδομήσει» από το μηδέν το Κράτος για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Ώστε σε περίπτωση που η διάρκεια τους είναι μεγάλη και με το δεδομένο ότι θα έχει ακολουθηθεί ο σχεδιασμός με τη συνεργασία όλων των φορέων του Κράτους, να αποδοθεί, τελικώς, το κακό στην κλιματική κρίση..
