© Μιχάλης Παλαπουίδης
Γιατί ακριβώς αυτό είναι όλος ο Βαν Γκογκ. Αυτή η μοναδική σεμνότητα της πινελιάς που αφήνεται αθόρυβα και παθητικά. Δείχνει τα πράγματα με το κοινό τους χρώμα, αλλά με τέτοια ακρίβεια, με τέτοιο έρωτα, που δεν υπάρχει πολύτιμος λίθος που να μπορεί να φτάσει τη σπανιότητά του. -Αντονέν Αρτώ*
Έργα 18 σύγχρονων ζωγράφων που δούλεψαν στην πρώτη μεγάλου μήκους animation ταινία για τον Van Gogh, η οποία είναι ζωγραφισμένη εξ'' ολοκλήρου στο χέρι και προβάλλεται τώρα στις κινηματογραφικές αίθουσες, παρουσιάζει από την 1η Δεκεμβρίου γκαλερί Τεχνοχώρος, στην έκθεση με τίτλο Van Gogh Revisited.
Η πολυτάραχη ζωή καθώς και το εντυπωσιακό έργο του Vincent van Gogh έχουν εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, και όχι μόνο, κατά καιρούς με διαφορετικούς τρόπους. Αυτό αποδεικνύει και η πληθώρα εκθέσεων και δράσεων που λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό ανά τον κόσμο στο όνομά του.
Η πρωτοτυπία της έκθεσης έγκειται στο γεγονός ότι οι καλλιτέχνες που παίρνουν μέρος πέρασαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μελετώντας την τεχνική του Van Gogh, ενώ ταυτόχρονα ήρθαν σε επαφή με την ιστορία του ιδιαίτερου αυτού ανθρώπου, τη βιογραφία του και το τραγικό του τέλος μέσα από την εργασία τους για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία animation ζωγραφισμένη στο χέρι, αφιερωμένη στον σπουδαίο ζωγράφο.
Οι ίδιοι οι ζωγράφοι επιδιώκουν να παραθέσουν το προσωπικό τους σχόλιο για όσα αποκόμισαν μέσα από αυτή την εμπειρία τους, είτε σε μορφοπλαστικό επίπεδο είτε σε επίπεδο περιεχομένου. Τα έργα της έκθεσης κινούνται γύρω από στοιχεία της προσωπικότητας του ίδιου του Van Gogh, όπως η ψυχική ασθένεια και το τραύμα, οι έντονες κοινωνικές του ανησυχίες και η καθημερινή –σχεδόν ημερολογιακή– επικοινωνία του με τον αδερφό του Τεό, η οποία αποτελεί και τη βασική πρωτογενή πηγή μελέτης της ζωής του.
Τα θέματα που επέλεγε ο Van Gogh ήταν ποικίλα. Πέρα από τις γνωστές σε όλους προσωπογραφίες και τοπιογραφίες, με μια πιο προσεκτική ματιά γίνεται φανερό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για την αποτύπωση της φτώχειας και της πραγματικότητας των ανθρώπων του μόχθου, όπως οι χωρικοί, οι ανθρακωρύχοι, οι εργάτες των εργοστασίων, και γενικότερα οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο έσχατο σημείο της αβύσσου, όπως άνθρωποι του περιθωρίου ή πόρνες. Η ζωγραφική του αποτύπωνει ένα ρεαλισμό με συγκεκριμένο κοινωνικό περιεχόμενο. Τα παραπάνω αναδεικνύονται μέσα από τα έργα των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, κυρίως μέσα από προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, εσωτερικά χώρων, νεκρές φύσεις και τοπιογραφίες.
Μέσα από την παρούσα έκθεση το κοινό καλείται να κοιτάξει εκ νέου το έργο του μεγάλου καλλιτέχνη, μέσα από μια νέα οπτική, μέσα από τα μάτια των 18 σύγχρονων καλλιτεχνών, όπως το αποτυπώνουν μέσα από το προσωπικό τους ύφος. Η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα της μελέτης τους και προσφέρει μια εικόνα για τον τρόπο που θα μπορούσε ένας σύγχρονος εικαστικός να προσεγγίσει έναν καλλιτέχνη του παρελθόντος, ο οποίος αποτέλεσε σταθμό στα καλλιτεχνικά πράγματα και στην ιστορία της τέχνης.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Λίλα Αγραφιώτη, Γιάννης Αλεξάκης, Carmen Belean, Έλλη Βέλλιου, Γιάννης Γιγουρτάκης, Val Fulford, Wiktor Jackowski, Νίκος Κόνιαρης, Δημήτρης Κρέτσης, Χρηστος Μαρμέρης, Πολίνα Μαυρικάκη, Aλεξάνδρα Μπαρή, Μιχάλης Παλαπουίδης, Maria Redko, Aleksandra Siudek (Osa), Νεφέλη Σουλακέλλη, Edmond Tesho, Βασίλης Τσοκόπουλος.
Επιμέλεια έκθεσης:
Άλκηστις Κοντοπούλου, Ιστορικός Τέχνης, Επιμελήτρια και
Σοφία Χρυσαφοπούλου, Ιστορικός Τέχνης / Κοινωνική Ανθρωπολόγος , Επιμελήτρια
*Από το βιβλίο Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας, εκδόσεις Αιγόκερως, Αθήνα, 1986, σ. 60
