Ο Νοτιοαφρικανός σκηνοθέτης Brett Bailey έχει εγείρει εδώ και χρόνια ερωτήματα σχετικά με το ρατσισμό και τη μετα-αποικιοκρατία. Το νέο του έργο, Sanctuary (Ιερό), που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Fast Forward 4 της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από σήμερα έως 10 Μαΐου στην Πέτρινη Αποθήκη της Πύλης Ε2 στο Λιμάνι του Πειραιά, είναι ένα καθηλωτικό ταξίδι στο σουρεαλιστικό τοπίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κρίση, καθώς ανθίζουν η ξενοφοβία και ο λαϊκισμός, ενώ εντείνονται η παρακολούθηση και οι έλεγχοι των συνόρων.
Μπαίνοντας σε ένα λαβύρινθο, όμοιο με φυλακή, οι θεατές έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά έντονων σκηνών, φορτωμένων με συμβολισμούς, που μεταφέρουν τόσο τις καταστάσεις λήθης στις οποίες έχουν περιέλθει πάρα πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες όσο και τις καταστάσεις ανασφάλειας των Ευρωπαίων πολιτών οι οποίοι τους φοβούνται. Το Sanctuary εξετάζει τις έννοιες της οικίας: χαμένες οικίες, απειλούμενες οικίες και ποθητές οικίες.
Ο Brett Bailey δημιούργησε μια αλληλουχία σκηνών στη διάρκεια μιας διετούς ερευνητικής φάσης, η οποία περιλάμβανε επισκέψεις σε διάφορους προσφυγικούς καταυλισμούς ανά την Ευρώπη. Το καστ αποτελείται από οχτώ πολύγλωσσους ερμηνευτές, ηλικίας από 20 έως 70 ετών, οι οποίοι είναι πρόσφυγες, μετανάστες, ακτιβιστές και διερμηνείς από τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ευρώπη. Οι ερμηνευτές με αφετηρία τις σκηνικές εικόνες του Bailey είναι ελεύθεροι να δημιουργήσουν φανταστικούς χαρακτήρες που έρχονται αντιμέτωποι με τη διάρρηξη των ιερών τους.
Στην προετοιμασία για το Sanctuary, o Brett Bailey, πέρασε χρόνο στον προσφυγικό καταυλισμό του Καλαί, την επονομαζόμενη «Ζούγκλα», και στον καταυλισμό της κοινότητας Grande-Synthe στη Δουνκέρκη της Γαλλίας, στη Λέσβο, καθώς και σε διάφορους καταυλισμούς στην Αθήνα, το Παλέρμο και το Αμβούργο. Εκεί, συνάντησε δεκάδες πρόσφυγες και εργαζόμενους στην ανθρωπιστική βοήθεια. Δικτυώθηκε επίσης με οργανώσεις προσφύγων και μετανάστευσης στο Αμβούργο, τη Μασσαλία και την Αθήνα, εξηγώντας τους το πρότζεκτ. Από τις εμπειρίες αυτές, καθώς και από δύο χρόνια έρευνας, σχεδίασε οχτώ σκηνές [σκηνικά] για το Sanctuary. Μαζί με τον δραματουργό του, Eyad Houssami, πήραν συνεντεύξεις από περίπου 60 υποψήφιους περφόρμερ, στην Αθήνα, το Αμβούργο και τη Μασσαλία: ακτιβιστές, πρόσφυγες και διερμηνείς που εργάζονται μαζί τους. Από αυτούς τους ανθρώπους, επέλεξαν οχτώ περφόρμερ. Ανέθεσαν σε κάθε περφόρμερ από μία σκηνή και στη διάρκεια ενός επταήμερου εργαστηρίου στη Γαλλία το Μάρτιο, οι περφόρμερ ανέπτυξαν τους φανταστικούς χαρακτήρες που θα κατοικήσουν τις σκηνές.
Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη
Ο Brett Bailey (γενν. 1967, Νότια Αφρική) είναι ένας διεθνώς διακεκριμένος δραματουργός, σκηνοθέτης θεάτρου και όπερας, δημιουργός site-specific περφόρμανς, σκηνογράφος και εικαστικός. Εδώ και 19 χρόνια, είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του πολυβραβευμένου οργανισμού Third World Bunfight, με έδρα το Κέιπ Τάουν. Αποστολή του είναι η παραγωγή παραστάσεων θεάτρου και όπερας, εικαστικών εγκαταστάσεων, μουσικών θεαμάτων και site-specific περφόρμανς που λειτουργούν σαν ένας μεγεθυντικός φακός πάνω από τον κόσμο μας, εστιάζοντας ως επί το πλείστον στη μετα-αποικιοκρατική Αφρική, τόσο στις ιστορικές όσο και στις τρέχουσες σχέσεις μεταξύ Δύσης και Αφρικής. Οι παραστάσεις του Brett Bailey –από όπερες μέχρι θεατρικές εγκαταστάσεις προσαρμοσμένες στον εκάστοτε χώρο– διερευνούν τις περίπλοκες σχέσεις μεταξύ της Αφρικής και της Ευρώπης, μεταξύ της μυθολογίας και των θηριωδιών της αυτοκρατορίας.
Ο Bailey υπήρξε πρόεδρος της Διεθνούς Έκθεσης Σκηνογραφίας της Πράγας, το 2011, και μέλος της κριτικής επιτροπής για το διαγωνισμό Music Theater Now του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, το Μάρτιο του 2013. Το 2009 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της τελετής έναρξης στη Σύνοδο Κορυφής για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό στο Γιοχάνεσμπουργκ. Από το 2006 έως το 2009 σκηνοθετούσε τις εναρκτήριες παραστάσεις στο Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών Χαράρε της Ζιμπάμπουε. Από το 2008 έως το 2011 διετέλεσε διευθυντής του Φεστιβάλ Τεχνών Infecting the City στο Κέιπ Τάουν. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε όλη την Ευρώπη, στην Αυστραλία και στην Αφρική, αποσπώντας πλήθος βραβείων, μεταξύ αυτών και το Χρυσό Μετάλλιο Σκηνογραφίας στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας της Πράγας το 2007. (Πηγή: Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου)
Περισσότερες πληροφορίες:www.sgt.gr