Η γκαλερί Artis Causa παρουσιάζει από αυτήν την Τρίτη 25 Απριλίου την ατομική έκθεση του Άντον Τσακίρη με γλυπτικά έργα και εγκαταστάσεις, με τίτλο "PARADEIGMATA".
Η Ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης Θάλεια Στεφανίδου γράφει:
“Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε όλα τα μέχρι τώρα γλυπτικά «κείμενα» του Άντον Τσακίρη στην κυριολεξία παραδείγματα πλαστικής διαδικασίας, τα οποία κάθε φορά συγκεκριμενοποιούν διαφορετικά πεδία γλυπτικής πειραματικής μυθοπλασίας.
Paradigms είναι και ο τίτλος που έδωσε ο ίδιος σε έναν εκτεταμένο κύκλο εργασίας του, ο οποίος περιλαμβάνει υποενότητες έργων, όπως είναι αυτές των: Urban Proliferation, Nulla Osta, Ttre Eta, Animalis Phenomena, Neoziggurat, όπου είναι φανερός ο τρόπος με τον οποίο χειρίζετα τις αισθητικές και ιδεολογικές του αρχές, καθώς και το πώς ανακαλεί μνήμες του παρελθόντος, χωρίς ωστόσο να περιπέσει σε νοσταλγία.
Η θεωρητική του σκευή και οι θέσεις του συνομιλούν με ένα ευρύτερο όραμα καλλιτεχνών ανά τον κόσμο, αυτών που κυρίως παλεύουν, στρατευμένα ή μη για τη διεύρυνση της συλλογικής συνείδησης, υιοθετώντας την πεποίθηση πως το αίτημα της καλλιτεχνικής διαμαρτυρίας αποτελεί την πλέον αποτελεσματική εκδοχή διαμαρτυρίας.
Με υλικά επιμελώς επιλεγμένα και συχνά πολύτιμα, όπως το μάρμαρο Πεντέλης ή Καράρας ημιπολύτιμους λίθους, μέταλλα και κράματα μετάλλων, που προσφέρουν εσκεμμένα στο θεατή μια μουσειακή αίσθηση, ο καλλιτέχνης επιθυμεί να «αγγίξει» εξίσου με τους αισθητικούς προβληματισμούς, κοινωνικούς και πολιτικούς επίσης.
Το γλυπτικό πλάσιμο του Άντον Τσακίρη, αν και επιστρατεύει σε μεγάλο βαθμό την προσωπική μνήμη με τα ατομικά της μονοπάτια, μοιάζει με εκείνη τη μοναχική ασχολία που ενώ εστιάζει σε ίδια ζητήματα, έχει τη βούληση να τα εμπλέξει με τη συλλογική ανθρώπινη εμπειρία και την ανθρώπινη προσπάθεια. Έτσι, πλευρές προσωπικών κοινωνικών του σχέσεων αγκιστρώνονται με παγκόσμιες, ακόμη και διαχρονικές δομές που αφορούν έννοιες, όπως η ελευθερία, η μετοίκιση, η απαλλαγή, η εξουσία και οι ιεραρχίες της.
Έχοντας την ευγενική ανάγκη να πλησιάσει με τα έργα του το μέσο και ανυποψίαστο σε ζητήματα τέχνης θεατή, πολλές φορές επιλέγει τίτλους σε μεμονωμένα έργα ή σε σειρές έργων του, που εν μέρει κατευθύνουν ή υποψιάζουν το θεατή, πιστεύοντας πως ενισχύει και διευκολύνει με το λεκτικό συμπλήρωμα της δουλειάς του την προσέγγιση του κόσμου στην τέχνη του.
Συχνά οι γλυπτικές του κατασκευές οικειοποιούνται με συνειδητή επιλογή στοιχεία από κώδικες κυρίως του μινιμαλισμού, της εννοιολογικής τέχνης, καθώς και της Arte Povera, χωρίς να τους ασπάζεται εξ ολοκλήρου. Μερικές φορές δημιουργεί γλυπτικές προτάσεις ως «πολιτισμικά αντικείμενα», όπου είναι εύλογος ενός τύπου γλυπτικός πρωτογονισμός ή παρατηρείται μία σαφής σχέση με ιερατικές δομές ή δομές εξουσίας. Οι γλυπτικές προτάσεις αυτού του είδους διασταυρώνονται με σύμβολα θρησκειολογικών δογμάτων και φιλοσοφικών συστημάτων ή ακόμη αποτελούν συνθέσεις μικρογλυπτικής, παρόμοιες με μακέτες ουτοπικών αρχιτεκτονικών προτάσεων. Άλλοτε πάλι εγγράφει στις βάσεις των γλυπτών του ρητά, συνήθως μεσαιωνικά, τα οποία, παρόλη τη θεολογική τους καταγωγή, επεκτείνονται σε διαχρονικά κοινωνικά σχόλια.
Εμμένοντας στην αναζήτηση του «λανθάνοντος», ο Άντον Τσακίρης μας καταθέτει με κάθε μεμονωμένο και αυτόνομο έργο ή σειρά έργων του την επιδίωξη μιας ανάταξης των πραγμάτων ή ενδεχομένως και την επιδίωξη τύπων φυγής από συστήματα σκέψης ή πράξης που έχουν αποτύχει. Ακόμη και όταν πραγματεύεται -όχι συχνά- αφηγηματικά περιβάλλοντα, κάνει εμφανή την αναγωγιμένη συνθήκη στη συναρμογή των υλικών του, σα να σκέφτεται εμπειρικά, καθώς συνταιριάζει τα υλικά του, ευαισθητοποιημένος στη συνθήκη του παρόντος, της συγκυρίας ή των πολιτικών διεκδικήσεων.
Ο Άντον Τσακίρης, με προσήλωση στην «πλαστική» αντίληψη της τέχνης και με τη μέριμνα και ανάγκη να φιλοσοφήσει πάνω στο οντολογικό ζήτημα της δημιουργίας, μοιάζει να επανασχεδιάζει, ίσως, γλυπτικά μοντέλα, γεωμετρώντας με τον τρόπο του, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τα δημιουργικά ένστικτα, κι ακόμη φλερτάροντας με επαναστατικές ιδέες που διαταράσσουν τα κοινωνικά κλισέ, πιστός στην ανάγκη διεύρυνσης των οριζόντων του πραγματικού.”
Διάρκεια έκθεσης: 25 Απριλίου - 24 Μαΐου 2017
Περισσότερες πληροφορίες: www.artcau.gr
