Μανόλης Κασιμάτης, Φωτοανασύσταση γραμμάτων © Μανόλης Κασιμάτης
Ο χώρος για τη φωτογραφία ΥπΟψΗ παρουσιάζει έως 23 Φεβρουαρίου την έκθεση του Μανόλη Κασιμάτη με τίτλο Ίχνη Εκτόπισης.
«Τόσο γρήγορα με ξεχάσατε;» γράφει με αγωνία ο εκτοπισμένος Αντώνης στους «αγαπητούς του γονείς».
Είναι δύσκολο πράμα η μνήμη. Ακόμη δυσκολότερη η διατήρηση της. Χρειάζεται σεβασμό, επιμονή, επανάληψη, μέθοδο και πάνω απ' όλα έναν καλό λόγο για να αναζητήσεις, να συγκινηθείς, να απογοητευθείς και, ενδεχομένως, να καταλάβεις.
Δε δίνεται συχνά η ευκαιρία να μετασχηματίσεις μία οικογενειακή ιστορία, με όλο το θαυμασμό και τον πόνο που εμπεριέχει, όχι απλώς σε ένα μεμονωμένο εικαστικό αποτέλεσμα, αλλά σε μία εικαστική διαδρομή.
Εφορμώμενος ο Μανόλης Κασιμάτης από την ιστορία του πατέρα του Στέλιου, από τα δελτάρια που έστελνε στην οικογένειά τους από τους τόπους της εκτόπισης και από τις φωτογραφίες που εμφάνιζε με περισσή δημιουργικότητα, χρησιμοποιώντας τη φωτογραφική του μηχανή ως μεγεθυντήρα, εκμεταλλευόμενος πότε το φως της ημέρας και πότε τη συννεφιά (δεν υπήρχε ηλεκτρισμός στους τόπους εκτόπισης), συμπληρώνει φέτος είκοσι χρόνια από τότε που άρχισε να επισκέπτεται τους «δικούς του» τόπους εκτόπισης.
Όπως λέει ο φωτογράφος: «Θάλασσα και πάλη, προσπαθώντας να διαχωρίσω το προσωπικό βίωμα από τον τόπο και την ιστορία, προσπαθώντας να εμποτίσω τον τόπο και την ιστορία με το προσωπικό βίωμα.
Αλλεπάλληλες επισκέψεις στη Γυάρο, στη Μακρόνησο, στην Ικαριά, εκθέσεις για το Αιγαίο των μαρτυρίων, αναζήτηση ονομάτων και προσωπικών μαρτυριών και, φυσικά, η μυρωδιά του χαρτιού από δελτάρια και φωτογραφίες που φυλάχθηκαν επιμελώς σε τενεκεδένια κουτιά ή απλώς πετάχτηκαν, για να βρεθούν ξανά σε ένα παλαιοπωλείο ή σε ένα αρχείο που αναζητεί ένα όνομα.
"Αλλιώς κοιτιέται η θάλασσα από το παράθυρο / αλλιώς πίσω απ' το συρματόπλεγμα", γράφει ο Γιάννης Ρίτσος το 1949. "Η Μακρόνησος είναι προπαντός ένα μεγάλο εκπαιδευτήριο και γυρεύει να στηριχθεί στον ορθό λόγο". ο αντίλογος.
Με τους νόμους και τις εισηγητικές εκθέσεις τους να συμπληρώνουν αυτό το σύμπαν από τους «δικούς μου» τόπους εκτόπισης.
Ώσπου τα γράμματα και οι φωτογραφίες ανασχηματίζονται, γίνονται πανιά που φουσκώνουν πάνω σε φλούδες δένδρων, προσπαθώντας να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις, τις παρεξηγήσεις, τη λογοκρισία, τον πόνο. Ένας μικρός στόλος που αποτυπώνεται φωτογραφικά, καθώς προσπαθεί να ανοίξει τα πανιά του, για να μεταβιβάσει μηνύματα στους «αντίπερα». Τα δικά μου ίχνη εκτόπισης.»
Λίγα λόγια για το φωτογράφο
Ο Μανόλης Κασιμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες, ηλεκτρονική τυπογραφία, φωτογραφία. Παρακολούθησε εξιδεικευμένα σεμινάρια βίντεο, ιστορία Μ.Μ.Ε., ιστορία τέχνης και ιστορία κινηματογράφου. Ήταν εκδότης του φωτογραφικού περιοδικού ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ. Μέλος του Φοίβου, του ΟΣΔΕΕΤΕ και του ΟΣΔΕΛ. Ιδρυτικό μέλος της πολιτιστικής εταιρείας ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ και της πειραματικής φωτογραφικής ομάδας PROVA D'ARTE Διετέλεσε αρθρογράφος-συνεργάτης του περιοδικού ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΙΔΩΛΟ και αρθρογράφος στα περιοδικά Αντιλήψεις, Φωτογράφος.
Φωτογραφίες του διακρίθηκαν σε διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά, καταλόγους-λευκώματα και σε φωτογραφικές σελίδες στο διαδίκτυο. Έχει κάνει 6 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οργάνωσε και επιμελείται με φωτογραφικές εκθέσεις και άρθρα το φωτογραφικό δημιουργικό έργο του πατέρα του ΣΤΕΛΙΟΥ, φωτορεπόρτερ.
Επιμελείται εκθέσεις φωτογραφικών ντοκουμέντων από τις φυλακές και εξορίες της περιόδου 1943-74 και ταυτόχρονα μελετάει την ιστορική αξία και δυναμική της φωτογραφίας ντοκουμέντου τη σκληρή αυτή περίοδο. Ερευνά και καταγράφει τους απανταχού λησμονημένους Έλληνες φωτογράφους και τυπογράφους. Συμμετέχει με εισηγήσεις σε συνέδρια και ημερίδες, πραγματοποιεί ομιλίες-παρουσιάσεις και δημοσιεύει άρθρα-μελέτες για την φωτογραφία, την ιστορία και την πειραματική τέχνη. http://www.manolokasimatis.gr/
Περισσότερες πληροφορίες: www.ypopsi.satoglou.gr
