© Joana Vasconcelos & Blickachsen
"Για ακόμη μία φορά, η έκθεση είναι η καλύτερη που έχει γίνει μέχρι στιγμής", δήλωσε ο δήμαρχος του Bad Homburg, Alexander W. Hetjes, στα εγκαίνια της 11ης Μπιενάλε Γλυπτικής Blickachsen στις 21 Μαΐου, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον ιδρυτή και επιμελητή της μπιενάλε, Christian K. Scheffel, ο οποίος δημιούργησε τη φετινή έκθεση μαζί με τη Δρ. Maria Schneider. Κατά τη διάρκεια μιας ηλιόλουστης μέρας, 80 γλυπτά από 37 διεθνείς καλλιτέχνες προσέλκυσαν εκατοντάδες επισκέπτες στο Bad Homburg και σε επτά ακόμη τοποθεσίες στην περιοχή Rhine-Main της Γερμανίας. "Μα δεν είναι η Blickachsen μία από τις καλύτερες δηλώσεις αγάπης για την τέχνη και για το πολιτιστικό τοπίο αυτής της περιοχής;", αναρωτήθηκε ο υπουργός Axel Wintermayer, ο οποίος εκπροσωπούσε τον πάτρονα της έκθεσης, τον Πρωθυπουργό της Έσσης, Volker Bouffier. Η μπιενάλε, η οποία διανύει πλέον το εικοστό έτος της, είναι ένα από τα μεγάλα εικαστικά γεγονότα που κάνουν το 2017 μία εξαιρετική χρονιά για την τέχνη στη Γερμανία.
Ο Stefan Quandt, υποστηρικτής της Blickachsen και πρόεδρος του Δ.Σ. του Blickachsen Foundation, σημείωσε ότι κάθε δύο χρόνια, η Blickachsen αποτελεί μια ιδιαίτερη συμβολή στον πολιτιστικό πλούτο της περιοχής Rhine-Main της Γερμανίας, η οποία βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης. "Η έκθεση αξίζει την καλύτερη προσπάθειά μας για τη στήριξή της. Γι'' αυτόν ακριβώς το λόγο, ιδρύσαμε το Blickachsen Foundation πριν από τέσσερα χρόνια."
Η διεθνής ενδέκατη έκδοση της Blickachsen ξεχωρίζει, επίσης, φέτος για τη συμμετοχή σε αυτήν 18 καλλιτεχνών από την Αυστρία, χάρη σε μια συνεργασία με το Museum Liaunig. Κατά την παρουσίαση των έργων, η Δρ. Maria Schneider δήλωσε ότι η Blickachsen ανοίγει δρόμους μέσα από τις μεγάλες θεματικές της γλυπτικής. Αναφέροντας τον Herbert Liaunig, ιδρυτή του συνεργαζόμενου με την έκθεση μουσείου στην Carinthia, ο Florian Haug, που εκπροσώπησε την Αυστριακή Πρεσβεία, σημείωσε ότι αυτό που έχουν κοινό οι καλλιτέχνες και οι επιχειρηματίες είναι ότι και οι δύο δε φοβούνται να πάρουν ρίσκα, αντιμετωπίζοντας συνέχεια την πιθανότητα της αποτυχίας. Περιέγραψε τον Herbert Liaunig ως έναν άνθρωπο που γεφύρωσε τους κόσμους της επιχειρηματικότητας και της τέχνης. Ο Christian K. Scheffel τόνισε ότι χωρίς τους συνεταίρους και τους υποστηρικτές τους δε θα μπορούσαν να καταφέρουν να προσφέρουν για ακόμη μία χρονιά αυτήν την εμπειρία τέχνης.
© Jaume Plensa & Blickachsen
Η 11η Blickachsen προσφέρει ποικίλες συναρπαστικές συναντήσεις με έργα τέχνης για όλους, με δωρεάν είσοδο. Ορισμένοι λάτρεις της τέχνης είχαν επισκεφθεί ορισμένες από τις τοποθεσίες της έκθεσης ήδη πριν από τα εγκαίνια. Ενδεικτική του τεράστιου ενδιαφέροντος από το κοινό είναι η μεγάλη ζήτηση για ιδιωτικές ξεναγήσεις. Οι οκτώ τοποθεσίες της έκθεσης προσκαλούν τους επισκέπτες να δοκιμάσουν διαφορετικούς τρόπους αντίληψης. Για παράδειγμα, το έργο του Jaume Plensa Isabella στο Bad Homburg Kurpark και το μικρότερο Paula στο πάρκο του πρώην Schloss Friedrichshof ανοίγουν νέες προοπτικές πάνω στο ανθρώπινο πρόσωπο. Τα έργα με τη μαύρη πατίνα αποκαλύπτουν τη διακριτή ουσία ενός ατόμου, προκαλώντας μια διαρκή σύγχυση στους θεατές με την εντύπωση αποξένωσης: όντας άλλες φορές αφηρημένα και άλλες φορές αναπαραστατικά. Μια πλουραλιστική θέαση του κόσμου αποκαλύπτεται, επίσης, στην εγκατάσταση της Alicja Kwade. Το έργο της Big Be-Hide, το οποίο δημιούργησε φέτος, φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με μία λαμπερή και με μία απλή πλευρά. Ένα παιχνίδι αντανακλάσεων: ο ογκόλιθος από τη μία πλευρά και ένα γυαλιστερό εκμαγείο από αλουμίνιο από την άλλη δημιουργούν αναπαραγωγές της εικόνας και θέτουν ερωτήματα περί ταυτότητας από μια πραγματικά νέα οπτική γωνία.
Μέχρι την 1η του Οκτώβρη, οι τοποθεσίες της Blickachsen προσφέρουν στους επισκέπτες τη δυνατότητα να βιώσουν εκ νέου το δημόσιο χώρο. Από τότε που ξεκίνησε, η μπιενάλε είχε ως κατευθυντήριες γραμμές τις αρχές της αρχιτεκτονικής τοπίου. Αυτές έχουν χρησιμοποιηθεί έκτοτε με μεγάλη επιτυχία και φέτος έχουν εξελιχθεί σε μια ένταση μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης. Για παράδειγμα, στα συνενωμένα μαγικά σύνολα του Ιωάννη Αβραμίδη, στα φανταστικά αφηγηματικά πλάσματα της Laura Ford ή στους μονόλιθους του Ulrich Ruckriem, όπου η γλυπτική διαδικασία έχει αποδομηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε παρουσιάζεται ως μία αυτοπραγμάτωση του υλικού. Ο εκλιπών γλύπτης Karl Prantl, του οποίου τα γλυπτά συνθέτονταν συνεχώς με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζουν με το τοπίο, είχε μιλήσει για "τη δύναμη και την πνευματικότητα των λίθων". Αυτή η ενέργεια μπορεί πλέον να βιωθεί ελεύθερα από όλους.
11th Blickachsen, Bad Homburg, Rhein-Main, Γερμανία, έως 1 Οκτωβρίου 2017
