Σειρά συναυλιων υπό τον τίτλο «Viva Verdi» διοργανώνει η ιταλική κυβέρνηση σε πολλές πόλεις της χώρας έως τις αρχές Ιουνίου. Στόχος, η συγκέντρωση χρημάτων τα οποία θα διατεθούν στην κυβέρνηση με σκοπό να αγοράσει την εξοχική βίλα του σημαντικού συνθέτη της όπερας Τζουζέπε Βέρντι, η οποία και πρόκειται να δημοπρατηθεί τον Οκτώβριο, με εκτιμώμενη αρχική προσφορά τα 30 εκατ. ευρώ.
Κατόπιν αγοράς της, η κυβέρνηση θα τη χρησιμοποιήσει ως μουσείο, αναφέρει ο Ιταλός Υπουργός Πολιτισμού, Τζενάρο Σαντζουλιάνο, συμπληρώνοντας ότι είναι καθήκον της χώρας να τιμήσει τη μνήμη του σπουδαίου συνθέτη.
Το ποσό που μπορεί να διαθέσει η ιταλική κυβέρνηση από τον προϋπολογισμό της είναι 20 εκατ. ευρώ, εξ ου και η διεξαγωγή συναυλιών, για να συμπληρωθεί το ποσό, αναφέρει το βρετανικό μέσο Guardian.
Η βίλα
Στην περιοχή Σαντ' Αγκάτα ντι Βιλανόβα, κοντά στην πόλη Μπουσέτο όπου γεννήθηκε, βρίσκεται η βίλα που πρόκειται να δημοπρατηθεί. Στη βίλα εκείνη ζούσαν αρχικά οι γονείς του Βέρντι, προτού μετακομίσει ο ίδιος με τη δεύτερη σύζυγό του, Τζουζεπίνα Στρεπόνι το 1851, και παραμείνει έως το θάνατό του, το 1901. Σχεδόν επί μία πεντηκονταετία, γράφοντας παράλληλα συνθέσεις του.
Κατόπιν, η κατοικία πέρασε στην κατοχή τεσσάρων αδερφών, απογόνων της Μαρία Φιλομένα Βέρντι, της νεότερης ξαδέρφης του συνθέτη, την οποία μεγάλωσαν σαν δική τους κόρη.
Ύστερα από μακροχρόνια διαμάχη -περίπου 20 χρόνων- μεταξύ των κληρονόμων, και δεδομένου του ότι κανείς δεν ήταν σε θέση να αγοράσει το μερίδιο του άλλου, το ανώτατο δικαστήριο της χώρας αποφάσισε πως πρέπει να πουληθεί.
Ο Βέρντι
Πρoτομή του Τζουζέπε Βέρντι στο Παλέρμο. Πηγή: Shutterstock
Από τους πιο διάσημους στο είδος της όπερας, ο Ιταλός μουσικοσυνθέτης Τζουζέπε Βέρντι κυριάρχησε στην ιταλική όπερα μετά την εποχή των Τζιοακίνο Ροσίνι, Γκαετάνο Ντονιτσέτι και Βιντσέντσο Μπελίνι κυριάρχησε ο Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901). Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του είναι οι όπερες «Ριγκολέττο», «Ναμπούκο», «Τραβιάτα» και «Αΐντα», οι οποίες και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία.
Καταξιώθηκε διεθνώς όταν έργα του ανέβηκαν σε λυρικά θέατρα εκτός Ιταλίας, όπως «Η δύναμη του πεπρωμένου» το 1862 στην Αγία Πετρούπολη, ο «Δον Κάρλος» το 1867 στο Παρίσι και η «Αΐντα» το 1871 στο Κάιρο, για τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ.
Συνολικά έγραψε 26 όπερες. Εκτός από αυτές, έγραψε και εκκλησιαστική μουσική, με κορυφαίο έργο του σε αυτό το είδος το «Ρέκβιεμ» (1874), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα «Τέσσερα ιερά κομμάτια» (1898).
