Ήταν δύσκολοι καιροί για την πατρίδα. Η δικτατορία είχε καταπνίξει όλες τις ελευθερίες και οι διανοούμενοι εύρισκαν μπροστά τους χίλια εμπόδια. Τότε σπουδαίοι συγγραφείς και ποιητές έκαναν άλλες δουλειές για να ζήσουν. Ο Ανδρέας Φραγκιάς διασκεύαζε ως νουβέλες τα μεγάλα σαιξπηρικά δράματα για το ίδιο περιοδικό.
Οι σπουδαίες διασκευές του Τάσου Λειβαδίτη, κυκλοφόρησαν τώρα σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Τίτλος, «Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Απόδοση επτά θεατρικών έργων σε πεζά από τον Τάσο Λειβαδίτη». Μία έκδοση για την οποία ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος συγκέντρωσε τα έξοχα κείμενα του ποιητή και να τα προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γράφει στον πρόλογό του: «Οι νουβέλες Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Οθέλος, Έμπορος της Βενετίας, Ριχάρδος Γ΄, Όπως σας αρέσει, Αντώνιος και Κλεοπάτρα και Τρικυμία είναι απολαυστικά πεζά που αντλούν την υπόθεση, αλλά διαθέτουν και το βάθος των χαρακτήρων των έργων του Σαίξπηρ. (…) Ο Σαίξπηρ είχε ως πρώτη ύλη πεζά, τα μεταποιούσε σε μέγα ποιητικό θέατρο και ο Λειβαδίτης τα επέστρεφε στις πηγές τους, στον αφηγηματικό γλαφυρό λόγο, χωρίς, πράγμα που απουσίαζε και από τις αρχικές νουβέλες, την ποιητική γλώσσα.
Ιστορίες κυρίως ερωτικές αυτές που μεταφέρει ο Λειβαδίτης, γραμμένες με μαστοριά και με ένα έξοχο προσόν, όποιος τις διαβάζει δεν αισθάνεται την ανάγκη του ποιητικοί προτύπου, ίσως αισθάνεται την επιθυμία να γευτεί και τη θεατρική τους ηδονή»
Ένας άνθρωπος του θεάτρου, που γνωρίζει τα σαιξπηρικά δράματα, ο Γιώργος Κιμούλης, σημειώνει για την έκδοση:
«Με τον απαιτούμενο λοιπόν σεβασμό που οφείλει ένας επόμενος να μελετά τον προηγούμενό του, ως ιχνηλάτης παλαιών βημάτων, διάβασα τα κείμενα/νουβέλες του Τάσου Λειβαδίτη και ανακάλυψα τον ιδιοφυή τρόπο που χρησιμοποιούσε ο Λειβαδίτης, για να μιλήσει, όχι τόσο για την πλοκή, όσο για τα πρόσωπα αυτών των θεατρικών έργων.
Χρησιμοποιώντας το βασικό εργαλείο της νουβέλας, την ψυχογραφία, ανέπτυξε με έναν ιδιαίτερα απλό (αλλά και κρυφό) τρόπο το ψυχογράφημα του Ρωμαίου, του Σάυλωκ, της Πόρσια, του Ριχάρδου, του Αντώνιου, την Κλεοπάτρας, του Ορλάνδου, της Ροζαλίας και του Πρόσπερου».
