Ποιητής και κριτικός, εκπρόσωπος της γενιάς του '70, «δεινός μάστορας της γλώσσας» και πολυγραφότατος, ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, μας συστήνεται στο «Μονόγραμμα” που θα προβληθεί την ερχόμενη Δευτέρα 19 Απριλίου στην ΕΡΤ2 (8μμ).
«Δεν ξέρω αν είμαι πολυγραφότατος. Η αλήθεια είναι ότι έχω εντρυφήσει, σε διαφορετικά είδη λόγου. Έχω ασχοληθεί με την ποίηση, την πεζογραφία, το δοκίμιο και την κριτική. Με την ποίηση είναι δεδομένο, είναι ο βασικός δρόμος, ο βασικός δημιουργικός μου δρόμος» λέει.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Οι πρώτες μνήμες εστιάζονται στη σχολική περίοδο στον Βύρωνα και στο Παγκράτι της δεκαετίας του ’50.
Από πολύ νωρίς στο Γυμνάσιο, είχε πρώιμα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα, ξεκίνησε τα πρώτα διαβάσματα και τις πρώτες δημοσιεύσεις. Το 1966 εξέδωσε ιδιωτικά την πρώτη ποιητική του συλλογή. Η δικτατορία τον βρήκε φοιτητή. Σπούδασε νομικά και φιλολογία.
Τον συναντάμε σε ένα πλήθος από λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία (“Αντί”, “Λέξη”, “Δέντρο”, “Διαβάζω”, “Εντευκτήριο”, “Τραμ” κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση ’73 και Κατάθεση ’74.
Δικό του δημιούργημα το περιοδικό τα “Γράμματα και Τέχνες”. «Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την περίοδο εκδίδονταν τρία – τέσσερα περιοδικά όλα από εκπροσώπους της γενιάς του '70. Ήταν μία εύφορη εκδοτική περίοδος, ιδίως για τα περιοδικά» επισημαίνει.
Ο θάνατος, η έννοια του θανάτου, παίζει καθοριστικό ρόλο στην ποίησή του. Μαζί με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη , συνέταξε την «Ελληνική Ποιητική Ανθολογία του Θανάτου του 20ού αιώνα».
«Με τον Γιάννη Βαρβέρη υπήρξαμε φίλοι. Και οι δυο θεωρούσαμε και αντιμετωπίζαμε τον θάνατο σαν ένα ύψιστο βιολογικό και αισθητικό, κυρίως, γεγονός. Κι αυτό μας ώθησε κάποια στιγμή στην κοινή απόφαση να συνθέσουμε μια ποιητική ανθολογία με ποιήματα τα οποία άμεσα ή έμμεσα θα συνδέονταν με την έννοια του θανάτου Ελλήνων ποιητών. Αντιμετωπίσαμε τον θάνατο ως μια πηγή δημιουργίας».
Το 1992 εκδίδεται το πρώτο πεζό αφήγημά του «Των αγίων πάντων» και την ίδια χρονιά διασκευάζεται και παίζεται στο θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, αποσπώντας εγκωμιαστικότατες κριτικές από σύσσωμη την θεατρική κριτική.
Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο (“Ιχνογραφία”), από τον Νίκο Τάτση (“Έρανα”), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα.
Είναι ιδρυτικό μέλος της “Εταιρείας Συγγραφέων”. Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραμπίνης
Δημ/φική επιμέλεια: Ιωάννα Κολοβού, Αντώνης Εμιρζάς
Φωτογραφία: Μαίρη Γκόβα
Ηχοληψία: Λάμπρος Γόβατζης
Μοντάζ: Γιάννης Καραμπίνης
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης
