Ταινίες κάθε είδους στις κινηματογραφικές αίθουσες και από αυτή την Πέμπτη, 11 Μαΐου. Αναφέρονται στις ανθρώπινες σχέσεις και τη βαθιά ανάγκη για συντροφικότητα και αγάπη, στο θάρρος που απαιτείται για τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής και την αποδέσμευση από τοξικές καταστάσεις, σε πλευρές των Ναζί και στην επιθυμία για ειρήνη, μεταξύ άλλων.
Σε επανέκδοση το κοινωνικοπολιτικό κινηματογραφικό 5ωρο έπος «1900» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, οι λάτρεις του animation μπορούν να σπεύσουν στις αίθουσες που προβάλλονται το «Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι» και «Η Έλλα Μπέλα και τα Μαγικά της» με θέμα τη φιλία.
Επιστροφή στη Σεούλ
«Κλείνω τα 27 σήμερα και κάθε χρόνο αναρωτιέμαι στα γενέθλιά μου: άραγε η μαμά μου με σκέφτεται σήμερα;». Πρόκειται για το έναυσμα ώστε η Φρέντι, μια Γαλλίδα με καταγωγή από την Ασία, να ταξιδέψει μόνη της και κρυφά στη Νότια Κορέα, ώστε να γνωρίσει τους βιολογικούς της γονείς.
Αυτό της το ταξίδι καταγράφει η βραβευμένη με Χρυσή Αθηνά (βραβείο καλύτερης ταινίας) στο 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», ταινία «Επιστροφή στη Σεούλ» του Ντέιβι Τσου. Μόνο που η πραγματικότητα (και το νομικό καθεστώς) που ισχύει στην Νότια Κορέα αποτελεί ένα ακόμη τροχοπέδη να γνωρίσει τους βιολογικούς της γονείς.
Βάσει νομοθεσίας, θα πρέπει να δοθεί συγκατάθεση και από τις δύο πλευρές για συνάντηση, οπότε για την Φρέντι ξεκινά μια οδύσσεια. Μία ταινία για την αναζήτηση των ριζών και τα εμπόδια που ορθώνει η κοινωνία και η γραφειοκρατία.
Ρένφιλντ
Η ιστορία του Κόμη Δράκουλα είναι λίγο πολύ γνωστή. Του βοηθού του, όμως, του Ρέντφιλντ; Και ποια η οπτική του υπάκουου βοηθού για τον «αφέντη» του;
Φέρνοντας εις πέρας, επί σειρά ετών, κάθε του επιθυμία, αποφασίζει να ξεφύγει από τα δεσμά του Κόμη Δράκουλα – «θέλω μια φυσιολογική ζωή ξανά. Δεν θα ανεχτώ άλλη κακοποίηση, μου αξίζει ευτυχία» είναι ορισμένες από τις φράσεις κατά τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής, που ακούμε στην ταινία «Ρένφιλντ» του Κρις ΜακΚέι, με τον Νίκολας Kέιτζ στον ρόλο του Κόμη Δράκουλα.
Η μουσική υπόκρουση του τραγουδιού «Creep» και του στίχου «I don't belong here» συνάδει με την συναισθηματική κατάσταση αλλά και το αδιέξοδο του Ρένφιλντ σαν ο Κόμης τον απειλεί ότι «θα στείλω έναν ολέθριο στρατό, θα υποφέρουν όσοι αγαπάς επειδή με πρόδωσες [...] σκοπός σου είναι να με υπηρετείς».
Πίσω από την ιστορία του Κόμη Δράκουλα και του πιστού υπηκόου του, μία ταινία για κάθε έναν που προσπαθεί να απεμπλακεί από καταστάσεις και σχέσεις που δεν του επιτρέπουν να αναπνεύσει και να είναι ο εαυτός του.
Υπνωτιστές
«Οι υπνωτιστές έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν το μυαλό, με τον ήχο, τη φωνή, με έντονο βλέμμα. Έτσι, σε κάνουν να δεις μια εκδοχή του κόσμου που δεν υπάρχει», ακούμε στο αστυνομικό θρίλερ «Υπνωτιστές» του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, με τον Μπεν Άφλεκ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στην πλεκτάνη των υπνωτιστών πέφτει και ένας αστυνομικός ντεντέκτιβ που αναζητά τη διαφυγή. Τη στιγμή που αναζητά την εξαφανισμένη κόρη του και ερευνά μια σειρά από ληστείες τραπεζών, καταδιώκεται από έναν άνδρα που απειλεί να τον δολοφονήσει.
Τίθενται ζητήματα όπως που μπορεί να οδηγήσουν τέτοιες καταστάσεις του νου, κατά πόσο η εργασία μπορεί να συνδράμει στην απασχόληση του νου.
Τηλεφώνησε στην Τζέιν
Κατά πόσο η απάντηση σε ένα τηλεφώνημα μπορεί να βοηθήσει; Είναι όσα καθένας θα ακούσει από την άλλη πλευρά του ακουστικού ή αρκεί ότι υπάρχει ένα πρόσωπο που θα απαντήσει και είναι σε θέση να ακούσει, ανεξαρτήτως τι θα πει;
Ερωτήματα σαν αυτά τίθενται κατά την ταινία «Τηλεφώνησε στην Τζέιν» του Φίλις Νάγκι. Εκτυλίσσεται στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του '60, οπότε και οι αμβλώσεις ήταν παράνομες. Την παράνομη αυτή «πρακτική» αναζητά μία γυναίκα με επιπλοκές στην εγκυμοσύνη της, οι γιατροί δεν δίνουν την άδειά τους για την επέμβαση.
Η απόγνωση κορυφώνεται και τότε εκείνη ανακαλύπτει τη μυστική ομάδα «Τζέιν», τα μέλη της οποίας αναλαμβάνουν την ασφαλή διεξαγωγή αμβλώσεων, σώζοντας έτσι τη ζωή της και δίνοντας νέο σκοπό στην ύπαρξή της.
Sisu
Γήινα χρώματα, περιορισμένος φωτισμός, πυροβολισμοί και σκηνές γυρισμένες κυρίως σε εξωτερικούς χώρους διακρίνουμε στην σκανδιναβική αντιναζιστική ταινία «Sisu» της Τζαλμαρί Ελάντερ, που υπενθυμίζει στους κινηματογραφόφιλους ότι «σημασία δεν έχει ποιος είναι δυνατός. Σημασία έχει να μην τα παρατάς».
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Βόρεια Φινλανδία, το 1944, τις τελευταίες ημέρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρωταγωνιστής ένας μοναχικός χρυσοθήρας και πρώην κομάντο, που διασταυρώνεται με Ναζί στρατιώτες οι οποίοι του κλέβουν τον χρυσό. Αφ ης στιγμής το πήραν, φτάνει στα άκρα προκειμένου να το πάρει πίσω, ακόμη και εάν χρειαστεί να σκοτώσει όλους τους Ναζί που θα βρεθούν στο διάβα του.
Ας ξημερώσει ειρήνη
Επίσημη συμμετοχή στην ενότητα «Ένα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών έχει το κοινωνικό δράμα πολιτικών ανησυχιών από το Ισραήλ, «Ας ξημερώσει ειρήνη» του Έραν Κολιρίν.
Καταγράφει την ιστορία του Σάμι, ενός Παλαιστινίου που ζει στην Ιερουσαλήμ και επιστρέφει στο χωριό για το γάμο του αδελφού του. Όσο βρίσκεται εκεί, όμως, η περιοχή γεμίζει οδοφράγματα, το ρεύμα κόβεται και τίθεται υπό στρατιωτικό αποκλεισμό.
Αγάπη, ξανά
Τη Σελίν Ντιόν στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση συναντάμε στην ρομαντική ταινία «Αγάπη, ξανά» του Τζιμς Στράους. Η Ντιόν αναλαμβάνει να ταρακουνήσει έναν νεαρό ώστε να πιστέψει και πάλι στην ύπαρξη της αγάπης και τη δύναμή της. Οι προσπάθειές της συμπίπτουν με μηνύματα που λαμβάνει στο κινητό του από γυναίκα που δεν γνωρίζει.
Εκείνη πενθεί την απώλεια του αρραβωνιαστικού της, συνεχίζει να του στέλνει μηνύματα στο κινητό του γιατί της λείπει. Αγνοώντας, ωστόσο, ότι ο αριθμός του έχει μεταφερθεί σε έναν άλλο λογαριασμό, ο οποίος ανήκει στον δημοσιογράφο που έχει αναλάβει να ταρακουνήσει η Σελίν Ντιόν.
Το Καλύτερο Παιχνίδι του Κόσμου
«Ποιος είναι ο κύριος; - Το καινούργιο μου παιχνίδι», είναι ο διάλογος παιδιού και ενήλικα και αφορά σε έναν οικογενειάρχη· δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις, προσλαμβάνεται ως νυχτοφύλακας σε πολυκατάστημα ώσπου τον εντοπίζει ο γιος πλούσιου αφεντικού και αποφασίζει πως θέλει εκείνον για δώρο γενεθλίων.
Πρόκειται για την υπόθεση της γαλλικής κομεντί «Το καλύτερο παιχνίδι του κόσμου» του Τζέιμς Χιουθ, θέτοντας ζητήματα για το τι γεμίζει τη ζωή, «όταν τα έχεις όλα τι άλλο μπορείς να ζητήσεις;».
Η απόφαση – απαίτηση του παιδιού να έχει έναν άνθρωπο ως δώρο γενεθλίων αντικατοπτρίζει τη βαθιά συναισθηματική του ανάγκη για ανθρώπινη συντροφιά, παρά τα πλούτη που κατέχει.
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Facebook / Return to Seoul
