Περιλαμβάνονται στον τίτλο της παράστασης και παρουσιάζονται στο κοινό σε μια μονάχα στιγμή, αλλά ουσιαστική. Αναφερόμαστε στα κόκκινα γάντια, στο πλαίσιο της παράστασης «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Στο κεντρικό πρόσωπο, τη Στέλλα, τα προσφέρει ο γόνος πλούσιας οικογενείας, Αλέκος. Καθώς η Στέλλα τα φορά, αναφέρεται στην τελευταία φορά που φόρεσε κόκκινα γάντια –στα παιδικά της χρόνια, οπότε και χάθηκαν.
Την παρατηρούμε να τα φορά ελάχιστα λεπτά, να τα θαυμάζει, έπειτα να τα βγάζει. Και ίσως τα κόκκινα γάντια να προοιωνίζουν την οργή που κορυφώνεται προς το τέλος της παράστασης· διότι η οργή παρακινεί το χέρι, το εξυψώνει, πόσω μάλλον το χέρι εκείνου που θαρρεί τον εαυτό του κτήτορα και τους ανθρώπους κτήματά του.
Η κτητικότητα αλλά και η χειραφέτηση, η αποδοχή του άλλου δίχως την απαίτηση να αλλάξει, μια κοινωνία με έμφυλα στερεότυπα και βαθιά οικονομική κρίση που αναζητά την ταυτότητά της ενώ παλεύει να ανακάμψει από τα ερείπια του Εμφυλίου, είναι ζητήματα που θίγονται στο έργο «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» (1954) του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που ανεβαίνει στη σκηνή της Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης, σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια Γιάννου Περλέγκα. Αποτελεί σύμπραξη του Θεάτρου Τέχνης και του Εθνικού Θεάτρου για να τιμήσουν από κοινού τη μνήμη του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1921-2011), καθότι το 2022 είχε ανακηρυχθεί από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού Έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Φωτ.: Ελευθερία Νικολαΐδου
Η παράσταση αποτελεί μία νέα προσέγγιση ειδικά για τη σκηνή της Φρυνίχου, καθότι, η πρώτη εκδοχή της παράστασης, λόγω πανδημίας δεν συνάντησε ζωντανά το κοινό· παρουσιάστηκε το 2020 από το Εθνικό Θέατρο διαδικτυακά και για μια μόνο φορά.
Η παράσταση δεν έχει επίσης κάποια σχέση με την ταινία «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Αν και το λευκό πανί στο βάθος μας παραπέμπει σε οθόνη κινηματογράφου. Σε αυτό το πανί προβάλλονται στην αρχή εικόνες αλληγορικές της φύσης, παραπέμπουν στο γυναικείο αιδοίο ενώ η αφηγήτρια αναφέρεται στην επιθυμία του ανδρός για τη γυναίκα.
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Φωτ.: Ελευθερία Νικολαΐδου
Στο πρόσωπο της τραγουδίστριας Στέλλας συμπυκνώνεται η ανεξάρτητη και ανυπότακτη γυναίκα που αδιαφορεί για τον κοινωνικό αντίκτυπο που προκαλεί η επιλογή της να μη συμβιβάζεται με τα κοινωνικά «πρέπει». Και μπροστά σε οποιαδήποτε «απειλή» υποδούλωσής της, που είναι σαν να υποχωρεί αφήνοντας ένα κενό στο οποίο το άλλο πρόσωπο μπορεί να πατήσει και να ζητήσει περισσότερα, η Στέλλα αποχωρεί. Αφήνει στα σκαλιά της εκκλησίας τον Μίλτο, προσβάλλοντας την «ανδρική τιμή» του και τις αντιλήψεις του κοινωνικού τους περίγυρου.
Η κραυγή της Στέλλας αποτυπώνεται με φράσεις όπως «Θες κι εσύ να μ’ αλλάξεις;», «Να μου στερήσεις το τραγούδι;», τα υπόλοιπα πρόσωπα που αποτελούν και μέρος του συνοικιακού υπαίθριου «Νυχτερινό κέντρο η Μαρία» αποτελούν τις υπόλοιπες «φωνές» της κοινωνίας για την τήρηση των ηθών. Ηγετική αυτών των προσώπων –κατ’ εμάς– η μητέρα του Μίλτου που υποδύεται επίσης την αφηγήτρια.
Ρεμπέτικα τραγούδια υπογραμμίζουν το ψυχικό αδιέξοδο και το θυμό, ενίοτε ενισχύουν τη «διαμάχη» υπεροχής ανάμεσα στα δύο φύλλα φέρνοντας στη θύμησή μας, στο σήμερα, εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί ακριβώς επειδή το ένα εκ των δύο ατόμων θέλησε να αποχωρίσει από τη μεταξύ τους σχέση.
Τη Στέλλα υποδύεται η Εύη Σαουλίδου, στους υπολοίπους ρόλους οι Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Γιάννος Περλέγκας, Θοδωρής Σκυφτούλης και Μιχάλης Τιτόπουλος. Μουσικός επί σκηνής ο Στράτος Γκρίντζαλης.
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Φωτ.: Ελευθερία Νικολαΐδου
Τα σκηνικά είναι του Γιάννου Περλέγκα και της Λουκίας Χουλιάρα, η οποία επιμελήθηκε τα κοστούμια, τους φωτισμούς σχεδίασε ο Τάσος Παλαιορούτας, το βίντεο δημιούργησε η Μαρία Αθανασοπούλου.
*«Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» - Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα, 2103222464 & 2103236732. Παραστάσεις έως τις 22 Ιανουαρίου (Τετάρτη και Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη στις 21.00, Παρασκευή και Σάββατο στις 20.30)
**Κεντρική φωτογραφία: Στιγμιότυπο από την παράσταση «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Φωτ.: Ελευθερία Νικολαΐδου
