Γκλέντα Τζάκσον: Το καλό θέατρο και η καλή πολιτική προσπαθούν να πουν την αλήθεια
Κεντρική φωτ.: Η Βρετανίδα ηθοποιός Γκλέντα Τζάκσον στα γυρίσματα της ταινίας «Μαρία, βασίλισσα της Σκωτίας». Λήψη: 13 Μαΐου 1971, πηγή: AP Photo/Bob Dear, File
Κεντρική φωτ.: Η Βρετανίδα ηθοποιός Γκλέντα Τζάκσον στα γυρίσματα της ταινίας «Μαρία, βασίλισσα της Σκωτίας». Λήψη: 13 Μαΐου 1971, πηγή: AP Photo/Bob Dear, File

Γκλέντα Τζάκσον: Το καλό θέατρο και η καλή πολιτική προσπαθούν να πουν την αλήθεια

Υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στο θέατρο και την πολιτική; «Το καλό θέατρο προσπαθεί να πει την αλήθεια. Και η καλή πολιτική προσπαθεί να πει την αλήθεια». Αυτή ήταν η απάντηση της προσφάτως αποθανούσας ηθοποιού και πολιτικού Γκλέντα Τζάκσον (γενν. 1936), όταν την είχαν ρωτήσει (1992) για την απόφασή της, στα 56 της χρόνια που ευρίσκετο στο απόγειο της καριέρας της, να αφήσει την υποκριτική για να καταπιαστεί με την πολιτική (1992-2015)· εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Εργατικών, στις εκλογές του 1992, στη Βρετανία.

Τα θεατρικά έργα ενέχουν πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, δίχως αυτό σαφώς να είναι θέσφατο. Ανεξαρτήτως όμως αυτής της πτυχής, το θέατρο επιδιώκει να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους οξύνοντας την ευνσυναίσθησή μας και την κριτική μας σκέψη παρουσιάζοντας την αλήθεια – μια αλήθεια που η ματιά και οι «κεραίες» των δημιουργών και κάθε είδους καλλιτεχνών μπορούν να διακρίνουν.

Η Γκλέντα Τζάκσον. Λήψη: 3 Απριλίου 1974, πηγή: AP Photo/John Glanville

Η Τζάκσον διέκρινε και θέλησε να ασχοληθεί με τα κοινά, εξ ου και η απόφασή της να ασχοληθεί με την πολιτική. Υποστηρίζοντας την παραπάνω απάντησή της για την αλήθεια, η υπηρετούσα ως υπουργός Μεταφορών (1997-1999), Γκλέντα Τζάκσον, στην κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ ήρθε σε αντιπαράθεση μαζί του για την εισβολή στο Ιράκ και δεν δίστασε να ασκήσει δριμεία κριτική στην Μάργκαρετ Θάτσερ –μετά τον θάνατό της – για την πολιτική της σχετικά με την ανεργία. Αυτά, διότι η Τζάκσον έπαιρνε ρίσκα και μισούσε την υποκρισία, σημειώνει το βρετανικό Guardian.

Από κοινού με το BBC αναφέρονται στην Τζάκσον ως ευφυή, τρυφερή και συνάμα σκληρή, που προσέγγιζε σχολαστικά οτιδήποτε με το οποίο καταπιανόταν και απαντούσε με ευθύτητα στις ερωτήσεις που της απηύθυναν.

Ακόμη και εάν άφησε την πολιτική, στα 80 της χρόνια, δεν έμεινε άπραγη – επέστρεψε στην υποκριτική. «Θεωρώ την υποκριτική σοβαρή δουλειά για ανθρώπους με σοβαρό μυαλό» είχε τονίσει στο παρελθόν, ενώ δεν είχε παραλάβει η ίδια τα δύο βραβεία Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου που είχε κερδίσει για την ερμηνεία της στις ταινίες «Ερωτευμένες γυναίκες» (1969) του Κεν Ράσελ και «Απιστία με αξιοπρέπεια» (1973) του Μέλβιν Φρανκ.

«Δεν κάνεις ένα έργο για να διεκδικήσεις ένα βραβείο. Δεν τα κέρδισα, μου τα έδωσαν» είχε σχολιάσει σχετικά, κερδίζοντας, επίσης, κατά την 60ετή καριέρα της, τρία Emmy, δύο Baftas και ένα Tony.

Η ειλικρίνεια στις απαντήσεις της αφορούσε και στα τρωτά της σημεία, τους φόβους της, που αφορούσαν και την αγάπη της, την υποκριτική. «Ο φόβος μου ήταν ότι δεν θα είχα τη σωματική ή φωνητική δύναμη για να παίξω έναν από τους πιο δύσκολους ρόλους του Σαίξπηρ» είχε διευκρινίσει σε συνέντευξή της. Και ο ρόλος που είχε υποδυθεί αφότου παραιτήθηκε από την πολιτική, ήταν του Βασιλιά Ληρ, το 2016 στο Old Vic του Λονδίνου (αργότερα στο Broadway).

«Η Τζάκσον εξακολουθεί να αγχώνεται μετά από δεκαετίες στη σκηνή, επειδή γνωρίζει πόσο εύκολο είναι να παίξεις πολύ άσχημα και πόσο πολύ, πολύ δύσκολο είναι να παίξεις καλά» ανέφεραν οι κριτικοί. Ακριβώς γιατί η Τζάκσον είχε συνείδηση του έργου που επιτελούν το θέατρο και ο κινηματογράφος και θέλησε με όλες της τις δυνάμεις να τα «υπηρετήσει» και να τα φροντίσει όσο έπρεπε.

Ίσως γι’ αυτό δεν έπαψε να ασχολείται· άλλωστε, η απώλειά της ήρθε λίγο διάστημα μετά την πρόσφατη ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας του Όλιβερ Πάρκερ, «The Great Escaper» στην οποία συμπρωταγωνιστούσε με τον Μάικλ Κέιν.

«Η Τζάκσον δεν είχε τίποτα το άνετο ή παρηγορητικό, γι’ αυτό και δεν απέκτησε ποτέ την αμφίβολη ιδιότητα του εθνικού θησαυρού. Όμως, κάτω από το ελαφρώς τρομακτικό εξωτερικό, υπήρχε πολλή ζεστασιά και χιούμορ και, ως ηθοποιός, είχε μια δίψα για πρόκληση που συνδυαζόταν με μια διαπεραστική ευφυΐα που εξασφαλίζει ότι θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό» γράφει το βρετανικό Guardian και νοητά σχηματίζεται η εικόνα της Τζάκσον να δίνει την τελευταία της υπόκλιση, στο πέρας της 60ετούς καριέρας της και της 87χρονης ζωής της.

Κεντρική φωτ.: Η Βρετανίδα ηθοποιός Γκλέντα Τζάκσον στα γυρίσματα της ταινίας «Μαρία, βασίλισσα της Σκωτίας». Λήψη: 13 Μαΐου 1971, πηγή: AP Photo/Bob Dear, File

Διαβάστε επίσης:

«Έφυγε» η Γκλέντα Τζάκσον - Είχε τιμηθεί με δύο βραβεία Όσκαρ